Du ile başlayan 5 harfli kelimeler

Başında du olan 5 harfli 29 kelime var. Du ile başlayan kelimeler listesini scrabble oyununda ya da Türkçe ile ilgili araştırmalarınızda kullanabilirsiniz. Ayrıca İçinde du olan kelimeler listesine ya da sonu du ile biten kelimeler listesine gözatmak isteyebilirsiniz.

Karmaşık harflerden başında du bulunan kelimeleri bulmak için Kelime Bulma Makinesi'ni kullanabilirsiniz.

Harf Sayısına Göre Kelimeler

Daha kapsamlı sonuç için lütfen kelime bulma makinesini kullanın.

Bazı kelimelerin anlamları (Kaynak : TDK)

DURUŞ

1. [isim] Durma işi veya biçimi
   • "Ayol, bu kaçıncı duruş?" (Reşat Nuri Güntekin)

DULUK

1. [isim] Yüz
2. Şakak
3. Yüzün şakakla çene arasındaki yanı
4. Şakak üzerinde saç ile sakalın birleşimi olan kısım, favori

DURUK

1. [sıfat] Hareketi olmayan, belirli bir süre değişmeyen, statik, dinamik karşıtı
2. Kuvvetlerin dengelenmesiyle ilgili olan
3. [isim] Hareket etmeyen nesnelerin üzerindeki kuvvet dengeleri ile uğraşan bilim dalı, statik
4. [isim] Dalgalı akımlı elektrik motor veya üreteçlerinde hareketsiz bölüm, stator

DUACI

1. [isim] Tanrı'ya yalvaran kimse
   • "Hepimiz iyiyiz, sana duacıyız, diyordu mektupta." (Sait Faik Abasıyanık)

DURGU

1. [isim] Olmakta olan bir şeyin birdenbire durarak kesilmesi, sekte
2. Bir müzik eserinde, bitiş etkisi yapan armonik zincirlemeler bütünü

DUŞLU

...

DUYAR

1. [sıfat] Duygulu, duygun, duyarlı, hassas
2. Beden üzerinde uyarıldığında hızlı ve güçlü tepkilere yol açan
   • "Duyar bölge."

DUALI

1. [sıfat] Dua okuyan, dua eden

DURAÇ

1. [isim] Kaide

DURUN

...

DUMAN

1. [isim] Bir maddenin yanması ile çıkan ve içinde katı zerrelerle buğu bulunan kara veya esmer renkli gaz
   • "Emin ol ki her sigara yakışta / Daha duman tüter tütmez ordayım." (Bekir Sıtkı Erdoğan)
   • "Ama yerine göre karşısına dikilenlere de duman attırır." (Reşat Nuri Güntekin)
   • "Ortalığı duman görür, duman etmek isterdi." (Sait Faik Abasıyanık)
2. Havalanan tozların veya sisin oluşturduğu bulanıklık
   • "Köyünün üstüne boz bir duman çökmüştü." (Yahya Kemal)
   • "Sonra sen gazetende istediğin gibi ver dumanı." (Atilla İlhan)
   • "Anadolu notları arasına bugün dumanı üstünde bir Rumeli notu sıkıştırıyorum." (Reşat Nuri Güntekin)
   • "Adamın kafasını katiyen aydınlatmamalı, karıştırmalı ve dumana boğmalısınız." (Halide Edip Adıvar)
3. Kötü, yaman
   • "İşimiz duman. Hâlimiz duman."
4. Esrar

DUYGU

1. [isim] Duyularla algılama, his
   • "Bitkilerde duygu var mı?"
   • "Bu çeşit mülahazalar bizde ancak bir isyan duygusu uyandırabilirdi." (Yakup Kadri Karaosmanoğlu)
2. Belirli nesne, olay veya bireylerin insanın iç dünyasında uyandırdığı izlenim
   • "Bu laflarda gerçek payı ne kadar çoksa duygu payı da ondan az değildir." (Burhan Felek)
3. Önsezi
   • "Yolunuzu değiştirmeniz lazım geldiğini de sezecek kadar bir duygum vardır." (Aka Gündüz)
4. Nesneleri veya olayları ahlaki ve estetik yönden değerlendirme yeteneği
5. Kendine özgü bir ruhsal hareket ve hareketlilik
   • "Bütün bu hatıraların yerini bir tek duygu, fena bir duygu, fenayım, fena oluyorum, çok fenayım duygusu kapladı." (Peyami Safa)

DUHUL

Kelime Kökeni : Arapça

1. [isim] Girme, giriş

DURAK

1. [isim] Tren, tramvay, otobüs, minibüs vb. genel taşıtların durmak zorunda olduğu veya durabileceği yer
   • "İlk durakta otobüsten atlayarak geriye döndüm." (Sait Faik Abasıyanık)
2. Konuşmada, anlamın gerektirdiği biçimde kelimeler arasındaki ses kesintisi
3. Hece ölçüsüyle yazılmış şiirlerde ölçü kalıpları içindeki durma yerleri
4. Bir ölçü uzunluğunda susma
5. Cümle sonundaki nokta

DULDA

1. [isim] Yağmur, güneş ve rüzgârın etkileyemediği gizli, kuytu yer, siper
   • "Demirkır, güney tepelerinin duldalarına çektiği atları gece yarısına doğru yeniden ovaya indirdi." (Abbas Sayar )
   • "Bulgar dağında yatarım / Yorganı dulda tutarım." (Halk türküsü)
2. Esirgeme, koruma, himaye
   • "Yiğit duldasında yiğit saklanır." (Karacaoğlan)

DUTÇU

...

DUMUR

Kelime Kökeni : Arapça

1. [isim] Körelme
   • "Aşk, bende öyle dumura uğramış bir duygu ki sevmek hasretini bile duyamıyorum." (Reşat Nuri Güntekin)

DURMA

1. [isim] Durmak işi
2. Eğleşme, eğlenme, tevakkuf

DUDAK

1. [isim] Ağzın, dişleri örten ve dışarıya doğru az veya çok kıvrılan üst ve alt kenarlarından her biri
   • "Birdenbire kavalı dudaklarına götürdü ve üfürmeye başladı." (Halide Edip Adıvar)
   • "Selma Hanım dudaklarını büktü, cevap vermeye lüzum bile görmedi." (Yakup Kadri Karaosmanoğlu)
   • "Bir zaman böyle birbirini karşılıklı öpücüklere boğduktan sonra, nefesleri kesilinceye kadar dudak dudağa kaldılar." (Necati Cumalı)
   • "Size hayır kalmadığını dudak ucuyla söyleyiverirler ve gerçekten dedikleri de çıkar." (Reşat Nuri Güntekin)
2. Ağız
   • "Eve dudağınızda bir şarkı ile dönüyorsunuz." (Haldun Taner)

DURAL

1. [sıfat] Hep aynı durumda ve değişmeden kalan