Başında bil olan 7 harfli 40 kelime var. Bil ile başlayan kelimeler listesini scrabble oyununda ya da Türkçe ile ilgili araştırmalarınızda kullanabilirsiniz. Ayrıca İçinde bil olan kelimeler listesine ya da sonu bil ile biten kelimeler listesine gözatmak isteyebilirsiniz.

Karmaşık harflerden başında bil bulunan kelimeleri bulmak için Kelime Bulma Makinesi'ni kullanabilirsiniz.

Harf Sayısına Göre Kelimeler


Kelime bulma makinesi

B L İ Harfleri İle Yazılabilecek Bazı Kelimeler

2 Harfli Kelimeler

İL

Daha kapsamlı sonuç için lütfen kelime bulma makinesini kullanın.



Bazı kelimelerin anlamları (Kaynak : TDK)

BİLGİLİ

  1. [sıfat] Bilgi sahibi olan, malumatlı, haberli
    • "Ama, iyiler, bilgililer, yetenekliler nerede idi?" (Tarık Buğra)
  2. [zarf] Bilerek
    • "Her konuda rahat, bilgili konuşurdu kalemi." (Yusuf Ziya Ortaç)

BİLENİŞ
...
BİLEREK

  1. isteyerek, kasten
    • "Bu adam, bilmek için öğrenmiş olmaya ihtiyacı olmayan, bildiğini bilen, bilmediğini de şıp diye sezen bambaşka bir insandır." (Haldun Taner)
    • "Efendiden gizli yine herkes bildiğini okuyordu." (Hüseyin Rahmi Gürpınar)
    • "Her şeye peki, olur der fakat sonunda gene bildiğini yapardı." (Haldun Taner)
    • "Sütannenin sandık odası, bildim bileli akar." (Ömer Seyfettin)

BİLEYLİ
...
BİLGİCE
...
BİLDİRİ

  1. [isim] Resmî bir makam, kurum veya resmî olmayan bir örgüt, topluluk tarafından herhangi bir durumu ilgililere duyurmak için yazılan yazı, tebliğ, deklerasyon
    • "Sonra elçiler için ikinci bir bildiri yazdık." (Falih Rıfkı Atay)
  2. Bilimsel bir konuyu ele alan ve bilimsel bir toplantıda okunup tartışılan yazı, tebliğ

BİLECEN

  1. [sıfat] Her şeyi bilen, her şeyden anlayan
  2. Bilgiçlik taslayan, ukala

BİLLURİ

Kelime Kökeni : Arapça

  1. [sıfat] Billura benzer, billur gibi
    • "Bu taze kadın sesleri öyle güzel, billuri, ilahî duyulurmuş ki bunları hep birden dinlemek, deniz kızlarını işitmek kadar tesirli olurmuş." (Abdülhak Şinasi Hisar)

BİLİMCİ

  1. [isim] Bilgin

BİLETLİ

  1. [sıfat] Bileti olan
  2. Bilet kullanılan

BİLETME

  1. [isim] Biletmek işi

BİLETİŞ
...
BİLİSİZ

  1. [sıfat] Öğrenim görmemiş, cahil

BİLFARZ

Kelime Kökeni : Arapça

  1. [edat] Söz gelişi

BİLLAHİ

Kelime Kökeni : Arapça

  1. [isim] Vallahi
  2. "İnan olsun" anlamında kullanılan bir söz
    • "Rica ederim komiser Efendi, dedi, ben billahi paradan puldan kaçınmıyorum." (Reşat Nuri Güntekin)

BİLFİİL

Kelime Kökeni : Arapça

  1. [zarf] İş olarak, iş edinerek, gerçekten, eylemli olarak
    • "Türk milleti bu mütecavizlerin hadlerini ihtar ederek hâkimiyet ve saltanatını, isyan ederek kendi eline, bilfiil almış bulunuyor." (Atatürk)

BİLUMUM

Kelime Kökeni : Arapça

  1. [sıfat] Bütün, hep, kamu, ... -in hepsi
    • "Bu tebligat Anadolu ve Rumeli'de bulunan bilumum ordu ve kolordu kumandanlarına tebliğ olunmuştur." (Atatürk)

BİLEŞME

  1. [isim] Bileşmek işi, terekküp

BİLEŞEN

  1. [isim] Bir bileşke oluşturan kuvvetlerin her biri

BİLECİK
...
Kelime Anlamları Kaynağı : Türk Dil Kurumu Güncel Türkçe Sözlüğü