Bec ile başlayan kelimeler

Başında bec olan 19 kelime var. Bec ile başlayan kelimeler listesini scrabble oyununda ya da Türkçe ile ilgili araştırmalarınızda kullanabilirsiniz. Ayrıca İçinde bec olan kelimeler listesine ya da sonu bec ile biten kelimeler listesine gözatmak isteyebilirsiniz.

Karmaşık harflerden başında bec bulunan kelimeleri bulmak için Kelime Bulma Makinesi'ni kullanabilirsiniz.

Harf Sayısına Göre Kelimeler

15 Harfli Kelimeler

BECERİKSİZLEŞME

13 Harfli Kelimeler

BECERİKSİZLİK

12 Harfli Kelimeler

BECEREBİLMEK, BECERİKLİLİK, BECERİKSİZCE, BECERİVERMEK

11 Harfli Kelimeler

BECELLEŞMEK, BECEREBİLME, BECERİVERME

10 Harfli Kelimeler

BECELLEŞME, BECERİKSİZ, BECERİLMEK

9 Harfli Kelimeler

BECERİKLİ, BECERİLME

8 Harfli Kelimeler

BECERMEK

7 Harfli Kelimeler

BECAYİŞ, BECERME

6 Harfli Kelimeler

BECERİ

5 Harfli Kelimeler

BECET

B C E Harfleri İle Yazılabilecek Bazı Kelimeler

2 Harfli Kelimeler

BE, CE

Daha kapsamlı sonuç için lütfen kelime bulma makinesini kullanın.

Bazı kelimelerin anlamları (Kaynak : TDK)

BECERİKSİZLEŞME

1. [isim] Beceriksizleşmek işi

BECERİKSİZLİK

1. [isim] Beceriksiz olma durumu
   • "Kocaman bir bebek becerisizliği ile annesine sarıldı." (Ömer Seyfettin)

BECERİKLİLİK

1. [isim] Becerikli olma durumu, ustalık, maharetlilik
   • "İstanbul halkını, bilgisini, becerikliliğini siz temsil ediyorsunuz." (Salâh Birsel)

BECEREBİLMEK

1. [-i] Becerme imkânı veya olasılığı bulunmak

BECERİVERMEK

1. [-i] Çabucak becermek

BECERİKSİZCE

1. [zarf] Beceriksiz bir biçimde
   • "Bu yazı ve şiirlerin hemen hepsi, partiyi çocukça, beceriksizce öven ilkel nesnelerdi." (Erhan Bener)

BECELLEŞMEK

1. [nsz] Cebelleşmek

BECERİVERME

1. [isim] Becerivermek işi

BECEREBİLME

1. [isim] Becerebilmek işi

BECERİKSİZ

1. [sıfat] Becerisi olmayan, usta olmayan
   • "O münasebetsiz ve beceriksiz adam, kısık bir sesle bütün gizli şeyleri anlattı." (Abdülhak Şinasi Hisar)

BECERİLMEK

1. [nsz] Becerme işine konu olmak

BECELLEŞME

1. [isim] Becelleşmek işi

BECERİLME

1. [isim] Becerilmek işi

BECERİKLİ

1. [sıfat] Becerisi olan, elinden iş gelen, usta, maharetli, mahir, mahirane
   • "Halk, onun çok becerikli bir müdür olduğuna inanır." (Salâh Birsel)

BECERMEK

1. [-i] Güç görünen bir iş veya duruma çözüm bulmak, üstesinden gelmek
   • "Becerebilsek şarkı da söyleyeceğiz." (Reşat Nuri Güntekin)
2. Bir şeyi kullanılmaz duruma getirmek, bozmak, kirletmek
   • "Bayramlık elbiseni ilk giyişte becerdin."
3. Irzına geçmek, kirletmek
4. Birini öldürmek

BECAYİŞ

Kelime Kökeni : Farsça

1. [isim] Karşılıklı yer değiştirme

BECERME

1. [isim] Becermek işi

BECERİ

1. [isim] Elinden iş gelme durumu, ustalık, maharet
2. Kişinin yatkınlık ve öğrenime bağlı olarak bir işi başarma ve bir işlemi amaca uygun olarak sonuçlandırma yeteneği, maharet
3. Vücudun, yapılması güç alıştırmalara yatkın olması durumu

BECET

1. [isim] Serçegillerden, küçük bir kuş (Passer)