Eğ ile başlayan 7 harfli kelimeler

Başında eğ olan 7 harfli 27 kelime var. Eğ ile başlayan kelimeler listesini scrabble oyununda ya da Türkçe ile ilgili araştırmalarınızda kullanabilirsiniz. Ayrıca İçinde eğ olan kelimeler listesine ya da sonu eğ ile biten kelimeler listesine gözatmak isteyebilirsiniz.

Karmaşık harflerden başında eğ bulunan kelimeleri bulmak için Kelime Bulma Makinesi'ni kullanabilirsiniz.

Harf Sayısına Göre Kelimeler

Daha kapsamlı sonuç için lütfen kelime bulma makinesini kullanın.

Bazı kelimelerin anlamları (Kaynak : TDK)

EĞLENTİ

1. [isim] Neşeli ve hoşça vakit geçirilen toplantı
   • "Dün geceki heyecan bir eğlenti coşkunluğu idi." (Falih Rıfkı Atay)

EĞLENME

1. [isim] Eğlenmek işi
2. Neşeli, hoşça vakit geçirme
3. Alay etme
   • "Herkesle eğlenmeye ne hakkın var?"
4. Oyalanma

EĞİNMEK

1. [-e] Gönül vermek

EĞİRMEK

1. [-i] Yün, pamuk vb.ni iğ ile büküp iplik durumuna getirmek

EĞLENİŞ

1. [isim] Eğlenme işi
   • "Garp âleminde eğlenişin bir misali bu." (Yahya Kemal Beyatlı)

EĞRİLİŞ

1. [isim] Eğrilme işi veya biçimi

EĞDİRİŞ

1. [isim] Eğdirme işi veya biçimi

EĞRİLME

1. [isim] Eğrilmek işi

EĞİLMEK

1. [nsz] Belirli bir yönle açı oluşturacak bir durum almak, bir yöne doğru çarpılmak:, dikliğini kaybetmek
   • "Sofraya pilav gelince Aziz eğilerek kokladı." (Cahit Uçuk)
2. İnsan, bir işi yapmak için belini eğmek
   • "Tenis oynarken yüz çeşit çeviklikler içinde eğilir, kalkar, sıçrar, koşar." (Refik Halit Karay)
3. Başkasının baskısını veya egemenliğini benimsemek, kabul etmek
   • "Türk eğilmez."
4. [-e] Bir işi önemseyip ele almak
   • "Bir yandan ayrıntılara eğilirken, bir yandan da bunları alaylı bir süzgeçten geçirir." (Salâh Birsel)

EĞİKLİK

1. [isim] Eğik olma durumu, eğim, yamukluk, meyil
2. Bir gök cisminin içinde hareket ettiği düzlem ile yörünge düzlemiyle belirtilmiş herhangi bir düzlem arasındaki açı

EĞİTSEL

1. [sıfat] Eğitimsel, terbiyevi

EĞLEŞME

1. [isim] Eğleşmek, oyalanmak işi, tevakkuf

EĞİRTME

1. [isim] Eğirtmek işi

EĞİTİCİ

1. [isim] Genellikle çocuk eğitimi ile uğraşan kimse, mürebbi
2. [sıfat] Eğitimi sağlayan, eğitmeye elverişli veya eğiten değerleri bulunan
   • "Eğitici film."

EĞRİTME

1. [isim] Eğritmek işi

EĞRİLİK

1. [isim] Eğri olma durumu

EĞİRMEN

1. [isim] İplik eğirmeye yarar araç, kirmen
   • "İki arkadaş, yüzlerce yıllık tonozların altında eğirmenlerini çevirirlerken her günkü ahenklerine giriştiler." (Hüseyin Rahmi Gürpınar)

EĞMEÇLİ

1. [sıfat] Eğmeci olan, kavisli, mukavves

EĞİTMEK

1. [-i] Birinin akla uygun, fiziksel ve moral gelişmesi üzerine etki yaparak çeşitli davranış yatkınlıkları, bilgi ve görgü aşılayarak önceden tespit edilmiş amaçlara göre onun belirli bir yönde gelişmesini sağlamak, terbiye etmek
   • "Çocukları eğitmek."
2. Hayvanı istenilen davranışları yapabilecek biçimde yetiştirmek

EĞİTMEN

1. [isim] Eğitim işiyle uğraşan kimse
2. Kurs görerek köyde öğretmenlik yapan kimse, köy öğretmeni