Ce ile başlayan 6 harfli kelimeler

Başında ce olan 6 harfli 35 kelime var. Ce ile başlayan kelimeler listesini scrabble oyununda ya da Türkçe ile ilgili araştırmalarınızda kullanabilirsiniz. Ayrıca İçinde ce olan kelimeler listesine ya da sonu ce ile biten kelimeler listesine gözatmak isteyebilirsiniz.

Karmaşık harflerden başında ce bulunan kelimeleri bulmak için Kelime Bulma Makinesi'ni kullanabilirsiniz.

Harf Sayısına Göre Kelimeler

Daha kapsamlı sonuç için lütfen kelime bulma makinesini kullanın.

Bazı kelimelerin anlamları (Kaynak : TDK)

CERİHA

Kelime Kökeni : Arapça

1. [isim] Yara
   • "O zaman vecdile bin secde eder, varsa taşım, / Her cerihamdan, İlahî, boşanıp kanlı yaşım." (Mehmet Akif Ersoy)

CEYHAN

...

CERRAH

Kelime Kökeni : Arapça

1. [isim] Ameliyat yapan uzman hekim, operatör
2. Önemsiz yaraları iyileştiren kimse

CEYLAN

Kelime Kökeni : Moğolca

1. [isim] Çift parmaklılardan, boynuzlugiller familyasından, çöllerde yaşayan, çok hızlı koşan, gözlerinin güzelliği ile tanınan, ince bacaklı, zarif, memeli hayvan, ahu, gazal (Gazella dorcas)

CEMEVİ

1. [isim] Alevilerin toplanma yeri

CEBELİ

1. [isim] Osmanlı İmparatorluğu döneminde, savaş sırasında tımar, zeamet sahiplerinin dirlikleri oranına göre yanlarında götürmekle yükümlü bulundukları atlı asker
2. Aynı dönemde illerdeki atlı inzibat kuvveti

CEMİLE

Kelime Kökeni : Arapça

1. [isim] Gönül alıcı davranış
   • "Binecekleri vapur, Konsolosa fevkaladeden bir cemile olarak o turda, pruva direğine Türk bayrağı çekiyordu." (Refik Halit Karay)
2. [sıfat] Güzel (kadın)

CENKÇİ

1. [sıfat] Savaşçı, kavgacı

CEVVAL

Kelime Kökeni : Arapça

1. [sıfat] Davranışları çabuk ve kesin olan
   • "Cevval çocuk."
   • "Cevval zekâ."

CEPKEN

1. [isim] Kolları yırtmaçlı ve uzun, harçla işlenmiş bir tür kısa, yakasız üst giysisi
   • "Cepkenini, damalı mintanını çıkarmış, kolalı gömleğine kravatını bağlıyordu." (Tarık Buğra)

CENGEL

Kelime Kökeni : Farsça

1. [isim] Otlarla ve sık ağaçlarla örtülü geniş Hindistan ormanı, cangıl

CEBBAR

Kelime Kökeni : Arapça

1. [isim] Kudret sahibi Tanrı
2. [sıfat] Becerikli, açıkgöz (kadın)
3. Zorlayıcı, zorba

CEMAAT

Kelime Kökeni : Arapça

1. [isim] Bir imama uyup namaz kılan kişiler
2. İnsan kalabalığı, topluluk
   • "Sonra, dağılmayan, etrafını saran cemaate dönüyor." (Tarık Buğra)
3. Bir dinden veya bir soydan olanların topluluğu
   • "Önde Rum patriği, arkada bütün cemaatlerin patrikleri, hepsi sırma esvaplı ve altın taçlı, sopalarını taşa vurarak mezarın etrafını tavaf ettiler." (Falih Rıfkı Atay)

CERMEN

...

CERİDE

Kelime Kökeni : Arapça

1. [isim] Gazete
2. Tutanak, kayıt defteri
3. Süvari kolu

CELLAT

Kelime Kökeni : Arapça

1. [isim] Ölüm cezasına çarptırılanları öldürmekle görevli olan kimse
2. [sıfat] Acımasız, katı yürekli, kolaylıkla suç işleyen, zalim

CEVHER

Kelime Kökeni : Arapça

1. [isim] Bir şeyin özü, maya, gevher
   • "Şu kuvvetin, cevherin sırrını öğrenmek için soruyorum." (Sait Faik Abasıyanık)
   • "Sofrada biraz fazla kaçırdığı şarabın ateşiyle daha saatlerce cevherler yumurtlayacaktı." (Ömer Seyfettin)
2. Değerli süs taşı, mücevher
3. İyi yetenek
   • "Avrupa aristokratı, cevheri tükenmeye yüz tutmuş bir insandır." (Peyami Safa)
4. Töz

CEBİRE

Kelime Kökeni : Arapça

1. [isim] Kırık ve çıkık kemikleri yerinde tutmak için kullanılan tahta, mukavva veya tenekeden yapılmış, üzeri sargıyla kaplanan levha, süyek, koaptör

CEBECİ

1. [isim] Yeniçeri ordusunda silah yapan, onaran ve bakımı ile görevli bulunan, savaşta ordunun silah ve cephanesini ulaştıran yaya kapıkulu ocaklarından bir sınıf asker

CEREME

Kelime Kökeni : Arapça

1. [isim] Başkası tarafından yapılan veya kaza sonucu ortaya çıkan zarar