CUM ile baslayan kelimeler

Başında cum olan 26 kelime var. CUM ile başlayan kelimeler listesini scrabble oyununda ya da Türkçe ile ilgili araştırmalarınızda kullanabilirsiniz. Ayrıca İçinde cum olan kelimeler listesine ya da sonu cum ile biten kelimeler listesine gözatmak isteyebilirsiniz. Ayrıca işlerinizi kolaylaştıracak bir kelime bulucu : Kelime bulma makinesi

Harf Sayısına Göre Kelimeler

15 Harfli Kelimeler

CUMHURİYETÇİLİK

13 Harfli Kelimeler

CUMHURBAŞKANI

12 Harfli Kelimeler

CUMBULDATMAK, CUMHURİYETÇİ

11 Harfli Kelimeler

CUMBALATMAK, CUMBULDAMAK, CUMBULDATMA, CUMBURDAMAK

10 Harfli Kelimeler

CUMBALAMAK, CUMBALATMA, CUMBULDAMA, CUMBURDAMA, CUMHURİYET

9 Harfli Kelimeler

CUMARTESİ, CUMBALAMA, CUMBURLOP

8 Harfli Kelimeler

CUMAYERİ, CUMBADAK, CUMBALAK, CUMBASIZ, CUMBURTU, CUMHURCA

7 Harfli Kelimeler

CUMBALI

6 Harfli Kelimeler

CUMHUR

5 Harfli Kelimeler

CUMBA

4 Harfli Kelimeler

CUMA

Daha kapsamlı sonuç için lütfen kelime bulma makinesini kullanın.

Bazı kelimelerin anlamları (Kaynak : TDK)

CUMHURİYETÇİLİK

1. [isim] Cumhuriyet yanlısı olma durumu

CUMHURBAŞKANI

1. [isim] Cumhuriyetle yönetilen ülkelerde devlet başkanı, reisicumhur, cumhur reisi

CUMBULDATMAK

1. [-i] Bir sıvıyı kabın içinde çalkalamak

CUMHURİYETÇİ

1. [isim] Cumhuriyet yanlısı olan kimse
   • "Bir cumhuriyetçi şuuruyla duyduğum hayreti ifade etmiştim." (Yakup Kadri Karaosmanoğlu)

CUMBURDAMAK

1. [nsz] "Cumburtu" sesi çıkarmak

CUMBULDATMA

1. [isim] Cumbuldatmak işi

CUMBULDAMAK

1. [nsz] Bir kabın içinde çalkalanıp ses çıkarmak

CUMBALATMAK

1. [-i] Cumbalama işini yaptırmak

CUMBURDAMA

1. [isim] Cumburdamak durumu

CUMHURİYET

Kelime Kökeni : Arapça

1. [isim] Milletin, egemenliği kendi elinde tuttuğu ve bunu belirli süreler için seçtiği milletvekilleri aracılığıyla kullandığı yönetim biçimi
   • "Türkiye Cumhuriyeti'nin kurucusu Atatürk'tür."

CUMBALAMAK

1. [-i] Bir parçanın dar kenarındaki testere izi vb. girinti ve çıkıntıları düzeltmek

CUMBALATMA

1. [isim] Cumbalatmak işi

CUMBULDAMA

1. [isim] Cumbuldamak işi

CUMARTESİ

1. [isim] Haftanın yedinci günü, cuma ile pazar arasındaki gün

CUMBURLOP

1. [isim] Ağır bir cismin suya düştüğü zaman çıkardığı ses

CUMBALAMA

1. [isim] Cumbalamak işi

CUMHURCA

1. [zarf] Toplu olarak, hep birlikte
   • "Bu çocuk kafilesi ... Allah deyü deyü, ilahisini cumhurca ırlayarak yola düzüldüler." (Yahya Kemal Beyatlı)

CUMBALAK

1. [isim] Takla

CUMBURTU

1. [isim] Suya düşen ağır bir cismin veya çalkalanan suyun çıkardığı ses

CUMBASIZ

1. [sıfat] Cumbası olmayan (yapı)
   • "Kimi cumbalı, kimi cumbasız, küçük ahşap evler." (Çetin Altan)