E ile başlayan 4 harfli kelimeler

Başında e olan 4 harfli 142 kelime var. E harfi ile başlayan kelimeler listesini scrabble oyununda ya da Türkçe ile ilgili araştırmalarınızda kullanabilirsiniz. Ayrıca İçinde e harfi olan kelimeler listesine ya da sonu e harfi ile biten kelimeler listesine gözatmak isteyebilirsiniz.

Karmaşık harflerden başında e bulunan kelimeleri bulmak için Kelime Bulma Makinesi'ni kullanabilirsiniz.

Harf Sayısına Göre Kelimeler

Daha kapsamlı sonuç için lütfen kelime bulma makinesini kullanın.

Bazı kelimelerin anlamları (Kaynak : TDK)

ELDE

1. [isim] Çarpma ve toplama işlemlerinde bir sonraki sıranın rakamlarına katılacak olan sayı

EMEN

1. [isim] Bağ çubuğu, ağaç veya sebze dikmek için açılan çukur

ECİR

Kelime Kökeni : Arapça

1. [isim] Sevap
   • "Bu sabrın ecri büyüktür." (Hüseyin Rahmi Gürpınar)
2. Ücret

EMEÇ

1. [isim] Su ve kara yosunlarının, kökü andıran tutunma organı

EDİP

Kelime Kökeni : Arapça

1. [isim] Edebiyatla uğraşan, edebî eser veren kimse, yazar
   • "Pek az hoşlandıklarım muhabirler, ediplerdir." (Falih Rıfkı Atay)

EHEM

Kelime Kökeni : Arapça

1. Çok önemli

EKRU

...

EĞSİ

1. [isim] Ucu yanmış odun, köseği

EKİP

Kelime Kökeni : Fransızca

1. [isim] Takım
   • "Aramızda ekipler kuracağız, maçlar yapacağız, oyunlar oynayacağız." (Çetin Altan)
2. İşçilerin oluşturduğu takım
   • "Bir kısmı da hususi temizleme ekipleri marifetiyle imha edilir." (Haldun Taner)

EMEL

Kelime Kökeni : Arapça

1. [isim] Gerçekleştirilmesi zamana bağlı istek
   • "Büyük emeller benim bir aile ocağı kurmama da mâni olmuştu." (Reşat Nuri Güntekin)
   • "Size karşı güzel bir emel besleyenler için kazanmak lazım, değil mi?" (Peyami Safa)
   • "İttihat ve Terakki, ordunun genç subaylarını emellerine alet etmeyi başarmıştı." (Samiha Ayverdi)

EFES

...

EĞME

1. [isim] Eğmek işi

ELİM

Kelime Kökeni : Arapça

1. [sıfat] Acınacak, acıklı
   • "Geçirmiş olduğum elim sergüzeştin ve sefaletin nihayete ermiş olduğu bir gündü." (Yahya Kemal Beyatlı)

EDEP

Kelime Kökeni : Arapça

1. [isim] Toplum töresine uygun davranma
   • "Olur şey mi bu, haydi edebinle çık git, çekil karşımdan!" (Abdülhak Şinasi Hisar)
   • "Edeptir söylemesi, donuna kaçırmış."
2. İyi ahlak, incelik, terbiye

ETLİ

1. [sıfat] İçinde et bulunan
   • "Etliye sütlüye karışmamak ve hiçbir ideal için hiçbir mücadeleye katılmamak onun mizacıdır." (Peyami Safa)
2. Eti çok olan
   • "Etli koyun."
3. Dolgun, kalın
   • "... aşağıya sarkan kalın, etli, ıslak dudakları vardı." (Yakup Kadri Karaosmanoğlu)
4. Yenecek kısmı çok olan (meyve)
   • "Etli, lezzetli bir zeytin."

EKİN

1. [isim] Tahılın tarlaya atıldığı andan harman oluncaya kadar aldığı durum
   • "Yağmur vaktinde ve yeterince yağmalı; ekinlere kına, pancarlara kurt düşmemeli." (Tarık Buğra)
2. Kültür, hars

EMİR

Kelime Kökeni : Arapça

1. [isim] Buyruk, komut, talimat, ferman
   • "Validen sert bir emir aldım." (Reşat Nuri Güntekin)
   • "Eczaneye, doğru eczaneye, diye emir verdi." (Haldun Taner)
2. İstek
   • "İkide birde dönüp benden bir emrim olup olmadığını soruyordu." (Yakup Kadri Karaosmanoğlu)
   • "Bu daireyi büro olarak onun emrine verdiler."
3. Orta Anadolu'da şarap yapımı için üretilen, orta kalın kabuklu, beyaz renkli, kısa ve karışık budanan bir tür üzüm

EZİK

1. [isim] Bere, çürük
   • "Vücudu eziklerle dolu idi."
2. [sıfat] Ezilmiş veya yassılmış
3. [sıfat] Olaylar ve hayat şartları karşısında güçsüz ve sıkıntılı duruma düşmüş olan, üzüntülü
   • "Hiç de ezik bulmaz kızını, hep güvenmiştir ona." (Tarık Buğra)

EKİT

...

ETÇİ

1. [isim] Kasap