C ile başlayan 3 harfli kelimeler

Başında c olan 3 harfli 19 kelime var. C harfi ile başlayan kelimeler listesini scrabble oyununda ya da Türkçe ile ilgili araştırmalarınızda kullanabilirsiniz. Ayrıca İçinde c harfi olan kelimeler listesine ya da sonu c harfi ile biten kelimeler listesine gözatmak isteyebilirsiniz.

Karmaşık harflerden başında c bulunan kelimeleri bulmak için Kelime Bulma Makinesi'ni kullanabilirsiniz.

Harf Sayısına Göre Kelimeler

Daha kapsamlı sonuç için lütfen kelime bulma makinesini kullanın.

Bazı kelimelerin anlamları (Kaynak : TDK)

CAĞ

1. [isim] Parmaklık, korkuluk

CİP

Kelime Kökeni : İngilizce

1. [isim] Her türlü arazide kullanılabilen motorlu taşıt

CEM

Kelime Kökeni : Arapça

1. [isim] Toplama, bir araya getirme
   • "Haymana'da ayrıca kuvvet cemine teşebbüs ettiler." (Atatürk)
2. Çokluk
3. Toplama

CER

Kelime Kökeni : Arapça

1. [isim] Çekme, sürükleyerek götürme
   • "... padişahlardan birinin torunu çıkageldi, yarı ümmi bir adamla cerre çıkmıştı ." (Refik Halit Karay)

CIZ

1. [isim] Çocuk dilinde ateş
2. Kızgın yağın içine bir şey atıldığında çıkan ses

COP

Kelime Kökeni : Farsça

1. [isim] Kalın, kısa değnek
2. Polislerin kullandığı genellikle lastikten yapılan sopa

CUP

1. [isim] Suya düşen bir şeyin çıkardığı ses
   • "Cup diye denize düştü."

CAZ

Kelime Kökeni : İngilizce

1. [isim] Başlangıçta Kuzey Amerika zencilerine aitken sonraları bütün dünyada benimsenen bir müzik türü
   • "Onlar alaturka dinlemek istiyor, siz caz dinlemek istiyormuşsunuz." (Çetin Altan)
2. Bu müziği çalan orkestra
   • "Bunun lüks bir lokantası olacak hatta ileride bir caz bile temin edilecekti." (Reşat Nuri Güntekin)

CET

Kelime Kökeni : Arapça

1. [isim] Dede, büyük baba, ata
   • "Nice yıl, cetlerimiz kökleşerek bir yerde, manevi varlığının resmini çizmiş havaya." (Yahya Kemal Beyatlı)

CİN

Kelime Kökeni : Arapça

1. [isim] Dinî inanışa göre duyularla kavranamayan, insanlar gibi irade ve anlama yeteneğine sahip, ilahî emirlere uymakla yükümlü tutulan yaratık
   • "İnadıma iş yapmasın, dokunmayım hatırına. Cin damarıma niye basıyor?" (Orhan Kemal)
   • "Bir kedi kadar çevik, açıkgöz olan İzmirli Nusret, lisenin onuna kadar okumuş, cin gibi bir delikanlıydı." (Orhan Kemal)
   • "O mirasın ağırlığı altında ezilip susacaklarına, bir de ülkemizde insan haklarının avukatı kesilmiyorlar mı cin ifrit oluyorum." (Atilla İlhan)
   • "Şimdi koca çiftliğin yirmi odasında cinler top oynuyor." (Sait Faik Abasıyanık)
2. Masallarda göze görünmeyen, türlü biçimlere girebilen, iyilik de kötülük de yapabilen yaratık
3. Akıllı, zeki, uyanık kimse

CUK

1. [zarf] "Tam yerine denk gelmek, uygun gelmek, yakışmak" anlamlarındaki cuk oturmak deyiminde geçen bir söz

CAN

Kelime Kökeni : Farsça

1. [isim] İnsan ve hayvanlarda yaşamayı sağlayan ve ölümle vücuttan ayrılan madde dışı varlık
   • "Susunuz, dedi, beyhude, ... yoruluyorsunuz can alacak noktayı unutuyoruz." (Mahmut Yesari)
   • "Gözüne kestirdiği, daha doğrusu, suçlamak için can attığı birisi var." (Tarık Buğra)
   • "Sırası gelince kendi paylarına düşen can borcunu da ödediler." (Memduh Şevket Esendal)
   • "Eylül sonunda ruhunu teslim eden heves / Can bulmak üzredir yeni baştan bahar ile" (Faruk Nafiz Çamlıbel)
2. Yaşama, hayat
   • "Bir kedi yavrusunu kurtarmak için ipe sarılıp kuyuya iner, canımı tehlikeye koyardım." (Reşat Nuri Güntekin)
   • "Yazdığım satırlara bakarsanız manevi varlığımın can çekiştiğini görürsünüz." (Halide Edip Adıvar)
   • "Bu sözleriniz bana can verdi."
   • "Bitip tükenmek bilmeyen bir tablo gibi serilip giden lale tarlası renkten renge geçtikçe herkesin canı ağzına geliyor." (Bedri Rahmi Eyuboğlu)
3. Güç, dirilik
   • "Her şeyde bu mevsime mahsus bir can, bir dirilik kendini gösteriyordu." (Memduh Şevket Esendal)
   • "Bahar toprağa gene can verdi." (Falih Rıfkı Atay)
   • "Ayrılık! Her vakit can yakar, ağlatır." (Ahmet Rasim)
   • "Her gün giyilmekten elbisenin canı çıktı."
4. Kişi, birey
   • "Benimle beraber dört canız ." (Falih Rıfkı Atay)
5. İnsanın kendi varlığı, özü
   • "Ne denir, canımız ne mertebe insan olsa mayamız, maddemiz hayvan..." (Reşat Nuri Güntekin)
6. Gönül
   • "Çirkin bana kurban, ben de güzele / Can sever güzeli, maldan ziyade." (Karacaoğlan)
7. Bektaşilik ve Mevlevilikte tarikat kardeşi
8. [sıfat] Çok içten, sevimli, sevilen, şirin
   • "Alphonse Daudet ilk gençliğimin can yazarlarından biri idi." (Tarık Buğra)
9. [ünlem] Yakınlık duygusu belirten bir seslenme sözü
   • "Canlar! ... Açık olsun bahtınız." (Enis Behiç Koryürek)

CİM

1. [isim] Arap alfabesinin beşinci harfinin adı

CAR

1. [isim] Çağrı, tellal ile duyurma
2. İlan
3. Tehlike durumu, imdat, yardım

CIS

1. [ünlem] Çocukları ateşe ve tehlikeli şeylere karşı uyarırken söylenen bir söz

CAM

Kelime Kökeni : Farsça

1. [isim] Soda veya potas katılmış silisli kumun ateşte eritilmesiyle yapılan sert, saydam ve çabuk kırılır cisim
   • "Neden soğuk değil bu su, diye hır çıkarıp camı çerçeveyi indiriyor." (Çetin Altan)
2. [sıfat] Tümü veya bir bölümü bu maddeden yapılmış, sırça
   • "Tıraşa başlarken biri büyük, biri küçük iki örtü alırdı, cam dolabından." (Necati Cumalı)
3. Pencere
   • "Camın önündeki masaların hemen arkasındaki yere oturup kalıyorum." (Sait Faik Abasıyanık)
4. Kadeh, içki

CIK

1. [ünlem] "Yok, olmaz" anlamında kullanılan bir söz

CÜZ

Kelime Kökeni : Arapça

1. [isim] Bir bütünü oluşturan bölümlerden her biri
2. Fasikül
3. Kur'an'ın bölünmüş olduğu otuz parçadan her biri
   • "İlk defa olarak gördüğüm bir amme cüzünden bir şeyler okudu." (Sait Faik Abasıyanık)

CEP

Kelime Kökeni : Arapça

1. [isim] Genellikle bir şey koymaya yarayan, giysinin belli bir yeri açılarak içine yerleştirilen astardan yapılmış parça
   • "Elleri ceplerinde, kapıdan kapıya gidip geliyor." (Memduh Şevket Esendal)
   • "Dünyayı bir tüketim çılgınlığına itip ceplerini doldurmuşlardı." (Haldun Taner)
   • "Kâğıt parasını oyuna başlamadan peşinen cepten vereceğiz." (Kemal Tahir)
2. Trafiği kolaylaştırmak, araçların durabilmesine olanak sağlamak için yaya kaldırımları veya şehirler arası yolların kenarlarına yapılan cep biçimindeki taşıt yanaşma yeri
3. Cep telefonu
   • "Seninle yarın cepten konuşuruz."
4. Savaş alanının bir yerinde düşmanın geriletilmesiyle ortaya çıkan taktik durum, çökertme