Ef ile biten 5 harfli kelimeler

Sonunda ef olan 5 harfli 8 kelime var. EF ile biten kelimeler listesini inceleyerek aradığınız kelimeleri bulabilirsiniz. Türkçe araştırmalarınızda, scrabble oyununda bu kelimeleri kullanabilirsiniz. Ayrıca İçinde ef olan kelimeler listesine ya da başında ef olan kelimeler listesine gözatmak isteyebilirsiniz. Ayrıca şunu da deneyebilirsiniz, işlerinizi kolaylaştıracak bir kelime bulucu : Kelime bulma makinesi

Harf Sayısına Göre Kelimeler

E F Harfleri İle Yazılabilecek Bazı Kelimeler

2 Harfli Kelimeler

FE

Daha kapsamlı sonuç için lütfen kelime bulma makinesini kullanın.

Bazı kelimelerin anlamları (Kaynak : TDK)

ŞEREF

Kelime Kökeni : Arapça

1. [isim] Başkalarının gösterdiği saygının dayandığı kişisel değer, onur
   • "İnsanın şerefi. Yurdun şerefi."
   • "Bugünün şerefine giydiği yabanlık lacivert entarisiyle annesi kapıda bekliyordu." (Halide Edip Adıvar)
   • "Dükkânın açılışı şerefine içildi." (Sait Faik Abasıyanık)
2. Erdem, gözü peklik ve yetenekle kazanılmış iyi şöhret
   • "Kolay şöhret, güç sanatın şerefini daima kıskanmıştır." (Falih Rıfkı Atay)

HALEF

Kelime Kökeni : Arapça

1. [isim] Birinin ardından gelip onun makamına geçen kimse, ardıl, selef karşıtı

TELEF

Kelime Kökeni : Arapça

1. [isim] Yok etme, öldürme
2. Boş yere harcama, yıpratma

EŞREF

Kelime Kökeni : Arapça

1. [sıfat] Çok onurlu, çok şerefli

HEDEF

Kelime Kökeni : Arapça

1. [isim] Nişan alınacak yer, nişangâh
   • "Metin yayını ve çeviri: insancı davranış bu çalışmayı hedef güder." (Azra Erhat)
2. Amaç, gaye, maksat
   • "Asıl önemlisi devlet büyük hedefler dikmişti; milletin benimsediği, övündüğü hedeflerdi bunlar." (Tarık Buğra)
   • "Bu işi onların yapmadığına inanıyor; birilerinin hedef saptırmaya çalıştığını söylüyor." (Ahmet Ümit)
3. Varılacak yer, ulaşılacak son nokta
   • "Ordular! İlk hedefiniz Akdeniz'dir. İleri!" (Atatürk)

SELEF

Kelime Kökeni : Arapça

1. [isim] Bir görevde, bir makamda kendinden önce bulunmuş olan kimse, öncel, halef karşıtı
   • "Hâlbuki yeni patron selefine hiç benzemiyordu." (Haldun Taner)

SEDEF

Kelime Kökeni : Arapça

1. [isim] Midye, istiridye vb. deniz hayvanlarının kabuğunda bulunan sedefçilikte kullanılan, pırıltılı, beyaz, sert bir madde
2. [sıfat] Bu maddeden yapılmış veya bu madde ile süslenmiş
   • "Sedef saplı avcı bıçağı duvarda, taşın üstünde cızırdıyor sanki." (Tarık Buğra)
3. Sedef hastalığı

KENEF

Kelime Kökeni : Arapça

1. [isim] Tuvalet
2. [sıfat] Pis, berbat