Başında bi olan 5 harfli 55 kelime var. Bi ile başlayan kelimeler listesini scrabble oyununda ya da Türkçe ile ilgili araştırmalarınızda kullanabilirsiniz. Ayrıca İçinde bi olan kelimeler listesine ya da sonu bi ile biten kelimeler listesine gözatmak isteyebilirsiniz.

Karmaşık harflerden başında bi bulunan kelimeleri bulmak için Kelime Bulma Makinesi'ni kullanabilirsiniz.

Harf Sayısına Göre Kelimeler


Kelime bulma makinesi

Daha kapsamlı sonuç için lütfen kelime bulma makinesini kullanın.



Bazı kelimelerin anlamları (Kaynak : TDK)

BİNER

  1. [sıfat] Bin sayısının üleştirme biçimi, her birine bin, her defasında bini bir arada olan

BİCİK

  1. [isim] Meme
  2. Meme başı

BİLGE

  1. Bilgili, iyi ahlaklı, olgun ve örnek (kimse), hakim
    • "Goethe, insanlarla ilgili her şeyi söyleyip tüketmiş bir bilgedir." (Haldun Taner)

BİTİK

  1. [sıfat] Yorgunluk veya hastalıktan gücü kalmamış
    • "Ne bitik, ne cılız işitilmiyor bile." (Peyami Safa)
  2. Durumu kötü, fena
    • "Hoşa gitmeyen cilvelere kalkarlarsa hâlimiz bitiktir." (Haldun Taner)
  3. Yapışık, dolaşık, ekli

BİZON

Kelime Kökeni : Fransızca

  1. [isim] Amerika'da yaşayan bir cins hörgüçlü yaban öküzü

BİÇME

  1. Prizma
  2. [isim] Biçmek işi
  3. Yontulmuş yapı taşı

BİTME

  1. [isim] Bitmek işi

BİBER

  1. [isim] Patlıcangillerden, yurdumuzda çok yetişen ve çeşitli türleri bulunan bir bitki (Capsicum annuum)
    • "Türk biberi, Hint biberi, Macar biberi."
  2. Bu bitkinin tazeyken sebze olarak yenilen ürünü
  3. Bu bitkinin kurutulup baharat olarak yararlanılan ürünü

BİLAR

  1. [isim] Katranlı kıldan yapılan ve kalafat işlerinde kullanılan bir tür macun

BİJON
...
BİŞEK

  1. [isim] Yayık dövmede kullanılan araç

BİLİR

  1. [sıfat] "Anlar, sayar, yapar" anlamları ile adlarla birleşerek birleşik sıfat kuran bir söz
    • "İşbilir."

BİÇKİ

  1. [isim] Dikilecek kumaşı belli bir modele ve ölçüye göre kesme işi

BİREY

  1. [isim] Kendine özgü nitelikleri yitirmeden bölünemeyen tek varlık, fert
  2. Doğa bilgisinde türü oluşturan tek varlıklardan her biri
  3. Bir türün kapsamı içine giren somut varlık
  4. İnsan topluluklarını oluşturan, insanların benzer yanlarını kendinde taşımakla birlikte, kendine özgü ayırıcı özellikleri de bulunan tek can, fert
  5. Toplumları oluşturan ve düşünsel, duygusal, iradeyle ilgili nitelikleri toplum içinde belirlenen insanların her biri, fert

BİTLİ

  1. [sıfat] Üstünde bit bulunan
  2. Cimri

BİLGİ

  1. [isim] İnsan aklının erebileceği olgu, gerçek ve ilkelerin bütünü, bili, malumat
    • "Bildiği ahbaplardan Sami Bey hakkında bilgi edinme ve tanışma yolu bulmak." (Refik Halit Karay)
    • "Sormuş, soruşturmuş, ailesi ve çevresine ilişkin bir sürü bilgi toplamıştı." (Atilla İlhan)
  2. Öğrenme, araştırma veya gözlem yolu ile elde edilen gerçek, malumat, vukuf
    • "Babası, önce ona, Mazlume ve ailesi hakkında birçok bilgi vermişti." (Halide Edip Adıvar)
  3. İnsan zekâsının çalışması sonucu ortaya çıkan düşünce ürünü, malumat, vukuf
  4. Genel olarak ve ilk sezi durumunda zihnin kavradığı temel düşünceler
  5. Bilim
    • "Doğa bilgisi."
  6. Kurallardan yararlanarak kişinin veriye yönelttiği anlam

BİLYE

Kelime Kökeni : İtalyanca

  1. [isim] Çocukların oynamak için kullandığı taş, maden, toprak, cam vb.nden yapılmış küçük yuvarlak nesne, misket, zıpzıp
  2. Motorlu taşıtlarda dönme veya sürtünme etkilerini azaltmak, aşınmayı ve enerji yitimini önlemek için göbeklerdeki yataklara yerleştirilen, çoğunlukla çelikten, küçük yuvarlak

BİLİŞ

  1. [isim] Canlının, bir nesne veya olayın varlığına ilişkin bilgili ve bilinçli duruma gelmesi, vukuf
    • "Eyfel'in büyük bir kule olduğunu bilmek cinsinden bir biliş..." (Memduh Şevket Esendal)
    • "Hiç kimse bu kara yağız garip yiğide biliş çıkmadı." (Kemal Tahir)
  2. Bildik, tanıdık, dost

BİNİT

  1. [isim] Binilecek taşıt veya hayvan, binek atı
    • "Tavla tavla şahbaz atlarım sana binit olsun." (Dede Korkut)

BİDON

Kelime Kökeni : Fransızca

  1. [isim] İçine çeşitli maddeler konulan, sac, plastik veya çinkodan yapılmış kap

Kelime Anlamları Kaynağı : Türk Dil Kurumu Güncel Türkçe Sözlüğü