E ile başlayan 4 harfli kelimeler

Başında e olan 4 harfli 142 kelime var. E harfi ile başlayan kelimeler listesini scrabble oyununda ya da Türkçe ile ilgili araştırmalarınızda kullanabilirsiniz. Ayrıca İçinde e harfi olan kelimeler listesine ya da sonu e harfi ile biten kelimeler listesine gözatmak isteyebilirsiniz.

Karmaşık harflerden başında e bulunan kelimeleri bulmak için Kelime Bulma Makinesi'ni kullanabilirsiniz.

Harf Sayısına Göre Kelimeler

Daha kapsamlı sonuç için lütfen kelime bulma makinesini kullanın.

Bazı kelimelerin anlamları (Kaynak : TDK)

EMEN

1. [isim] Bağ çubuğu, ağaç veya sebze dikmek için açılan çukur

EĞİN

1. [isim] Arka, sırt
2. Beden, vücut
   • "Büyüdüm çabuk / Entarim eğnime dar." (Behçet Necatigil)
3. Boy bos, endam

ELCİ

1. [isim] Bazı yörelerde mevsimlik tarım işçisi toplayıp işçi ile işveren arasında aracılık yapan kimse

EDİK

1. [isim] Yumuşak ve renkli sahtiyandan yapılmış yarım konçlu lapçın
2. Kısa çizme

EMİN

Kelime Kökeni : Arapça

1. [sıfat] Güvenli
   • "Gizli kitapları ve notları yok etmemiş yahut daha emin bir yere kaldırmamıştım." (Reşat Nuri Güntekin)
   • "Onları kimsenin görmediğine emin olunca pervasız konuşmaya başladılar." (Mahmut Yesari)
2. Sakıncasız, emniyetli, tehlikesiz
   • "Dağlar hiçbir zaman emin değildir." (Yakup Kadri Karaosmanoğlu)
3. Şüphesi olmayan
   • "Pek büyük bir serveti olduğundan emin idiler." (Halit Ziya Uşaklıgil)
4. [isim] Osmanlı İmparatorluğu'nda bazı devlet görevlerindeki sorumlu kişi
   • "Şehremini."

EĞİR

1. [isim] Arıların çıkardığı bir tür salgı

ESEF

Kelime Kökeni : Arapça

1. [isim] Üzüntü, kaygı, tasa
   • "Ötekilerin yüzünde, onunki gibi esefle karışmamış, bambaşka bir öfke vardı." (Tarık Buğra)
2. Acınma, üzülme
3. Yerinme

ESİŞ

...

EPİK

Kelime Kökeni : Fransızca

1. [sıfat] Destansı

ELİK

1. [isim] Dağ keçisi
   • "Hızır nazardan koruya, eli ayağı düzgün, elik yavrusundan azgın kara saçlı, gül nakışlı bir kızım dünyaya gelmiştir." (Kemal Bilbaşar)

ENİK

1. [isim] Kedi, köpek vb. çok memeli hayvanların yavrusu
   • "Köyün mezbelesinde, köpek enikleriyle insan yavruları birbirine karışmış, oynaşıyorlar." (Yakup Kadri Karaosmanoğlu)
2. Çocuk
   • "Evliyim ya, üç de enik var arkamda..." (Necati Cumalı)

ELLİ

1. [isim] Kırk dokuzdan sonra gelen sayının adı
2. Bu sayıyı gösteren 50, L rakamlarının adı
3. [sıfat] Beş kere on, kırk dokuzdan bir artık

EMEL

Kelime Kökeni : Arapça

1. [isim] Gerçekleştirilmesi zamana bağlı istek
   • "Büyük emeller benim bir aile ocağı kurmama da mâni olmuştu." (Reşat Nuri Güntekin)
   • "Size karşı güzel bir emel besleyenler için kazanmak lazım, değil mi?" (Peyami Safa)
   • "İttihat ve Terakki, ordunun genç subaylarını emellerine alet etmeyi başarmıştı." (Samiha Ayverdi)

EMET

...

ETİL

Kelime Kökeni : Fransızca

1. [isim] Organik birleşiklerin birleşimine giren karbon ve hidrojen atomları grubu
   • "Etil klorür."

ERİŞ

1. [isim] Erme işi ve durumu
   • "Bu makama eriş, ona, bir devlet reisinin tahtına veya koltuğuna kurulmuş gibi bir his verir." (Yakup Kadri Karaosmanoğlu)

ELİM

Kelime Kökeni : Arapça

1. [sıfat] Acınacak, acıklı
   • "Geçirmiş olduğum elim sergüzeştin ve sefaletin nihayete ermiş olduğu bir gündü." (Yahya Kemal Beyatlı)

EĞİL

...

EKŞİ

1. [sıfat] Sirke veya limon tadında olan
2. [isim] Bu tadı veren şey
   • "Bu yemeğin ekşisi fazla kaçmış."
3. Uygunsuz, yakışıksız
   • "Bu ekşi sözler, bu dik bakışlar, tabii hiç hoşlarına gitmedi." (Haldun Taner)

EMMİ

Kelime Kökeni : Arapça

1. [isim] Amca
   • "Bir kız bana emmi dedi neyleyim." (Karacaoğlan)