De ile biten 5 harfli kelimeler

Sonunda de olan 5 harfli 37 kelime var. DE ile biten kelimeler listesini inceleyerek aradığınız kelimeleri bulabilirsiniz. Türkçe araştırmalarınızda, scrabble oyununda bu kelimeleri kullanabilirsiniz. Ayrıca İçinde de olan kelimeler listesine ya da başında de olan kelimeler listesine gözatmak isteyebilirsiniz. Ayrıca şunu da deneyebilirsiniz, işlerinizi kolaylaştıracak bir kelime bulucu : Kelime bulma makinesi

Harf Sayısına Göre Kelimeler

Daha kapsamlı sonuç için lütfen kelime bulma makinesini kullanın.

Bazı kelimelerin anlamları (Kaynak : TDK)

PERDE

Kelime Kökeni : Farsça

1. [isim] Görüşü, ışığı engellemek, bir şeyi gizlemek için pencereye veya bir açıklığın önüne gerilen örtü
   • "Perdeleri nasıl kendi eliyle pencerelere taktığını ... düşündü." (Yakup Kadri Karaosmanoğlu)
   • "Tiyatro topluluğu 'Kaos' adlı oyunla perdelerini ilk kez açmıştı." (Ahmet Cemal)
2. Üzerine bir cismin görüntüsü yansıtılan saydam olmayan yüzey
   • "Sinema perdesi. Karagöz perdesi."
3. İki yeri birbirinden ayıran bölme
   • "Duvarın önüne çekilen tahta perdeye yapıştırılmış ilanlara bakıyordu." (Memduh Şevket Esendal)
4. Seste pes perde
   • "Sonra da ince ve çok acıklı bir perdeden şarkı söylemeye başladı." (Ahmet Mithat)
5. Doğruyu görmeye engel olan şey
   • "Bu sözü duyunca gözlerimdeki perde kalkıverdi."
6. Kaz, ördek, martı gibi hayvanların parmaklarını birbirine bitiştiren zar
7. Bir müzik parçasını oluşturan seslerden her birinin kalınlık veya incelik derecesi
8. Bu ses derecelerini sağlamak için çalgılarda bulunup parmaklarla basılan yer
9. Katarakt
   • "Gözlerine perde inmiş."
10. Bir sahne eserinin büyük bölümlerinin her biri
    • "Oyunun üç perdesi de böyle alkışlar içinde geçti." (Memduh Şevket Esendal)

MEBDE

Kelime Kökeni : Arapça

1. [isim] Baş, başlangıç
2. Kaynak, kök
3. İlke

KİRDE

Kelime Kökeni : Farsça

1. [isim] Genellikle mısır unuyla yapılan bir tür pide

ZÜBDE

Kelime Kökeni : Arapça

1. [isim] Öz (I)

SÖZDE

1. [sıfat] Gerçekte öyle olmayıp öyle geçinen veya bilinen
   • "Sözde bilgin."
2. [zarf] Sözüm ona, sanki, güya
   • "Yazı yazmakta o kadar tembelim ki sözde hislerimi, hatıralarımı günü gününe yazacaktım." (Ömer Seyfettin)

HADDE

Kelime Kökeni : Arapça

1. [isim] Madenleri tel durumuna getirmek için kullanılan ve türlü çapta delikleri olan çelik araç

BENDE

Kelime Kökeni : Farsça

1. [isim] Kul, köle
   • "Aynı zamanda, bu has ve vefakâr bendesine mim koymuştu." (Yakup Kadri Karaosmanoğlu)
   • "Lütuf buyurup vapura kadar geldiğinizden dolayı bendenizi minnettar ettiniz, efendim." (Refik Halit Karay)
   • "Bendeniz cennet kuşu Tahir."

SECDE

Kelime Kökeni : Arapça

1. [isim] Genellikle namaz kılarken alnı, el ayalarını, dizleri ve ayak parmaklarını yere getirerek alınan durum

ŞEDDE

Kelime Kökeni : Arapça

1. [isim] Arap yazısında, bir ünsüzün iki kez okunması gereken harfin üstüne konulan işaret

KAİDE

Kelime Kökeni : Arapça

1. [isim] Kural
   • "Onları sıkmamak için bahçeyi terk etmek zarafetin en sade kaidelerindendi." (Halit Ziya Uşaklıgil)
2. Bir şeyin yere dayanan bölümü veya bir şeyin üzerine oturtulduğu nesne, ayaklık, duraç, taban, ayaklık
   • "Güneşten yanmamış tarafı fil dişi bir sütunun kaidesine benziyor." (Halide Edip Adıvar)
3. Kalça

AZADE

Kelime Kökeni : Farsça

1. [sıfat] Başıboş, erkin, serbest
   • "Çocuk gönlüm kaygılardan azade." (Orhan Veli Kanık)
2. [zarf] Başıboş, erkin, serbest olarak
   • "Gürültüden azade yaşamak."

RADDE

Kelime Kökeni : Arapça

1. [isim] Derece, kerte
   • "İşe polisi karıştırmadım. Son raddeye gelmedikçe de karıştırmak niyetinde değilim." (Refik Halit Karay)

GUDDE

Kelime Kökeni : Arapça

1. [isim] Beze

MÜJDE

Kelime Kökeni : Farsça

1. [isim] Muştu
   • "Anasından para geldiği müjdesini ilkin ben verdim." (Orhan Kemal)
2. Muştuluk
   • "Müjdemi isterim, sınıfı geçtim."
3. [ünlem] Sevindirici haber verileceği zaman söylenen bir söz
   • "Müjde! Bir oğlunuz oldu."

KERDE

1. [isim] Sebze fideliği
   • "İlerdeki kerdelerin birinde, üzerine uçuk sarı bir ışık düşmüş bir domates..." (Tarık Buğra)

ZERDE

Kelime Kökeni : Farsça

1. [isim] Safranla renk ve koku verilen bir çeşit şekerli pirinç peltesi

ABİDE

Kelime Kökeni : Arapça

1. [isim] Anıt

BELDE

Kelime Kökeni : Arapça

1. [isim] İlçeden küçük, belediye ile yönetilen yer
2. Mekân, yer, çevre
   • "Bugün toz hâlinde sallanan bu iklim, asırların uykusundan, bunca sanat beldeleri gibi bir gün sıyrılacak." (Yahya Kemal Beyatlı)

KÜNDE

Kelime Kökeni : Farsça

1. [isim] Güreşçinin, hasmını altına alıp bir elini önden, ötekini arkadan geçirerek ellerini kilitlemesi
   • "Kolunu tutup kündeye getiriyor, bir taraftan da bacağının birini ikiye büküyorum." (Muammer İzgü)
   • "Barut yoktu. Kalenin dar kapısından çıkmak imkânı yoktu. Öyle korkunç bir kündeye gelmişlerdi ki..." (Ömer Seyfettin)
   • "Akıllı bir evlat olan Ali Harun Bey, annesinin böyle bir kündeye getirilmesini hazmedemez." (Hüseyin Rahmi Gürpınar)
2. Düzen, tuzak, oyun, hile
   • "Plan kurar, tertip yaparlar; kendilerini kurtarmaya, yeni müdürü de kündeye getirmeye çalışırlar." (Memduh Şevket Esendal)
3. Suçluların ayağına bağlanan demir halka, köstek

CADDE

Kelime Kökeni : Arapça

1. [isim] Şehir içinde ana yol
   • "Anafartalar Caddesi."