E ile başlayan 4 harfli kelimeler

Başında e olan 4 harfli 142 kelime var. E harfi ile başlayan kelimeler listesini scrabble oyununda ya da Türkçe ile ilgili araştırmalarınızda kullanabilirsiniz. Ayrıca İçinde e harfi olan kelimeler listesine ya da sonu e harfi ile biten kelimeler listesine gözatmak isteyebilirsiniz.

Karmaşık harflerden başında e bulunan kelimeleri bulmak için Kelime Bulma Makinesi'ni kullanabilirsiniz.

Harf Sayısına Göre Kelimeler

Daha kapsamlı sonuç için lütfen kelime bulma makinesini kullanın.

Bazı kelimelerin anlamları (Kaynak : TDK)

EKSİ

1. [isim] Çıkarma işleminde - işaretinin adı, nakıs
2. [sıfat] Sıfırdan küçük, önünde eksi işareti bulunan (sayı), negatif, nakıs, artı karşıtı
3. Eksiklik
   • "Alışkanlıklarımız artılarıyla eksileriyle nelerdir, aktarılmıyor çocuklarımıza." (Nezihe Meriç)

EVET

1. [edat] "Öyledir" anlamında doğrulama veya tasdik kelimesi, olur, oldu, peki, tamam, ya, beli, ha, he
   • "Evet, bu bahsin en canlı noktası buradadır." (Yahya Kemal Beyatlı)
2. Konuşma arasında cümlenin olumlu anlamını pekiştirmek için kullanılan bir söz
   • "Gidip kendisiyle konuştum evet sonra da..."

EŞİK

1. [isim] Kapı boşluğunun alt yanında bulunan alçak basamak
   • "Sofaya açılan kapının eşiğine gelmişti." (Tarık Buğra)
   • "Sevginin, merhametin eşiğini atlayanlar, ıstırabın gömleğini de kendiliğinden giyinirler." (Ahmet Hamdi Tanpınar)
2. Kapı ağzında basamağın konulabileceği yer
   • "Adımlarını eşikten atarken saraydan ne vakit ve ne duygularla çıkacaklarını kendileri de bilmiyorlardı." (Ruşen Eşref Ünaydın)
3. Başlangıç yeri, başlangıç noktası, yakını
   • "Dünya yeni bir ekonomik bunalımın eşiğinde."
4. Karalar üzerinde veya deniz diplerinde birbirine komşu iki çukurluğu ayıran tümsek biçiminde, üzeri çoğu kez düz kabartılar
5. Telli çalgılarda üzerine tellerin bindiği köprü
6. Bir tepkinin başlamasında, ortaya çıkmasında etkili olan ruhsal, fizyolojik nokta

EĞİM

1. [isim] Eğilmiş olma durumu
2. Bir yüzeyin yatay düzleme doğru eğilmesi, eğiklik, meyil
   • "Yamacın eğimi."

ELEM

Kelime Kökeni : Arapça

1. [isim] Acı, üzüntü, dert, keder
   • "... dayanılmaz bir elemle yüreği sızladı." (Yakup Kadri Karaosmanoğlu)

ERCE

1. [zarf] Er gibi, ere yakışır biçimde
   • "Şu değişik hâllerin hepsinden erce, erkekçe istifade etmelidir." (Ahmet Mithat)

ELİF

Kelime Kökeni : Arapça

1. [isim] Arap alfabesinin ilk harfinin adı
   • "Bir şişe görürsün, üstünde 'ilaç' yazar. Benim gibi elifi mertek sanan takımdansan şurup sanır içersin, zehirlenir ölürsün." (Reşat Nuri Güntekin)

ETEN

1. [isim] Etene
2. Yemişlerin yenilen bölümü

EĞRİ

1. [sıfat] Doğru veya düz olmayan, bir noktasında yön değiştiren, çarpık, münhani, doğru karşıtı
   • "Eğri bir yol."
2. Yay gibi kavislenmiş, eğmeçli, mukavves
   • "Eğri kılıç."
3. Yatay veya düşey olmayan, bütünüyle bir yana eğilmiş bulunan, eğik, mail
   • "Eğri bir masa."
4. [zarf] Yanlış bir biçimde
   • "Gazetecilik bu oğlum, eğri, doğru yazılıp çıkmalı." (Memduh Şevket Esendal)
5. [isim] Bir olayın şiddetindeki azalış ve çoğalışları gösteren çizgi
   • "Sıcaklık eğrisi. Hava nemi eğrisi."
6. [isim] Doğru veya düz olmayan çizgi, yüzey

ENVA

Kelime Kökeni : Arapça

1. [isim] Türler, çeşitler

ERGİ

1. [isim] İyi bir şeye erişme durumu, mazhariyet

ERKE

1. [isim] Enerji
2. Pozitif bilimlerde iş başarma gücü, bir direnmeyi yenme gücü

EROS

Kelime Kökeni : Fransızca

1. [isim] Ruhsal çözümleme açısından cinsel eğilimler ve bundan doğan isteklerin tümü

EREN

1. [isim] Ermiş
   • "Bu adam vaktinin en büyük erenlerindendi." (Ömer Seyfettin)
2. Olağanüstü sezgileriyle birtakım gerçekleri gördüğüne inanılan kimse

ELLİ

1. [isim] Kırk dokuzdan sonra gelen sayının adı
2. Bu sayıyı gösteren 50, L rakamlarının adı
3. [sıfat] Beş kere on, kırk dokuzdan bir artık

ESİN

1. [isim] Etkilenme, çağrışım veya içe doğmayla akla gelen yaratıcı duygu, düşünce, ilham
   • "Mitoloji, sanat ve edebiyat eserlerine esin kaynağı olan bir alanı yakınımıza getirir." (Haldun Taner)
2. Sabah yeli

EĞİL

...

EMİN

Kelime Kökeni : Arapça

1. [sıfat] Güvenli
   • "Gizli kitapları ve notları yok etmemiş yahut daha emin bir yere kaldırmamıştım." (Reşat Nuri Güntekin)
   • "Onları kimsenin görmediğine emin olunca pervasız konuşmaya başladılar." (Mahmut Yesari)
2. Sakıncasız, emniyetli, tehlikesiz
   • "Dağlar hiçbir zaman emin değildir." (Yakup Kadri Karaosmanoğlu)
3. Şüphesi olmayan
   • "Pek büyük bir serveti olduğundan emin idiler." (Halit Ziya Uşaklıgil)
4. [isim] Osmanlı İmparatorluğu'nda bazı devlet görevlerindeki sorumlu kişi
   • "Şehremini."

ENİR

1. [isim] Bir tür yaban mersini

EĞİÇ

1. [isim] Yemiş koparırken dalları çekmeye veya kovandan bal almaya yarayan araç