Başında olan 6 harfli 21 kelime var. Bü ile başlayan kelimeler listesini scrabble oyununda ya da Türkçe ile ilgili araştırmalarınızda kullanabilirsiniz. Ayrıca İçinde bü olan kelimeler listesine ya da sonu bü ile biten kelimeler listesine gözatmak isteyebilirsiniz.

Karmaşık harflerden başında bü bulunan kelimeleri bulmak için Kelime Bulma Makinesi'ni kullanabilirsiniz.

Harf Sayısına Göre Kelimeler


Kelime bulma makinesi

Daha kapsamlı sonuç için lütfen kelime bulma makinesini kullanın.



Bazı kelimelerin anlamları (Kaynak : TDK)

BÜYÜLÜ

  1. [sıfat] Kendisine büyü yapılmış (kimse)
  2. Büyü gücü olan, sihirli
  3. Çok etkileyici
    • "Sen akşamlar kadar büyülü, sıcak / Rüyalarım kadar sade, güzeldin." (Ahmet Hamdi Tanpınar)

BÜLTEN

Kelime Kökeni : Fransızca

  1. [isim] Özel veya resmî kurum, kuruluş veya yetkili kişilerce herhangi bir durumla ilgili olarak süreli veya süresiz yayımlanan duyuru
  2. Dergi

BÜYÜCÜ

  1. [isim] Büyü yapan kimse, bağıcı, afsuncu, sihirbaz
  2. Çevresindekileri çabuk ve güçlü olarak etkileyen kimse
    • "O ne yaman büyücüdür, şeytan tüyü var herifte." (Refik Halit Karay)

BÜLBÜL

Kelime Kökeni : Farsça

  1. [isim] Karatavukgillerden, sesinin güzelliği ile tanınmış olan ötücü kuş (Luscinia megarhynchos)
    • "Çocuk dersi bülbül gibi bildiği hâlde, Mükremin Hoca, bir türlü tam numara atmazmış." (Haldun Taner)
    • "Kadın bülbül gibi Fransızca konuşuyor." (Halide Edip Adıvar)
    • "Buluştukları zaman da onu bülbül gibi konuşturdu." (Tarık Buğra)
    • "Mahkemeye havale edeceğim, orada bülbül gibi söylersin." (Ömer Seyfettin)
  2. Sesi çok güzel olan kimse
    • "Hanende Nedim Bey ki gençliğinde Boğaziçi'nin bülbülü, en sevgili kuluyken artık onun da ihtiyarlamaya, sesinin bozulmaya başladığı söylenirdi." (Abdülhak Şinasi Hisar)

BÜKÜCÜ

  1. [isim] Ağaç veya kontrplakları kalıpla, elle bükerek şekil veren kimse

BÜĞEME

  1. [isim] Büğemek işi

BÜKÜLÜ

  1. [sıfat] Bükülmüş olan

BÜGDÜZ
...
BÜZMEK

  1. [-i] Buruşturarak, sıkıştırarak veya kıvrım yaparak bir şeyin alanını ve hacmini küçültmek
    • "Herkesin ağzı torba değil ki çekip büzesiniz." (Burhan Felek)
  2. Kısmak
  3. Kapatmak, dedikodu yapılmasına engel olmak

BÜFECİ

  1. [isim] Büfe işleten kimse

BÜKLÜM

  1. [isim] Bükülmüş, kıvrılmış şeylerin oluşturduğu kat, kıvrım
    • "Yırtılmış atılmış o kâğıtlar ki hayatım / Her parçası, her büklümü üstünde adın var." (Mithat Cemal Kuntay)
  2. Dönemeç, viraj

BÜRÜLÜ

  1. [sıfat] Bürünmüş

BÜRYAN
...
BÜKMEK

  1. [-i] Sertçe çevirmek, kıvırmak
    • "Bu kez onu sürmeden olduğu yerde büküp altına aldı." (Salâh Birsel)
  2. [nsz] Birkaç tel ipliği burarak sarmak
    • "İpek bükmek."
  3. Eğmek
    • "Olur der gibi başını büktü. Çelik halatı büktü."
  4. Katlamak
    • "Büktüğüm yeri kaybetmişim, nereye kadar geldiğimi bilmiyorum." (Sermet Muhtar Alus)
  5. Döndürmek

BÜYÜME

  1. [isim] Büyümek işi
  2. Organizmanın bütününde veya bu bütünün bir bölümünde boyutların artması

BÜRÜME

  1. [isim] Bürümek işi

BÜKLÜK

  1. [isim] Akarsu kıyılarındaki verimli tarlalar, bük

BÜNYAN
...
BÜZGEN

  1. [isim] Kasılarak vücuttaki herhangi bir deliği açan veya kapayan çember biçimindeki kasların genel adı

BÜHTAN

Kelime Kökeni : Arapça

  1. [isim] Kara çalma, iftira

Kelime Anlamları Kaynağı : Türk Dil Kurumu Güncel Türkçe Sözlüğü