Dökü ile başlayan kelimeler

Başında dökü olan 29 kelime var. Dökü ile başlayan kelimeler listesini scrabble oyununda ya da Türkçe ile ilgili araştırmalarınızda kullanabilirsiniz. Ayrıca İçinde dökü olan kelimeler listesine ya da sonu dökü ile biten kelimeler listesine gözatmak isteyebilirsiniz.

Karmaşık harflerden başında dökü bulunan kelimeleri bulmak için Kelime Bulma Makinesi'ni kullanabilirsiniz.

Harf Sayısına Göre Kelimeler

12 Harfli Kelimeler

DÖKÜLEBİLMEK, DÖKÜLÜVERMEK

11 Harfli Kelimeler

DÖKÜLEBİLME, DÖKÜLÜVERME

10 Harfli Kelimeler

DÖKÜMCÜLÜK, DÖKÜMLEMEK, DÖKÜNTÜLÜK, DÖKÜNTÜSÜZ, DÖKÜVERMEK

9 Harfli Kelimeler

DÖKÜMHANE, DÖKÜMLEME, DÖKÜNTÜLÜ, DÖKÜVERME

8 Harfli Kelimeler

DÖKÜKLÜK, DÖKÜLGEN, DÖKÜLMEK, DÖKÜMEVİ, DÖKÜNMEK

7 Harfli Kelimeler

DÖKÜLME, DÖKÜLÜŞ, DÖKÜMCÜ, DÖKÜMLÜ, DÖKÜNME, DÖKÜNTÜ, DÖKÜNÜŞ

6 Harfli Kelimeler

DÖKÜLÜ



5 Harfli Kelimeler

DÖKÜK, DÖKÜM, DÖKÜŞ


Kelime bulma makinesi

D K Ö Ü Harfleri İle Yazılabilecek Bazı Kelimeler

3 Harfli Kelimeler

DÜK

2 Harfli Kelimeler

DÜ, ÖD, ÖK

Daha kapsamlı sonuç için lütfen kelime bulma makinesini kullanın.



Bazı kelimelerin anlamları (Kaynak : TDK)

DÖKÜLEBİLMEK
...
DÖKÜLÜVERMEK
...
DÖKÜLEBİLME
...
DÖKÜLÜVERME
...
DÖKÜMLEMEK

  1. [-i] Bir işin dökümünü yapmak

DÖKÜNTÜSÜZ

  1. [sıfat] Döküntüsü olmayan

DÖKÜVERMEK
...
DÖKÜNTÜLÜK
...
DÖKÜMCÜLÜK

  1. [isim] Dökümcünün işi ve zanaatı, dökmecilik

DÖKÜMHANE

Kelime Kökeni : Türkçe

  1. [isim] Dökümevi

DÖKÜNTÜLÜ

  1. [sıfat] Döküntüsü olan
    • "Ortalıkta yorgan, döşek, sandık, sepet; tıpkı yangından kaçmış ailelerin döküntülü, bıkkın tablosu..." (Çetin Altan)
  2. Deride döküntü ile görülen, döküntü ile beliren (hastalık)

DÖKÜVERME
...
DÖKÜMLEME

  1. [isim] Dökümlemek işi

DÖKÜLGEN

  1. [isim] Güneydoğu Anadolu ve Akdeniz bölgelerinde daha çok şıralık olarak üretilen, orta kalın kabuklu, beyaz renkli bir tür üzüm

DÖKÜMEVİ

  1. [isim] Fabrikalarda döküm yapılan yer, dökümhane

DÖKÜNMEK

  1. [nsz] Kendi üstüne dökmek
    • "Su dökünmek."
  2. Rahat bir kıyafet giymek

DÖKÜLMEK

  1. [nsz] Dökme işi yapılmak veya dökme işine konu olmak
    • "Tepesinden saçları bir hayli dökülmüştü." (Sait Faik Abasıyanık)
  2. Kumaş dökümlü olmak
  3. Bir işi, bir konuyu ele alış biçiminde değişiklik olmak
  4. [-e] Düşmek
    • "Bizim motor ikiye bölünüp suya döküldüğümüzde, dört kişiydik." (Zeyyat Selimoğlu)
  5. Çıkmak, ortaya konulmak
    • "Âdeta düşünmeksizin kaleminden masal sahnelerine benzeyen dağ, dere, uçurum resimleri dökülüyordu." (Reşat Nuri Güntekin)
  6. Kaplamak, yayılmak
    • "Duvarlar, bütün ışıkları yutuyor, halkın üstüne bir toprak rengi dökülüyor." (Memduh Şevket Esendal)
  7. [-e] Salınmak, serbest bırakılmak
    • "Saçlarını arkaya atıp ensesine dökülen buklelerini kabarttı." (Haldun Taner)
  8. [-e] Kır, sokak vb. yerlerde insanlar çokça birikmek
    • "Bahar o sene erken gelmiş, herkes tarlalara dökülmüştü." (Sait Faik Abasıyanık)
  9. Çok eskimiş olmak, değerini ve güzelliğini yitirmek
    • "Yaşayan, var olan her şey eskiyip dökülecek." (Bedri Rahmi Eyuboğlu)
  10. Çok yorgun, hasta olmak
    • "Erkek arıların takatleri kesilmeye başlar, bir bir dökülür, ölür giderler." (Tarık Buğra)
  11. Akarsular, göl veya denize akmak

DÖKÜKLÜK

  1. [isim] Dökülmüş olma durumu

DÖKÜNTÜ

  1. [isim] Dökülmüş, saçılmış şeyler
    • "Onlar kendi küfleri, kendi yırtık pırtıkları, kendi döküntüleriyle yaşayabiliyorlar." (Yahya Kemal Beyatlı)
  2. Bir topluluktan geri kalmış kimseler
  3. Deniz yüzüne yakın, üzerinde dalgaların çatladığı kaya kümesi
  4. Kâğıtçılıkta üretimin herhangi bir safhasında ıskartaya çıkan, genellikle tekrar hamur durumuna getirilen, yaş ve kuru biçimleri olan kâğıt veya karton artığı
  5. Değersiz, bayağı, ayak takımından olan kimse
    • "Meşrutiyete uygun yönetim, yurt hainlerinin döküntüleriyle kurulamaz." (Hüseyin Cahit Yalçın)
  6. [sıfat] İşe yaramayan, değersiz, kötü, berbat
    • "Şoföre önce kentin en döküntü mahallelerinin adını söylediler." (Çetin Altan)
  7. Bazı hastalıklarda görülen çıban, leke, uçuk, kızarıklık vb. belirti
  8. Parçalanan taşların yamaç aşağı kayması, yuvarlanması, etekte birikmesiyle oluşan yer

DÖKÜMCÜ

  1. [isim] Döküm işleri yapan kimse, dökmeci

Kelime Anlamları Kaynağı : Türk Dil Kurumu Güncel Türkçe Sözlüğü