Der ile başlayan 7 harfli kelimeler

Başında der olan 7 harfli 19 kelime var. Der ile başlayan kelimeler listesini scrabble oyununda ya da Türkçe ile ilgili araştırmalarınızda kullanabilirsiniz. Ayrıca İçinde der olan kelimeler listesine ya da sonu der ile biten kelimeler listesine gözatmak isteyebilirsiniz.

Karmaşık harflerden başında der bulunan kelimeleri bulmak için Kelime Bulma Makinesi'ni kullanabilirsiniz.

Harf Sayısına Göre Kelimeler

D E R Harfleri İle Yazılabilecek Bazı Kelimeler

2 Harfli Kelimeler

DE, ER, RE

Daha kapsamlı sonuç için lütfen kelime bulma makinesini kullanın.

Bazı kelimelerin anlamları (Kaynak : TDK)

DERSLİK

1. [isim] Sınıf, dershane
2. [sıfat] Ders saati süresine uygun
   • "Anlatılacak bir derslik konu kaldı."

DEREOTU

1. [isim] Maydanozgillerden, ince yapraklı, bazı yemeklere konulan güzel kokulu bir bitki (Anethum)

DERİNTİ

1. [isim] Toplantı
2. Gelişigüzel toplanmış eşya
3. İnsan kalabalığı, güruh

DERDEST

Kelime Kökeni : Farsça

1. [isim] Yakalama, tutma, ele geçirme
   • "Bu iddiayla yola çıktılar mı Millî Kongre'yi basarlar, Esat Paşa'yı derdest ederler." (Atilla İlhan)
2. [sıfat] Görülmekte olan
   • "Derdest dava."

DERGİCİ

1. [isim] Dergi yayımıyla uğraşan kimse

DERRACE

Kelime Kökeni : Arapça

1. [isim] Bisiklet
   • "Yer kalmamış denilmek için gökte bir karış tayyarelerle etmede derraceler yarış." (Abdülhak Hamit Tarhan)

DERİMSİ

...

DERİŞME

1. [isim] Derişmek işi
2. Yoğunlaşma

DERLEME

1. [isim] Derlemek işi, tedvin
2. [sıfat] Seçilip toplanmış
   • "Derleme sözler."

DERTSİZ

1. [sıfat] Derdi olmayan

DERSİAM

Kelime Kökeni : Arapça

1. [isim] Osmanlılar döneminde müderrislerin camilerde verdikleri ders
2. Bu dersi veren müderrislerin unvanı

DERİNCE

1. [sıfat] Biraz derin

DERBENT

Kelime Kökeni : Farsça

1. [isim] İki dağ arasındaki geçit yeri, boğaz
2. Sınırda bulunan küçük kale

DERİLME

1. [isim] Derilmek işi

DERAKAP

Kelime Kökeni : Farsça

1. [zarf] Hemen arkasından
2. Çabucak

DERİŞİM

...

DERECİK

1. [isim] Küçük dere
   • "Hafif inişler yokuşlar, serin derecikler, bana hep o çocukluğumun geçtiği yerleri hatırlatıyordu." (Yakup Kadri Karaosmanoğlu)

DERUHTE

Kelime Kökeni : Farsça

1. [isim] Üzerine alma, üstlenme
   • "Aralarında anlaşıp siparişi müştereken deruhte ettiler." (Haldun Taner)

DERİŞİK

1. [sıfat] Derişmiş olan, mütemerkiz, mütekâsif, konsantre, seyreltik karşıtı