Ce ile başlayan 6 harfli kelimeler

Başında ce olan 6 harfli 35 kelime var. Ce ile başlayan kelimeler listesini scrabble oyununda ya da Türkçe ile ilgili araştırmalarınızda kullanabilirsiniz. Ayrıca İçinde ce olan kelimeler listesine ya da sonu ce ile biten kelimeler listesine gözatmak isteyebilirsiniz.

Karmaşık harflerden başında ce bulunan kelimeleri bulmak için Kelime Bulma Makinesi'ni kullanabilirsiniz.

Harf Sayısına Göre Kelimeler

Daha kapsamlı sonuç için lütfen kelime bulma makinesini kullanın.

Bazı kelimelerin anlamları (Kaynak : TDK)

CENUBİ

Kelime Kökeni : Arapça

1. [sıfat] Güneyle ilgili, güneye özgü olan

CETVEL

Kelime Kökeni : Arapça

1. [isim] Doğru çizgileri çizmeye yarayan, dereceli veya derecesiz, tahtadan, plastikten, madenden yapılmış araç, çizgilik
2. Liste, çizelge
   • "O, masanın üzerinden kaptığı cetvele üç tane sıfırı yapıştırmıştı." (Ömer Seyfettin)

CENGEL

Kelime Kökeni : Farsça

1. [isim] Otlarla ve sık ağaçlarla örtülü geniş Hindistan ormanı, cangıl

CEVİZİ

...

CELİYE

...

CERİHA

Kelime Kökeni : Arapça

1. [isim] Yara
   • "O zaman vecdile bin secde eder, varsa taşım, / Her cerihamdan, İlahî, boşanıp kanlı yaşım." (Mehmet Akif Ersoy)

CERMEN

...

CEBİRE

Kelime Kökeni : Arapça

1. [isim] Kırık ve çıkık kemikleri yerinde tutmak için kullanılan tahta, mukavva veya tenekeden yapılmış, üzeri sargıyla kaplanan levha, süyek, koaptör

CELALİ

...

CEVABİ

Kelime Kökeni : Arapça

1. [sıfat] Cevap niteliğinde olan
   • "Cevabi nota, cevabi yazı."

CENTER

Kelime Kökeni : İngilizce

1. [isim] Bakınız merkez

CEMAAT

Kelime Kökeni : Arapça

1. [isim] Bir imama uyup namaz kılan kişiler
2. İnsan kalabalığı, topluluk
   • "Sonra, dağılmayan, etrafını saran cemaate dönüyor." (Tarık Buğra)
3. Bir dinden veya bir soydan olanların topluluğu
   • "Önde Rum patriği, arkada bütün cemaatlerin patrikleri, hepsi sırma esvaplı ve altın taçlı, sopalarını taşa vurarak mezarın etrafını tavaf ettiler." (Falih Rıfkı Atay)

CEPKEN

1. [isim] Kolları yırtmaçlı ve uzun, harçla işlenmiş bir tür kısa, yakasız üst giysisi
   • "Cepkenini, damalı mintanını çıkarmış, kolalı gömleğine kravatını bağlıyordu." (Tarık Buğra)

CEYLAN

Kelime Kökeni : Moğolca

1. [isim] Çift parmaklılardan, boynuzlugiller familyasından, çöllerde yaşayan, çok hızlı koşan, gözlerinin güzelliği ile tanınan, ince bacaklı, zarif, memeli hayvan, ahu, gazal (Gazella dorcas)

CEMEVİ

1. [isim] Alevilerin toplanma yeri

CELLAT

Kelime Kökeni : Arapça

1. [isim] Ölüm cezasına çarptırılanları öldürmekle görevli olan kimse
2. [sıfat] Acımasız, katı yürekli, kolaylıkla suç işleyen, zalim

CENKÇİ

1. [sıfat] Savaşçı, kavgacı

CERİDE

Kelime Kökeni : Arapça

1. [isim] Gazete
2. Tutanak, kayıt defteri
3. Süvari kolu

CEFALI

1. [sıfat] Sıkıntı, eziyet çekilen
   • "Bedia için hazin ve cefalı bir hayat başladı." (Peyami Safa)
2. Sıkıntıya, eziyete katlanmış veya katlanan

CEMŞAT

Kelime Kökeni : İngilizce

1. [isim] Basketbolda rakibe yüklenip aniden geri çekilerek ve dönerken zıplayarak atılan şut