Başında evl olan 29 kelime var. Evl ile başlayan kelimeler listesini scrabble oyununda ya da Türkçe ile ilgili araştırmalarınızda kullanabilirsiniz. Ayrıca İçinde evl olan kelimeler listesine ya da sonu evl ile biten kelimeler listesine gözatmak isteyebilirsiniz.

Karmaşık harflerden başında evl bulunan kelimeleri bulmak için Kelime Bulma Makinesi'ni kullanabilirsiniz.

Harf Sayısına Göre Kelimeler

15 Harfli Kelimeler

EVLENDİREBİLMEK

14 Harfli Kelimeler

EVLENDİREBİLME

13 Harfli Kelimeler

EVLENDİRİLMEK

12 Harfli Kelimeler

EVLENDİRİLME, EVLENEBİLMEK

11 Harfli Kelimeler

EVLADİYELİK, EVLATSIZLIK, EVLENDİRMEK, EVLENEBİLME

10 Harfli Kelimeler

EVLADÜİYAL, EVLEKLEMEK, EVLENDİRME, EVLENİLMEK

9 Harfli Kelimeler

EVLEKLEME, EVLENİLME, EVLİYALIK

8 Harfli Kelimeler

EVLATLIK, EVLATSIZ, EVLENMEK

7 Harfli Kelimeler

EVLATLI, EVLENİŞ, EVLENME, EVLİLİK

6 Harfli Kelimeler

EVLİYA



5 Harfli Kelimeler

EVLAT, EVLEK, EVLİK

4 Harfli Kelimeler

EVLA, EVLİ


Kelime bulma makinesi

E L V Harfleri İle Yazılabilecek Bazı Kelimeler

2 Harfli Kelimeler

EL, EV, LE, VE

Daha kapsamlı sonuç için lütfen kelime bulma makinesini kullanın.



Bazı kelimelerin anlamları (Kaynak : TDK)

EVLENDİREBİLMEK
...
EVLENDİREBİLME
...
EVLENDİRİLMEK

  1. [-le] Evlenmesi sağlanmak

EVLENDİRİLME

  1. [isim] Evlendirilmek işi

EVLENEBİLMEK
...
EVLENEBİLME
...
EVLADİYELİK

  1. [sıfat] Evlattan evlada eskimeden kalacak kadar dayanıklı (eşya)

EVLATSIZLIK
...
EVLENDİRMEK

  1. [-i] Evlenmesini sağlamak
    • "Uşağından yazıcılarına, hizmetçilerinden mürebbiyelerine kadar evlendirdi." (Refik Halit Karay)

EVLENİLMEK
...
EVLADÜİYAL

Kelime Kökeni : Arapça

  1. [isim] Çoluk çocuk, ev halkı

EVLEKLEMEK

  1. [-i] Sürülecek tarlayı eşit bölümlere ayırmak

EVLENDİRME

  1. [isim] Evlendirmek işi

EVLENİLME
...
EVLİYALIK

  1. [isim] Ermişlik

EVLEKLEME

  1. [isim] Evleklemek işi

EVLENMEK

  1. [nsz] Erkekle kadın, aile kurmak için yasaya uygun olarak birleşmek, izdivaç etmek
    • "Karımla benim, sanki, yeni evlenmiş gibi bir hâlimiz vardı." (Yakup Kadri Karaosmanoğlu)

EVLATLIK

  1. [isim] Evlat olma durumu
    • "Evdekiler Tanrı huzurunda şahit tutup Seyit'i evlatlıktan reddetti." (Lâtife Tekin)
  2. Küçük yaştan beri eve alınıp yetiştirilen kimse
    • "Albayın evlatlığı kendini göstermek için terliklerini şaplata şaplata aşırı bir kırıtışla geçmişti." (Haldun Taner)
  3. Birinin yasayla evlat olma hakkı tanıdığı kimse

EVLATSIZ

  1. [sıfat] Evladı olmayan
    • "Kadınları dul, çocukları yetim, aileleri evlatsız bırakmadık." (Çetin Altan)

EVLENİŞ

  1. [isim] Evlenme işi veya biçimi

Kelime Anlamları Kaynağı : Türk Dil Kurumu Güncel Türkçe Sözlüğü