Borç ile başlayan kelimeler

Başında borç olan 18 kelime var. Borç ile başlayan kelimeler listesini scrabble oyununda ya da Türkçe ile ilgili araştırmalarınızda kullanabilirsiniz. Ayrıca İçinde borç olan kelimeler listesine ya da sonu borç ile biten kelimeler listesine gözatmak isteyebilirsiniz.

Karmaşık harflerden başında borç bulunan kelimeleri bulmak için Kelime Bulma Makinesi'ni kullanabilirsiniz.

Harf Sayısına Göre Kelimeler

15 Harfli Kelimeler

BORÇLANDIRILMAK

14 Harfli Kelimeler

BORÇLANABİLMEK, BORÇLANDIRILMA

13 Harfli Kelimeler

BORÇLANABİLME, BORÇLANDIRMAK

12 Harfli Kelimeler

BORÇLANDIRIŞ, BORÇLANDIRMA, BORÇLANILMAK

11 Harfli Kelimeler

BORÇLANILMA

10 Harfli Kelimeler

BORÇLANMAK, BORÇSUZLUK

9 Harfli Kelimeler

BORÇLANIŞ, BORÇLANMA, BORÇLULUK

7 Harfli Kelimeler

BORÇSUZ

6 Harfli Kelimeler

BORÇKA, BORÇLU

4 Harfli Kelimeler

BORÇ

B O R Ç Harfleri İle Yazılabilecek Bazı Kelimeler

4 Harfli Kelimeler

BORÇ

3 Harfli Kelimeler

BOR, ÇOR

Daha kapsamlı sonuç için lütfen kelime bulma makinesini kullanın.

Bazı kelimelerin anlamları (Kaynak : TDK)

BORÇLANDIRILMAK

1. [nsz] Borçlanmasına yol açılmak

BORÇLANABİLMEK

1. [nsz] Borçlanma imkânı veya olasılığı bulunmak

BORÇLANDIRILMA

1. [isim] Borçlandırılmak işi veya durumu

BORÇLANABİLME

1. [isim] Borçlanabilmek işi

BORÇLANDIRMAK

1. [-i] Borçlanmasına yol açmak, borçlu duruma getirmek

BORÇLANDIRMA

1. [isim] Borçlandırmak işi

BORÇLANILMAK

1. [nsz] Borca girilmek, borç edilmek

BORÇLANDIRIŞ

1. [isim] Borçlandırma işi veya biçimi

BORÇLANILMA

1. [isim] Borçlanılmak işi veya durumu

BORÇSUZLUK

1. [isim] Borçsuz olma durumu, beraatizimmet

BORÇLANMAK

1. [nsz] Karşılığını sonra vermek şartıyla birinden para veya bir şey almak
   • "Daha sonra Mayıs Ayı Notları'nı borçlanarak bastırmıştım 1947'de." (Necati Cumalı)
2. Manevi bir yükümlülük altına girmek

BORÇLULUK

1. [isim] Borçlu olma durumu

BORÇLANIŞ

1. [isim] Borçlanma işi veya biçimi

BORÇLANMA

1. [isim] Borçlanmak işi, istikraz

BORÇSUZ

1. [sıfat] Borcu olmayan

BORÇKA

...

BORÇLU

1. [sıfat] Borcu olan, borç almış olan, verecekli, medyun
   • "Merhumu borçlu yatırmak istemezmişiz elbet." (Yusuf Ziya Ortaç)
   • "Dehasını, geçirdiği sara nöbetlerinin şokuna borçlu bulunuyordu." (Haldun Taner)
   • "Para muamelelerinden borçlu çıkmıştı." (Yahya Kemal Beyatlı)
2. Manevi bir yükümlülük altında bulunan
   • "Hayatımı ona borçluyum doğrusu." (Abdülhak Şinasi Hisar)
3. Bir şeyi birinin yardımıyla elde etmiş olan
   • "Aslında, okumasını da ona borçludur." (Tarık Buğra)

BORÇ

1. [isim] Geri verilmek üzere alınan veya ödenmesi gerekli para veya başka bir şey
   • "Vaktim yok, bana para bul, şu borcu ödeyeyim, söz verdim." (Peyami Safa)
   • "On beş lira borç aldıktan sonra eve döndüm." (Halide Edip Adıvar)
   • "Altlarında şilte, dolaplarında eşya kalmadı ama kimseye de borç yapmadılar." (Peyami Safa)
   • "Babasından bir şey koparamadığı zaman borç ediyor, sonra ona ödetiyordu." (Hüseyin Rahmi Gürpınar)
2. Birine karşı bir şeyi yerine getirme yükümlülüğü, vecibe
   • "Vatan borcu biter bitmez ordayım." (Bekir Sıtkı Erdoğan)