Dü ile başlayan 5 harfli kelimeler

Başında dü olan 5 harfli 42 kelime var. Dü ile başlayan kelimeler listesini scrabble oyununda ya da Türkçe ile ilgili araştırmalarınızda kullanabilirsiniz. Ayrıca İçinde dü olan kelimeler listesine ya da sonu dü ile biten kelimeler listesine gözatmak isteyebilirsiniz.

Karmaşık harflerden başında dü bulunan kelimeleri bulmak için Kelime Bulma Makinesi'ni kullanabilirsiniz.

Harf Sayısına Göre Kelimeler

Daha kapsamlı sonuç için lütfen kelime bulma makinesini kullanın.

Bazı kelimelerin anlamları (Kaynak : TDK)

DÜDEN

1. [isim] Kireçli bölgelerde kirecin erimesi veya yer altındaki karstlı bir çukur tavanın çökmesiyle oluşan doğal kuyu

DÜZEÇ

1. [isim] Bir yüzeyin eğiklik derecesini anlamaya yarayan araç, tesviye aleti

DÜŞÜK

1. [sıfat] Aşağı doğru düşmüş, aşağı sarkmış
   • "Düşük mide. Düşük omuz."
2. Az
   • "Düşük faiz. Düşük fiyat."
3. İktidardan düşmüş veya düşürülmüş
4. Dil bilgisi kurallarına uymayan
   • "Düşük cümle."
5. [isim] Yaşayabilecek duruma gelmeden doğan yavru, ceninisakıt, sakıt, sıkıt (II)
6. Eski değer ve onurunu yitirmiş olan
   • "Dolmuşa bindiğine göre orta hâlli belki de daha düşük olacak." (Refik Halit Karay)

DÜĞÜM

1. [isim] İplik, ip, halat vb. bükülebilir şeyleri kıvırıp kendi üzerine veya birbirine dolayarak yapılan boğum
   • "Küpeşte tahtasının deliğinden de geçir, düğüm at." (Sait Faik Abasıyanık)
2. Anlaşılamayan, çözülemeyen karışık durum
   • "İçi ne kadar karışık olursa olsun, bu samimiyet her düğümü çözer." (Peyami Safa)
3. Edebî eserlerde çapraşık olguların çözümlenmeden önce toplandığı en büyük merak unsuru
4. Gelen ve yansımış dalgaların girişimiyle oluşan kararlı dalgalarda titreşim genliğinin sıfır olduğu noktalardan her biri
   • "Ardışık iki düğüm arası bir yarım dalga uzunluğudur."

DÜDÜK

1. [isim] İçinden hava veya buhar geçirildiğinde keskin ses çıkaran ve işaret vermek için kullanılan araç
   • "Ben düdük sesi işitir gibi oldum, posta geçmiş olmasın..." (Memduh Şevket Esendal)
   • "Mayosunu kendi ördü, yün çekti, düdük gibi dapdaracık oldu." (Refik Halit Karay)
2. Taşıtlarda karşı tarafı uyaran korna
3. [sıfat] Akılsız, boş kafalı

DÜRZİ

...

DÜRZÜ

Kelime Kökeni : Arapça

1. [ünlem] Ağır hakaret ve küfür sözü

DÜŞEY

1. [sıfat] Yer çekimi doğrultusunda olan, şakuli
   • "Çekül bir düşey doğrultuyu gösterir."

DÜZEN

1. [isim] Belli yöntem, ilke veya yasalara göre kurulmuş olan durum, uyum, nizam, sistem
   • "Onun kendi yaşayışına yeni bir düzen vermesi gerekiyordu." (Tarık Buğra)
   • "Yatak odasını düzene sokmakla meşguldü." (Refik Halit Karay)
2. Soyut ve somut nesnelerin bir sıraya, bir hedefe, bir amaca göre sıralanması
   • "Ağaçlarla evler arasında bir düzen kurmadıkça bir şehrin tadı tuzu kalır mı?" (Bedri Rahmi Eyuboğlu)
   • "Şu sazıma bir düzen ver." (Âşık Ali İzzet Özkan)
3. Yerleştirme, tertip
   • "Evin en bozuk düzeninde bile hastalığa mahsus birtakım aletler vardır." (Reşat Nuri Güntekin)
4. Bir devletin belli başlı ilkeleri bakımından yönetimde tuttuğu yol, yönetim biçimi, rejim
5. Bir kimseye, bir kuruluşa karşı toplu olarak alınan gizli karar, dolap, komplo
6. Topluca ve gizlice yürütülen herhangi bir plan, dolap, komplo
7. Dolap, hile
   • "Hile, düzen dağarcığından elbette yeni bir şey bulup çıkaracak." (Ercüment Ekrem Talu)
8. Müzik aletlerinde ses ayarı, akort
9. Toplumsal bir yapı içinde ögelerin bütüne, bütünün ögelere ve ögelerin birbirlerine göre ilişkileri
   • "Orta hâlli ailelerin kurduğu bu düzende herkesin bacası tüten, kapısı çalınan bir evi var." (Nezihe Meriç)
10. Alet edevat takımı
11. Bez dokuma tezgâhı

DÜVEN

1. [isim] Harmanda ekinlerin sapı ve tanelerini ayırmak için kullanılan, önüne koşulan hayvanlarla çekilen, alt yüzünde keskin çakmak taşları dikine çakılı bulunan, kızak biçiminde araç
   • "Çocuğum başka çocuklarla beraber harmanda düvene binmiş dönüyor." (Reşat Nuri Güntekin)

DÜGAH

...

DÜŞÜŞ

1. [isim] Düşme işi veya biçimi

DÜĞME

1. [isim] Giyecek, yorgan vb.nin bazı yerlerine ilikleyici veya süs olarak dikilen kemik, metal, sedef gibi sert maddelerden yapılmış küçük tutturma aracı
   • "Sımsıkı bağlanmış bir örme kese çıkarıyor, birer birer düğmelerini çözüyor." (Reşat Nuri Güntekin)
2. Çevrilmek veya üzerine basılmak yoluyla bir elektrik akımını açan, kapayan, herhangi bir makineyi işleten veya durduran parça
   • "Radyonun düğmesi."
3. Üst deri altındaki kıkırdak ve yağdan oluşmuş düğme biçimindeki çıkıntı
   • "Kalkan balığının düğmeleri."

DÜZME

1. [isim] Düzmek işi
2. [sıfat] Gerçek olmayan, aslına benzetilerek uydurulan, uydurma, sahte
   • "Düzme senet. Düzme belge."

DÜNÜR

1. [isim] Eşlerin baba ve analarının birbirlerine göre durumu
   • "Dayısı, amcası dâhil, obadan, oymaktan kimse dünür gitmeye gönüllü değildir." (Tarık Buğra)

DÜNKÜ

1. [sıfat] Bugünden bir önceki günle ilgili
   • "Dünkü gün. Dünkü yağmur."
2. Yakın geçmişteki
   • "Dünkü kaplan, bir kül kedisi yumuşaklığı ile göğsüme yaslandı." (Aka Gündüz)
3. Acemi, yeni, toy
   • "Daha dünkü damatla böyle çabucak yüzgöz olup rezaleti ayyuka çıkarmak olur mu hiç?" (Hüseyin Rahmi Gürpınar)

DÜNYA

Kelime Kökeni : Arapça

1. [isim] Güneşe yakınlık bakımından üçüncü gezegen, yer, yerküre, yer yuvarı, yer yuvarlağı, acun
   • "Fakat kendi tabiri üzerine dünya başına yıkılmış zannetti." (Yakup Kadri Karaosmanoğlu)
   • "... bütün dünya bir araya gelse fikrimi değiştiremez." (Ömer Seyfettin)
   • "Seni dünya gözüyle bir daha görmeyi nasip edene şükrolsun." (Yahya Kemal)
   • "Eve döneyim desen Feneryolu istasyonuna dünya kadar yol var." (Sermet Muhtar Alus)
2. Dış, çevre, ortam
   • "Biz dünyadan ayrı yaşarken dünya epey değişmiş." (Hüseyin Cahit Yalçın)
3. İnançları bir olan ülke veya insanlar topluluğu
   • "Batı dünyası. Doğu dünyası."
4. Meslek veya iş birliği içinde bulunma, camia
   • "Ressamlar dünyasında onun yeri ayrıdır."
5. [zamir] Elgün, herkes
6. Duygu, düşünce ve hayal âlemi
   • "Köprüye kadar kendi dünyaları içinde ne tatlı, ne özlü konuşurlardı." (Yusuf Ziya Ortaç)

DÜZCE

1. [sıfat] Oldukça düz
   • "Düzce bir arazi."

DÜĞÜN

1. [isim] Evlenme veya sünnet dolayısıyla yapılan tören, eğlence, cemiyet
   • "Babam düğünün savaştan sonraya kalmasını uygun görmüş." (Aka Gündüz)
2. Bir olayı kutlamak için yapılan büyük eğlence veya tören

DÜVEL

Kelime Kökeni : Arapça

1. [isim] Devletler