Bil ile başlayan 7 harfli kelimeler

Başında bil olan 7 harfli 40 kelime var. Bil ile başlayan kelimeler listesini scrabble oyununda ya da Türkçe ile ilgili araştırmalarınızda kullanabilirsiniz. Ayrıca İçinde bil olan kelimeler listesine ya da sonu bil ile biten kelimeler listesine gözatmak isteyebilirsiniz.

Karmaşık harflerden başında bil bulunan kelimeleri bulmak için Kelime Bulma Makinesi'ni kullanabilirsiniz.

Harf Sayısına Göre Kelimeler

B L İ Harfleri İle Yazılabilecek Bazı Kelimeler

2 Harfli Kelimeler

İL

Daha kapsamlı sonuç için lütfen kelime bulma makinesini kullanın.

Bazı kelimelerin anlamları (Kaynak : TDK)

BİLİNME

1. [isim] Bilinmek işi

BİLEŞKE

1. [isim] Bir araya gelme, toplaşma, birleşme
   • "İkisinin bileşkesinden doğacak cehennemse, birkaç yıl sonra Avrupa'nın genel görünümüne dönüşecektir." (Selim İleri)
2. Bir cisme uygulanan birkaç kuvvetin toplam etkisine eşit olan tek kuvvet, muhassala

BİLUMUM

Kelime Kökeni : Arapça

1. [sıfat] Bütün, hep, kamu, ... -in hepsi
   • "Bu tebligat Anadolu ve Rumeli'de bulunan bilumum ordu ve kolordu kumandanlarına tebliğ olunmuştur." (Atatürk)

BİLEREK

1. isteyerek, kasten
   • "Bu adam, bilmek için öğrenmiş olmaya ihtiyacı olmayan, bildiğini bilen, bilmediğini de şıp diye sezen bambaşka bir insandır." (Haldun Taner)
   • "Efendiden gizli yine herkes bildiğini okuyordu." (Hüseyin Rahmi Gürpınar)
   • "Her şeye peki, olur der fakat sonunda gene bildiğini yapardı." (Haldun Taner)
   • "Sütannenin sandık odası, bildim bileli akar." (Ömer Seyfettin)

BİLFİİL

Kelime Kökeni : Arapça

1. [zarf] İş olarak, iş edinerek, gerçekten, eylemli olarak
   • "Türk milleti bu mütecavizlerin hadlerini ihtar ederek hâkimiyet ve saltanatını, isyan ederek kendi eline, bilfiil almış bulunuyor." (Atatürk)

BİLENME

1. [isim] Bilenmek işi

BİLLURİ

Kelime Kökeni : Arapça

1. [sıfat] Billura benzer, billur gibi
   • "Bu taze kadın sesleri öyle güzel, billuri, ilahî duyulurmuş ki bunları hep birden dinlemek, deniz kızlarını işitmek kadar tesirli olurmuş." (Abdülhak Şinasi Hisar)

BİLEŞME

1. [isim] Bileşmek işi, terekküp

BİLETLİ

1. [sıfat] Bileti olan
2. Bilet kullanılan

BİLGİCİ

1. [isim] Sofist

BİLEYLİ

...

BİLECİK

...

BİLMECE

1. [isim] Bir şeyin adını anmadan niteliklerini üstü kapalı söyleyerek o şeyin ne olduğunu bulmayı dinleyene veya okuyana bırakan oyun, muamma
   • "Bu bilmeceyi çözmek için sen de bize katılır mısın?" (Haldun Taner)
2. Bilinmeyen şey, muamma
   • "Basit cümleleri bile anlamak güç olurken istihza bir bilmeceye döner." (Abdülhak Şinasi Hisar)

BİLETÇİ

1. [isim] Bilet satan görevli
   • "Bilet kutusunu koltuğunun altına sıkıştırmış, elleri ceplerinde bir otobüs biletçisi geçti." (Necati Cumalı)

BİLETME

1. [isim] Biletmek işi

BİLEŞEN

1. [isim] Bir bileşke oluşturan kuvvetlerin her biri

BİLEŞİK

1. [sıfat] Birleşerek oluşmuş, basit olmayan, mürekkep
2. Kimyasal tepkimeler sonucu iki veya daha çok elementten oluşan ve bunlardan bağımsız fiziksel, kimyasal nitelikler gösteren (madde)
   • "Su, bileşik bir maddedir."
3. [isim] Ses ve görüntünün birlikte yer aldığı film parçası

BİLİNEN

1. [sıfat] Değeri belli olan (nicelik), bilindik, malum
   • "Bilinenler cebirde alfabenin ilk harfiyle gösterilir: a, b, c, d..."

BİLENİŞ

...

BİLİMCİ

1. [isim] Bilgin