E ile baslayan 4 harfli kelimeler

Başında e olan 4 harfli 137 kelime var. E harfi ile başlayan kelimeler listesini scrabble oyununda ya da Türkçe ile ilgili araştırmalarınızda kullanabilirsiniz. Ayrıca İçinde e harfi olan kelimeler listesine ya da sonu e harfi ile biten kelimeler listesine gözatmak isteyebilirsiniz. Ayrıca işlerinizi kolaylaştıracak bir kelime bulucu : Kelime bulma makinesi

Harf Sayısına Göre Kelimeler

Daha kapsamlı sonuç için lütfen kelime bulma makinesini kullanın.

Bazı kelimelerin anlamları (Kaynak : TDK)

EKİP

Kelime Kökeni : Fransızca

1. [isim] Takım
   • "Aramızda ekipler kuracağız, maçlar yapacağız, oyunlar oynayacağız." (Çetin Altan)
2. İşçilerin oluşturduğu takım
   • "Bir kısmı da hususi temizleme ekipleri marifetiyle imha edilir." (Haldun Taner)

EFOR

Kelime Kökeni : Fransızca

1. [isim] Çaba, güç

EŞME

1. [isim] Eşmek işi
2. Kaynak, pınar

ETÜT

Kelime Kökeni : Fransızca

1. [isim] Herhangi bir konuda yapılan inceleme, araştırma
2. Ön çalışma
3. Belli bir konuyu inceleyen, araştıran eser veya yazı
   • "1848'de bir İslav mecmuasında çıkan uzun bir etüt yazısı bir isyanın eseridir." (Falih Rıfkı Atay)
4. Öğrencilerin, bir belletmenin gözetimi, denetimi altında ders çalışmalarına ayrılan zaman, mütalaa, müzakere
   • "Dersleri yarım kulak dinliyor, etütlerde uzun uzun mektuplar yazıyordu." (Çetin Altan)

ESEF

Kelime Kökeni : Arapça

1. [isim] Üzüntü, kaygı, tasa
   • "Ötekilerin yüzünde, onunki gibi esefle karışmamış, bambaşka bir öfke vardı." (Tarık Buğra)
2. Acınma, üzülme
3. Yerinme

ETİK

Kelime Kökeni : Fransızca

1. [isim] Töre bilimi
2. Bir meslek grubunun uymak zorunda olduğu davranışlar bütünü
3. Etik bilimi
4. [sıfat] Ahlaki, ahlakla ilgili

EDEP

Kelime Kökeni : Arapça

1. [isim] Toplum töresine uygun davranma
   • "Olur şey mi bu, haydi edebinle çık git, çekil karşımdan!" (Abdülhak Şinasi Hisar)
   • "Edeptir söylemesi, donuna kaçırmış."
2. İyi ahlak, incelik, terbiye

ERKE

1. [isim] Enerji
2. Pozitif bilimlerde iş başarma gücü, bir direnmeyi yenme gücü

ECEL

Kelime Kökeni : Arapça

1. [isim] Hayatın sonu, ölüm zamanı
   • "Vaktinize hazır olun / Ecel vardır gelir bir gün." (Yunus Emre)
   • "Eceli geldikten sonra ha karada ha denizde." (Sait Faik Abasıyanık)

EZEL

Kelime Kökeni : Arapça

1. [isim] Başlangıcı belli olmayan zaman, öncesizlik
   • "Ben ezelden beridir hür yaşadım, hür yaşarım, / Hangi çılgın bana zincir vuracakmış? Şaşarım." (Mehmet Akif Ersoy)

EŞEK

1. [isim] Atgillerden, uzun kulaklı binek ve hizmet hayvanı, merkep, karakaçan (Equus asinus)
   • "... uslu otur yoksa ufak bir münasebetsizliğini duyarsam eşek sudan gelinceye kadar döverim, kemiklerin kırılır, anladın mı?" (Refik Halit Karay)
2. Odun kesme, duvar örme, sıva yapma vb. işlerde kullanılan üç veya dört ayaklı sehpa
   • "Bunlar ezberlerindeki mânileri söylerler, dağarcıklarında mâni kalmayınca da eşekten düşmüş karpuza dönerler." (Salâh Birsel)

ETİL

Kelime Kökeni : Fransızca

1. [isim] Organik birleşiklerin birleşimine giren karbon ve hidrojen atomları grubu
   • "Etil klorür."

EHEM

Kelime Kökeni : Arapça

1. Çok önemli

ELMA

1. [isim] Gülgillerden, çiçekleri pembe veya beyaz bir ağaç (Pirus malus)
2. Bu ağacın kabuğu parlak, sert, kırmızı, sarı ve yeşil renkte, kokusu hoş, tadı ekşi veya tatlı, dokusu gevrek, ufak çekirdekli meyvesi

EYÜP

...

ECZA

Kelime Kökeni : Arapça

1. [isim] Canlılardaki rahatsızlıkların bozuklukların ve çeşitli hastalıkların tanısı, önlenmesi veya tedavisi için yararlanılan doğal veya sentez yoluyla hazırlanmış madde
2. Çeşitli amaçlarla kullanılan kimyasal madde
   • "Burada musluklar, mermer teşrih masaları, antiseptik eczalar yok!" (Falih Rıfkı Atay)

ELEK

1. [isim] Taneli veya un gibi toz durumunda olan şeyleri yabancı maddelerden ayıklamak veya incesini kabasından ayırmak için kullanılan, tahta bir kasnak ve tek tarafa gerilmiş, gözenekli tel, kıl, bez vb.nden oluşan araç
   • "Evden bir elek getirilecek, eleğin kenarına bir sopa konup kaldırılacak." (Sait Faik Abasıyanık)

ELİK

1. [isim] Dağ keçisi
   • "Hızır nazardan koruya, eli ayağı düzgün, elik yavrusundan azgın kara saçlı, gül nakışlı bir kızım dünyaya gelmiştir." (Kemal Bilbaşar)

ESİN

1. [isim] Etkilenme, çağrışım veya içe doğmayla akla gelen yaratıcı duygu, düşünce, ilham
   • "Mitoloji, sanat ve edebiyat eserlerine esin kaynağı olan bir alanı yakınımıza getirir." (Haldun Taner)
2. Sabah yeli

EĞİŞ

1. [isim] Eğme işi veya biçimi