Ce ile başlayan 7 harfli kelimeler

Başında ce olan 7 harfli 42 kelime var. Ce ile başlayan kelimeler listesini scrabble oyununda ya da Türkçe ile ilgili araştırmalarınızda kullanabilirsiniz. Ayrıca İçinde ce olan kelimeler listesine ya da sonu ce ile biten kelimeler listesine gözatmak isteyebilirsiniz.

Karmaşık harflerden başında ce bulunan kelimeleri bulmak için Kelime Bulma Makinesi'ni kullanabilirsiniz.

Harf Sayısına Göre Kelimeler

Daha kapsamlı sonuç için lütfen kelime bulma makinesini kullanın.

Bazı kelimelerin anlamları (Kaynak : TDK)

CEBRAİL

...

CENUPLU

1. [sıfat] Güneyli

CEVABEN

Kelime Kökeni : Arapça

1. [zarf] Cevap olarak, karşılık olarak

CEFAKAR

...

CEZAEVİ

1. [isim] Hükümlülerin içinde tutuldukları yapı, hapishane, mahpushane, dam, kodes, mahbes

CELALLİ

1. [sıfat] Sert ve öfkeli (kimse)
   • "İyi ve memnun zamanlarında ne kadar nazikse sıkıldığı, kızdığı vakit de o kadar celalli ve kaba olurdu." (Reşat Nuri Güntekin)
2. Coşkun
   • "Bir vakitler kükreyip taşan celalli bir nehirmiş." (Haldun Taner)
3. Hırçın

CEZBELİ

1. [sıfat] Cezbesi olan
   • "Dünyanın bir ucundan cezbeli, keramet ve sır sahibi bir derviş çıkageliyor." (Hüseyin Rahmi Gürpınar)

CEPHELİ

1. [sıfat] Yönlü, taraflı
   • "Tek cepheli edebiyatlara aldanmak istemiyorum." (Peyami Safa)

CEVAHİR

Kelime Kökeni : Arapça

1. [isim] Elmas, yakut vb. değerli taşlar, mücevher
   • "Bunların bazısının cevahirle süslenmiş mineli kapakları bulunur." (Abdülhak Şinasi Hisar)

CEMİYET

Kelime Kökeni : Arapça

1. [isim] Dernek
   • "Gazi'nin reisliği altında bir Türk Tarihi Tetkik Cemiyeti var." (Etem İzzet Benice)
2. Düğün
   • "Bohçacı hanım, cemiyetin nerede olacağını öğrenip yarın haber getirmeyi vadetmişti." (Sermet Muhtar Alus)
3. Bir olayı veya kişiyi kutlamak amacıyla bir araya gelen topluluk
   • "Bir hafta olmazdı ki bir mektebe başlama, bir sünnet, bir düğün, bir lohusa cemiyeti görmeyelim." (Ömer Seyfettin)
4. Yüksek sosyete
5. Birbirine uygun veya zıt anlamlı kelimeleri tenasüp, tezat sanatları yoluyla bir araya getirme
6. Toplum

CEDELCİ

...

CEREYAN

Kelime Kökeni : Arapça

1. [isim] Bir yöne doğru akma, akış, akıntı
   • "Köprünün parmaklığına dayandı, gözlerini Haliç'in kapkara sularına, bu suların cereyanına kaptırdı." (Ercüment Ekrem Talu)
   • "Düzbel'de cereyan eden meydan muharebesini İkinci Kılıç Arslan kazandı." (Yahya Kemal Beyatlı)
2. Bir şeyin gelişme, olma durumu
   • "En iyisi zorlamamak, işi tabii cereyanına bırakmak." (Refik Halit Karay)
3. Aynı eğilimde olan, aynı görüşü paylaşan kimselerin oluşturduğu hareket
   • "Aşırı ırkçılık cereyanlarının yalancı şahidi olarak sahneye çıkarıldı." (Cemil Meriç)
4. Akım
   • "Elektrik cereyanı."

CEMBİYE

Kelime Kökeni : Arapça

1. [isim] Bir çeşit eğri kama, hançer
   • "Karşı taraf üstüne üşüşüp cembiye ile Türk çocuğunu parçaladılar." (Falih Rıfkı Atay)
2. Ağzı eğri bir tür Arap bıçağı

CESAMET

Kelime Kökeni : Arapça

1. [isim] Büyüklük, irilik
   • "Dağdan baktığınızda her biri beş altı fil cesametinde." (Reşat Nuri Güntekin)

CELEPÇİ

...

CEMETME

1. [isim] Cemetmek işi

CEVELAN

Kelime Kökeni : Arapça

1. [isim] Dolaşma, dolanma, gezinme, gezinti
   • "Atlarla, arabalarla yapılan bu cevelan, Tünel meydanından Şişli'ye değin uzanır." (Salâh Birsel)

CEZAYİR

...

CEMADAT

Kelime Kökeni : Arapça

1. [isim] Cansızlar, cansız varlıklar

CEDİTÇİ

...