Bü ile başlayan 6 harfli kelimeler

Başında bü olan 6 harfli 21 kelime var. Bü ile başlayan kelimeler listesini scrabble oyununda ya da Türkçe ile ilgili araştırmalarınızda kullanabilirsiniz. Ayrıca İçinde bü olan kelimeler listesine ya da sonu bü ile biten kelimeler listesine gözatmak isteyebilirsiniz.

Karmaşık harflerden başında bü bulunan kelimeleri bulmak için Kelime Bulma Makinesi'ni kullanabilirsiniz.

Harf Sayısına Göre Kelimeler

Daha kapsamlı sonuç için lütfen kelime bulma makinesini kullanın.

Bazı kelimelerin anlamları (Kaynak : TDK)

BÜKÜCÜ

1. [isim] Ağaç veya kontrplakları kalıpla, elle bükerek şekil veren kimse

BÜKLÜK

1. [isim] Akarsu kıyılarındaki verimli tarlalar, bük

BÜHTAN

Kelime Kökeni : Arapça

1. [isim] Kara çalma, iftira

BÜRÜLÜ

1. [sıfat] Bürünmüş

BÜLTEN

Kelime Kökeni : Fransızca

1. [isim] Özel veya resmî kurum, kuruluş veya yetkili kişilerce herhangi bir durumla ilgili olarak süreli veya süresiz yayımlanan duyuru
2. Dergi

BÜZGEN

1. [isim] Kasılarak vücuttaki herhangi bir deliği açan veya kapayan çember biçimindeki kasların genel adı

BÜRYAN

...

BÜKÜLÜ

1. [sıfat] Bükülmüş olan

BÜĞEME

1. [isim] Büğemek işi

BÜZMEK

1. [-i] Buruşturarak, sıkıştırarak veya kıvrım yaparak bir şeyin alanını ve hacmini küçültmek
   • "Herkesin ağzı torba değil ki çekip büzesiniz." (Burhan Felek)
2. Kısmak
3. Kapatmak, dedikodu yapılmasına engel olmak

BÜGDÜZ

...

BÜKREŞ

...

BÜKLÜM

1. [isim] Bükülmüş, kıvrılmış şeylerin oluşturduğu kat, kıvrım
   • "Yırtılmış atılmış o kâğıtlar ki hayatım / Her parçası, her büklümü üstünde adın var." (Mithat Cemal Kuntay)
2. Dönemeç, viraj

BÜKMEK

1. [-i] Sertçe çevirmek, kıvırmak
   • "Bu kez onu sürmeden olduğu yerde büküp altına aldı." (Salâh Birsel)
2. [nsz] Birkaç tel ipliği burarak sarmak
   • "İpek bükmek."
3. Eğmek
   • "Olur der gibi başını büktü. Çelik halatı büktü."
4. Katlamak
   • "Büktüğüm yeri kaybetmişim, nereye kadar geldiğimi bilmiyorum." (Sermet Muhtar Alus)
5. Döndürmek

BÜYÜCÜ

1. [isim] Büyü yapan kimse, bağıcı, afsuncu, sihirbaz
2. Çevresindekileri çabuk ve güçlü olarak etkileyen kimse
   • "O ne yaman büyücüdür, şeytan tüyü var herifte." (Refik Halit Karay)

BÜFECİ

1. [isim] Büfe işleten kimse

BÜLBÜL

Kelime Kökeni : Farsça

1. [isim] Karatavukgillerden, sesinin güzelliği ile tanınmış olan ötücü kuş (Luscinia megarhynchos)
   • "Çocuk dersi bülbül gibi bildiği hâlde, Mükremin Hoca, bir türlü tam numara atmazmış." (Haldun Taner)
   • "Kadın bülbül gibi Fransızca konuşuyor." (Halide Edip Adıvar)
   • "Buluştukları zaman da onu bülbül gibi konuşturdu." (Tarık Buğra)
   • "Mahkemeye havale edeceğim, orada bülbül gibi söylersin." (Ömer Seyfettin)
2. Sesi çok güzel olan kimse
   • "Hanende Nedim Bey ki gençliğinde Boğaziçi'nin bülbülü, en sevgili kuluyken artık onun da ihtiyarlamaya, sesinin bozulmaya başladığı söylenirdi." (Abdülhak Şinasi Hisar)

BÜRÜME

1. [isim] Bürümek işi

BÜNYAN

...

BÜYÜLÜ

1. [sıfat] Kendisine büyü yapılmış (kimse)
2. Büyü gücü olan, sihirli
3. Çok etkileyici
   • "Sen akşamlar kadar büyülü, sıcak / Rüyalarım kadar sade, güzeldin." (Ahmet Hamdi Tanpınar)