Bil ile başlayan 7 harfli kelimeler

Başında bil olan 7 harfli 40 kelime var. Bil ile başlayan kelimeler listesini scrabble oyununda ya da Türkçe ile ilgili araştırmalarınızda kullanabilirsiniz. Ayrıca İçinde bil olan kelimeler listesine ya da sonu bil ile biten kelimeler listesine gözatmak isteyebilirsiniz.

Karmaşık harflerden başında bil bulunan kelimeleri bulmak için Kelime Bulma Makinesi'ni kullanabilirsiniz.

Harf Sayısına Göre Kelimeler

B L İ Harfleri İle Yazılabilecek Bazı Kelimeler

2 Harfli Kelimeler

İL

Daha kapsamlı sonuç için lütfen kelime bulma makinesini kullanın.

Bazı kelimelerin anlamları (Kaynak : TDK)

BİLETLİ

1. [sıfat] Bileti olan
2. Bilet kullanılan

BİLEŞKE

1. [isim] Bir araya gelme, toplaşma, birleşme
   • "İkisinin bileşkesinden doğacak cehennemse, birkaç yıl sonra Avrupa'nın genel görünümüne dönüşecektir." (Selim İleri)
2. Bir cisme uygulanan birkaç kuvvetin toplam etkisine eşit olan tek kuvvet, muhassala

BİLGİLİ

1. [sıfat] Bilgi sahibi olan, malumatlı, haberli
   • "Ama, iyiler, bilgililer, yetenekliler nerede idi?" (Tarık Buğra)
2. [zarf] Bilerek
   • "Her konuda rahat, bilgili konuşurdu kalemi." (Yusuf Ziya Ortaç)

BİLLAHİ

Kelime Kökeni : Arapça

1. [isim] Vallahi
2. "İnan olsun" anlamında kullanılan bir söz
   • "Rica ederim komiser Efendi, dedi, ben billahi paradan puldan kaçınmıyorum." (Reşat Nuri Güntekin)

BİLETİŞ

...

BİLİŞME

1. [isim] Bilişmek işi

BİLENİŞ

...

BİLGİCİ

1. [isim] Sofist

BİLİNEN

1. [sıfat] Değeri belli olan (nicelik), bilindik, malum
   • "Bilinenler cebirde alfabenin ilk harfiyle gösterilir: a, b, c, d..."

BİLİŞİM

1. [isim] İnsanoğlunun teknik, ekonomik ve toplumsal alanlardaki iletişiminde kullandığı ve bilimin dayanağı olan bilginin özellikle elektronik makineler aracılığıyla düzenli ve akla uygun bir biçimde işlenmesi bilimi, informatik, enformatik

BİLGİCE

...

BİLANÇO

Kelime Kökeni : İtalyanca

1. [isim] Bir kuruluşun, bir ticarethanenin belirli bir dönem sonundaki veya belirli bir gündeki taşınır ve taşınmaz varlıkları ile bunları sağlamak için kullanılan öz ve yabancı kaynakları dengeli olarak gösteren çizelge, dengelem
2. Girişilen herhangi bir işte, belirli bir süre sonunda elde edilen iyi ve kötü sonuçların karşılıklı durumu
   • "Hayatımın hesabını, bilançosunu yapıyordum." (Ömer Seyfettin)

BİLEŞİM

1. [isim] Bileşme işi veya durumu
   • "Mustafa Kemal, Dil Kurumunu, Tarih Kurumunu ulusal bir bileşim yaratılsın, ulusal bir bilinç doğsun diye kurmuş..." (Atilla İlhan)
2. İki veya daha çok öge bir araya gelerek yeni bir öge oluşturma, terkip
   • "Suyun bileşiminde hidrojenle oksijen vardır."
3. Bir maddenin hangi kimyasal türlerden oluştuğunu belirleyen verilerin tamamı
4. Bileşme sonucu oluşan cisim

BİLMECE

1. [isim] Bir şeyin adını anmadan niteliklerini üstü kapalı söyleyerek o şeyin ne olduğunu bulmayı dinleyene veya okuyana bırakan oyun, muamma
   • "Bu bilmeceyi çözmek için sen de bize katılır mısın?" (Haldun Taner)
2. Bilinmeyen şey, muamma
   • "Basit cümleleri bile anlamak güç olurken istihza bir bilmeceye döner." (Abdülhak Şinasi Hisar)

BİLİNİŞ

...

BİLLURİ

Kelime Kökeni : Arapça

1. [sıfat] Billura benzer, billur gibi
   • "Bu taze kadın sesleri öyle güzel, billuri, ilahî duyulurmuş ki bunları hep birden dinlemek, deniz kızlarını işitmek kadar tesirli olurmuş." (Abdülhak Şinasi Hisar)

BİLEŞİK

1. [sıfat] Birleşerek oluşmuş, basit olmayan, mürekkep
2. Kimyasal tepkimeler sonucu iki veya daha çok elementten oluşan ve bunlardan bağımsız fiziksel, kimyasal nitelikler gösteren (madde)
   • "Su, bileşik bir maddedir."
3. [isim] Ses ve görüntünün birlikte yer aldığı film parçası

BİLETÇİ

1. [isim] Bilet satan görevli
   • "Bilet kutusunu koltuğunun altına sıkıştırmış, elleri ceplerinde bir otobüs biletçisi geçti." (Necati Cumalı)

BİLYELİ

1. [sıfat] Bilyesi olan

BİLECEN

1. [sıfat] Her şeyi bilen, her şeyden anlayan
2. Bilgiçlik taslayan, ukala