Bu ile başlayan 7 harfli kelimeler

Başında bu olan 7 harfli 70 kelime var. Bu ile başlayan kelimeler listesini scrabble oyununda ya da Türkçe ile ilgili araştırmalarınızda kullanabilirsiniz. Ayrıca İçinde bu olan kelimeler listesine ya da sonu bu ile biten kelimeler listesine gözatmak isteyebilirsiniz.

Karmaşık harflerden başında bu bulunan kelimeleri bulmak için Kelime Bulma Makinesi'ni kullanabilirsiniz.

Harf Sayısına Göre Kelimeler

Daha kapsamlı sonuç için lütfen kelime bulma makinesini kullanın.

Bazı kelimelerin anlamları (Kaynak : TDK)

BULGARİ

Kelime Kökeni : Türkçe

1. [isim] Dört telli bağlama

BURACIK

...

BURKMAK

1. [-i] Bir şeyi burar gibi ekseni etrafında döndürmek
   • "Birinin kolunu burkmak."
2. [nsz] Burkulmak
   • "Ayağım burktu."
3. Acı vermek, üzmek
   • "Yörede, şimdi yürek burkan bir suskunluk vardı." (Tarık Buğra)
4. Bazı yiyecekler, ağza kekre tat vermek

BURTLAK

1. [isim] Taşlık, çalılık yer

BURADAN

1. [zarf] Bu yerden

BURUNDİ

...

BURGATA

Kelime Kökeni : İtalyanca

1. [isim] Tel ve bitkisel halatların inç olarak çevresini belirten, 2,54 cm'ye eşit olan birim

BULAMAÇ

1. [isim] Sulu, cıvık hamur
2. Bu koyulukta yapılan çeşitli hamur yemekleri
   • "Tatlı bulamaç."
3. [sıfat] Karışık, oradan buradan toplanmış
   • "Az çok bulamaç olan romantizm şiirinin daha imbikten geçmiş taraflarına geldim." (Yahya Kemal Beyatlı)

BULUNMA

1. [isim] Bulunmak işi

BUNALIŞ

1. [isim] Bunalma işi veya biçimi

BUTAFOR

1. [isim] Oyun için gerekli sahne eşyası

BULANMA

1. [isim] Bulanmak işi

BURLESK

Kelime Kökeni : Fransızca

1. [isim] Sanat alanında ve özellikle edebiyatta rastlanan, komikliğe dayanan bir tür

BURUŞMA

1. [isim] Buruşmak işi

BUYURUŞ

...

BURUKSU

1. [sıfat] Buruğa benzer, buruk gibi
   • "Bundan kuvvet alarak âdeta bir nevi buruksu saadet içinde yaşamaktayım." (Refik Halit Karay)

BUGÜNKÜ

1. [sıfat] Bugüne özgü, bugün olan, bugün yapılan
   • "Bugünkü Türk şiirinin manzarası şairlerle dolu bir memlekette yaşadığımızı gösteriyor." (Sait Faik Abasıyanık)

BUDAKLI

1. [sıfat] Budağı olan
   • "Başmubassır, budaklı kızılcık dalına meraklı idi." (Falih Rıfkı Atay)

BUNAMAK

1. [nsz] Çeşitli sebeplerle zihin gücünü yitirerek ne yaptığını bilemez duruma gelmek, ateh getirmek

BURUNLU

1. [sıfat] Herhangi bir biçimde burnu olan
   • "Dördü de birbirine benzeyen zayıf, kanca burunlu çocuklardı." (Haldun Taner)
2. Çıkıntısı olan
3. Kendini beğenmiş, kibirli