E ile başlayan 7 harfli kelimeler

Başında e olan 7 harfli 312 kelime var. E harfi ile başlayan kelimeler listesini scrabble oyununda ya da Türkçe ile ilgili araştırmalarınızda kullanabilirsiniz. Ayrıca İçinde e harfi olan kelimeler listesine ya da sonu e harfi ile biten kelimeler listesine gözatmak isteyebilirsiniz.

Karmaşık harflerden başında e bulunan kelimeleri bulmak için Kelime Bulma Makinesi'ni kullanabilirsiniz.

Harf Sayısına Göre Kelimeler

Daha kapsamlı sonuç için lütfen kelime bulma makinesini kullanın.

Bazı kelimelerin anlamları (Kaynak : TDK)

EKLEMLİ

1. [sıfat] Eklemi olan

ERİNÇLİ

1. [sıfat] Erinci olan, huzurlu, rahat

EĞİRMEK

1. [-i] Yün, pamuk vb.ni iğ ile büküp iplik durumuna getirmek

EKLESİL

1. [isim] Üniversitelerde öğrencilerin ders seçme veya bırakma işlemi

ERCECİK

1. [zarf] Erkenden
   • "Ilıca hamamından ercecik kalkın / Kılavuz seçin de Şahren'i geçin." (Halk türküsü)

EFİLEME

1. [isim] Efilemek işi

EVLENME

1. [isim] Evlenmek işi, izdivaç
   • "Ama bu evlenmesinden şimdi pek pişmandır." (Hüseyin Rahmi Gürpınar)

EPSİLON

Kelime Kökeni : Yunanca

1. [isim] Yunan alfabesinin beşinci harfi (e)

EĞDİRME

1. [isim] Eğdirmek işi

EKŞİLİK

1. [isim] Ekşi olma durumu veya ekşi tat

EKŞİMİK

1. [isim] Yağı alınmış sütten yapılan peynir, kesmik, çökelek

ESKİLİK

1. [isim] Eski olma durumu, antikite
   • "Gömleğinin eskilikten akmış bileklerini içeri doğru kıvırdığına dikkat etmiştim." (Reşat Nuri Güntekin)

ERİSTİK

Kelime Kökeni : Fransızca

1. [isim] Didişim

EZBERCİ

1. [isim] Dersini veya herhangi bir konuyu anlamadan kelime kelime belleğinde tutan kimse

ELMALIK

1. [isim] Elma bahçesi

ERİNMEK

1. [-e] Üşenmek

EZDİRME

1. [isim] Ezdirmek işi

EĞLENCE

1. [isim] Eğlenme işi, sefahat
   • "Biz bu işe tuhaf bir merakla eğlence şeklinde başladık." (Falih Rıfkı Atay)
2. Neşeli ve hoşça vakit geçirten şey veya kimse
   • "Karıma göre en güzel eğlence, kırda yayan gezmek, kırların havasından istifade etmektir." (Ömer Seyfettin)

ELDİVEN

1. [isim] Dış etkilerden korumak için ele giyilen kumaş, deri veya kauçuktan yapılan el giysisi

EMEKTAR

Kelime Kökeni : Türkçe

1. [sıfat] Bir görevde uzun süre kalıp o işe emeği geçmiş olan (kimse)
   • "Raşit çocuk, emektar hizmetçimiz ve sütannemin oğluydu." (Reşat Nuri Güntekin)
2. Çok kullanılmış, eski
   • "Emektar makinenin tozlarını silip masaya yerleşmeye karar verdim." (Çetin Altan)