Eğ ile başlayan 7 harfli kelimeler

Başında eğ olan 7 harfli 27 kelime var. Eğ ile başlayan kelimeler listesini scrabble oyununda ya da Türkçe ile ilgili araştırmalarınızda kullanabilirsiniz. Ayrıca İçinde eğ olan kelimeler listesine ya da sonu eğ ile biten kelimeler listesine gözatmak isteyebilirsiniz.

Karmaşık harflerden başında eğ bulunan kelimeleri bulmak için Kelime Bulma Makinesi'ni kullanabilirsiniz.

Harf Sayısına Göre Kelimeler

Daha kapsamlı sonuç için lütfen kelime bulma makinesini kullanın.

Bazı kelimelerin anlamları (Kaynak : TDK)

EĞİTMEN

1. [isim] Eğitim işiyle uğraşan kimse
2. Kurs görerek köyde öğretmenlik yapan kimse, köy öğretmeni

EĞRELTİ

1. [isim] Eğrelti otu

EĞDİRİŞ

1. [isim] Eğdirme işi veya biçimi

EĞİMSİZ

1. [sıfat] Eğimi olmayan

EĞRİLİK

1. [isim] Eğri olma durumu

EĞİLMEK

1. [nsz] Belirli bir yönle açı oluşturacak bir durum almak, bir yöne doğru çarpılmak:, dikliğini kaybetmek
   • "Sofraya pilav gelince Aziz eğilerek kokladı." (Cahit Uçuk)
2. İnsan, bir işi yapmak için belini eğmek
   • "Tenis oynarken yüz çeşit çeviklikler içinde eğilir, kalkar, sıçrar, koşar." (Refik Halit Karay)
3. Başkasının baskısını veya egemenliğini benimsemek, kabul etmek
   • "Türk eğilmez."
4. [-e] Bir işi önemseyip ele almak
   • "Bir yandan ayrıntılara eğilirken, bir yandan da bunları alaylı bir süzgeçten geçirir." (Salâh Birsel)

EĞLENTİ

1. [isim] Neşeli ve hoşça vakit geçirilen toplantı
   • "Dün geceki heyecan bir eğlenti coşkunluğu idi." (Falih Rıfkı Atay)

EĞRİTME

1. [isim] Eğritmek işi

EĞDİRME

1. [isim] Eğdirmek işi

EĞLENME

1. [isim] Eğlenmek işi
2. Neşeli, hoşça vakit geçirme
3. Alay etme
   • "Herkesle eğlenmeye ne hakkın var?"
4. Oyalanma

EĞLEMEK

1. [-i] Durdurmak
   • "Deveniz gidiyordu eğleyemedim / Kıratın boşanmış bağlayamadım." (Halk türküsü)
2. Oyalamak
   • "Beni işler eğledi de vaktinde yetişemedim."
3. Avutmak

EĞİRDİR

...

EĞLENCE

1. [isim] Eğlenme işi, sefahat
   • "Biz bu işe tuhaf bir merakla eğlence şeklinde başladık." (Falih Rıfkı Atay)
2. Neşeli ve hoşça vakit geçirten şey veya kimse
   • "Karıma göre en güzel eğlence, kırda yayan gezmek, kırların havasından istifade etmektir." (Ömer Seyfettin)

EĞRİLME

1. [isim] Eğrilmek işi

EĞİTSEL

1. [sıfat] Eğitimsel, terbiyevi

EĞRİLİŞ

1. [isim] Eğrilme işi veya biçimi

EĞLEŞME

1. [isim] Eğleşmek, oyalanmak işi, tevakkuf

EĞİNMEK

1. [-e] Gönül vermek

EĞİRMEK

1. [-i] Yün, pamuk vb.ni iğ ile büküp iplik durumuna getirmek

EĞİRMEN

1. [isim] İplik eğirmeye yarar araç, kirmen
   • "İki arkadaş, yüzlerce yıllık tonozların altında eğirmenlerini çevirirlerken her günkü ahenklerine giriştiler." (Hüseyin Rahmi Gürpınar)