Bilm ile başlayan kelimeler

Başında bilm olan 16 kelime var. Bilm ile başlayan kelimeler listesini scrabble oyununda ya da Türkçe ile ilgili araştırmalarınızda kullanabilirsiniz. Ayrıca İçinde bilm olan kelimeler listesine ya da sonu bilm ile biten kelimeler listesine gözatmak isteyebilirsiniz.

Karmaşık harflerden başında bilm bulunan kelimeleri bulmak için Kelime Bulma Makinesi'ni kullanabilirsiniz.

Harf Sayısına Göre Kelimeler

13 Harfli Kelimeler

BİLMESİNLERCİ

12 Harfli Kelimeler

BİLMEZLENMEK

11 Harfli Kelimeler

BİLMEMEZLİK, BİLMEZLEMEK, BİLMEZLENME, BİLMUKABELE, BİLMÜNASEBE

10 Harfli Kelimeler

BİLMEZLEME

9 Harfli Kelimeler

BİLMECELİ, BİLMEZLİK, BİLMİŞLİK

7 Harfli Kelimeler

BİLMECE

6 Harfli Kelimeler

BİLMEK, BİLMEZ, BİLMİŞ

5 Harfli Kelimeler

BİLME

B L M İ Harfleri İle Yazılabilecek Bazı Kelimeler

3 Harfli Kelimeler

LİM, MİL

2 Harfli Kelimeler

İL, İM, Mİ

Daha kapsamlı sonuç için lütfen kelime bulma makinesini kullanın.

Bazı kelimelerin anlamları (Kaynak : TDK)

BİLMESİNLERCİ

...

BİLMEZLENMEK

1. [-i] Bilmiyor gibi görünmek, bilmezlikten gelmek, tecahül etmek
   • "Meseleyi bilmezlenmek."

BİLMEZLEMEK

1. [-i] Bir kimseyi, bir şey bilmez göstermek, teçhil etmek
   • "Birini bilmezlemek."

BİLMUKABELE

Kelime Kökeni : Arapça

1. [zarf] Karşılık olarak
2. Birinin söylediği söze karşılık söylenen "ben de, size de, sizlere de" anlamında kullanılan bir söz
   • "Hürmetler ederim. -Bilmukabele."

BİLMEZLENME

1. [isim] Bilmezlenmek işi

BİLMÜNASEBE

Kelime Kökeni : Arapça

1. [zarf] Sırası gelince, sırası düşünce

BİLMEMEZLİK

1. [isim] Bakınız bilmezlik

BİLMEZLEME

1. [isim] Bilmezlemek işi, teçhil

BİLMEZLİK

1. [isim] Bilememe durumu, cehalet

BİLMİŞLİK

1. [isim] Bilmiş olma durumu

BİLMECELİ

1. [sıfat] Bilmecesi olan

BİLMECE

1. [isim] Bir şeyin adını anmadan niteliklerini üstü kapalı söyleyerek o şeyin ne olduğunu bulmayı dinleyene veya okuyana bırakan oyun, muamma
   • "Bu bilmeceyi çözmek için sen de bize katılır mısın?" (Haldun Taner)
2. Bilinmeyen şey, muamma
   • "Basit cümleleri bile anlamak güç olurken istihza bir bilmeceye döner." (Abdülhak Şinasi Hisar)

BİLMEK

1. [nsz] Bir şeyi anlamış veya öğrenmiş bulunmak
   • "Bu adam, bilmek için öğrenmiş olmaya ihtiyacı olmayan, bildiğini bilen, bilmediğini de şıp diye sezen bambaşka bir insandır." (Haldun Taner)
   • "Efendiden gizli yine herkes bildiğini okuyordu." (Hüseyin Rahmi Gürpınar)
   • "Her şeye peki, olur der fakat sonunda gene bildiğini yapardı." (Haldun Taner)
   • "Sütannenin sandık odası, bildim bileli akar." (Ömer Seyfettin)
2. [-i] Bir bilim veya sanat dalında yeterli olmak
   • "Yani kısacası bu mükemmel dilimizi kimse bilmez, okumaz." (Burhan Felek)
3. Bir iş yapmaya alışmış olmak, elinden gelmek
4. Tanımak, hatırlamak
   • "Kadıncığım aç. Ben geldim. Bilemedin mi?" (Hüseyin Rahmi Gürpınar)
5. Sanmak, varsaymak, farz etmek
   • "Bir hastanın hastalığına gereken önemi vermesi, doktorun ancak kendini o hasta ile birlikte hasta bilmesi ile sağlanabilir." (Refik Halit Karay)
6. [-i] Sorumlu tutmak
   • "Ben arkadaşını bilmem, seni bilirim."
7. İnanmak
   • "Bilirim yaşamaz güneşte / Bilirim yaşamaz yan yana aşkla / Ne haksızlık / Ne korku." (Necati Cumalı)
8. [-i] İşine gelmek, uygun bulmak
   • "Mal almasını bildi de parasını vermeyi mi bilmiyor?"
9. -a / -e ekli fiillerle yeterlik bildiren birleşik fiiller oluşturur
   • "Anlayabilmek. Gidebilmek. Kapayabilmek. Yazabilmek."
10. [-i] Saymak
    • "Teşekkürü borç bilirim."

BİLMEZ

...

BİLMİŞ

1. [sıfat] Her şeyi bilir geçinen, bilgiçlik taslayan

BİLME

1. [isim] Bilmek işi
2. Bir şeyin ne olduğunun bilincine varma
3. Bilgi edinmenin gaye ve sonucu