Evc ile başlayan kelimeler

Başında evc olan 17 kelime var. Evc ile başlayan kelimeler listesini scrabble oyununda ya da Türkçe ile ilgili araştırmalarınızda kullanabilirsiniz. Ayrıca İçinde evc olan kelimeler listesine ya da sonu evc ile biten kelimeler listesine gözatmak isteyebilirsiniz.

Karmaşık harflerden başında evc bulunan kelimeleri bulmak için Kelime Bulma Makinesi'ni kullanabilirsiniz.

Harf Sayısına Göre Kelimeler

15 Harfli Kelimeler

EVCİLLEŞTİRİLME

14 Harfli Kelimeler

EVCİLLEŞTİRMEK

13 Harfli Kelimeler

EVCİLLEŞTİRME

11 Harfli Kelimeler

EVCİLLEŞMEK

10 Harfli Kelimeler

EVCİKKIRAN, EVCİLLEŞME, EVCİMENLİK

8 Harfli Kelimeler

EVCİLLİK

7 Harfli Kelimeler

EVCİLER, EVCİLİK, EVCİMEN

6 Harfli Kelimeler

EVCARA

5 Harfli Kelimeler

EVCEK, EVCİK, EVCİL

4 Harfli Kelimeler

EVCE, EVCİ

C E V Harfleri İle Yazılabilecek Bazı Kelimeler

2 Harfli Kelimeler

CE, EV, VE

Daha kapsamlı sonuç için lütfen kelime bulma makinesini kullanın.

Bazı kelimelerin anlamları (Kaynak : TDK)

EVCİLLEŞTİRİLME

1. [isim] Evcilleştirmek işi

EVCİLLEŞTİRMEK

1. [-i] Evcil bir duruma getirmek, ehlîleştirmek

EVCİLLEŞTİRME

1. [isim] Evcilleştirmek işi, ehlîleştirme

EVCİLLEŞMEK

1. [nsz] Evcil bir duruma gelmek, ehlîleşmek

EVCİLLEŞME

1. [isim] Evcilleşmek işi, ehlîleşme

EVCİKKIRAN

1. [isim] Köygöçüren

EVCİMENLİK

...

EVCİLLİK

1. [isim] Evcil olma durumu
   • "İşler ilerledikçe dışarıdan geçenleri içeriye çağıran bir evcillik kazanırdı." (Necati Cumalı)

EVCİMEN

1. [sıfat] Evine, ailesine çok bağlı (kimse)
   • "Evcimen bir erkek."
2. Ev işlerini iyi bilen, becerikli (kadın)
   • "Reçel, evlerde, evcimen hanımların ellerinde kıvamına eren bir bal değil midir?" (Abdülhak Şinasi Hisar)
3. Aklı başında, sakin
   • "Nağmeler ve hanende sesleri, uslu ve evcimen halkı heyecana ve galeyana getiriyordu." (Abdülhak Şinasi Hisar)

EVCİLİK

1. [isim] Genellikle kız çocuklarının ev işlerini örnek alarak oynadıkları oyun

EVCİLER

...

EVCARA

Kelime Kökeni : Arapça

1. [isim] Klasik Türk müziğinde bir makam

EVCİK

1. [isim] Küçük, sevimli ev
   • "Birbirinden bahçelerle, evlerle ayrılmış; güneş, çiçek, ağaç içinde evciklerdi." (Sait Faik Abasıyanık)

EVCİL

1. [sıfat] Eve ve insana alışmış, kendisinden yararlanabilen (hayvan), ehlî, yabani karşıtı
   • "Ham ağaçları evcile çeviririm, aşı yapmayı bilirim, budamayı bilirim." (Nezihe Araz)
2. Yerli

EVCEK

1. [zarf] Bütün ev halkı birlikte
   • "Sinemaya evcek gidiyoruz." (Tarık Buğra)

EVCE

1. [zarf] Evcek

EVCİ

1. Tatil günlerini evinde geçiren yatılı öğrenci, er vb