Baş ile başlayan 7 harfli kelimeler

Başında baş olan 7 harfli 28 kelime var. Baş ile başlayan kelimeler listesini scrabble oyununda ya da Türkçe ile ilgili araştırmalarınızda kullanabilirsiniz. Ayrıca İçinde baş olan kelimeler listesine ya da sonu baş ile biten kelimeler listesine gözatmak isteyebilirsiniz.

Karmaşık harflerden başında baş bulunan kelimeleri bulmak için Kelime Bulma Makinesi'ni kullanabilirsiniz.

Harf Sayısına Göre Kelimeler

A B Ş Harfleri İle Yazılabilecek Bazı Kelimeler

3 Harfli Kelimeler

BAŞ

2 Harfli Kelimeler

AB, AŞ

Daha kapsamlı sonuç için lütfen kelime bulma makinesini kullanın.

Bazı kelimelerin anlamları (Kaynak : TDK)

BAŞARIM

1. [isim] Elde edilen bir başarı
2. Herhangi bir olayı veya durumu başarma isteği ve gücü
3. Kişinin yapabileceği en iyi derece, takat sınırı, performans

BAŞKASI

1. [zamir] Diğer bir kişi, herhangi bir kimse, diğeri, ötekisi
   • "Bir başkasını gönderir, soruşturmayı daha da derinleştirirlerdi." (Erhan Bener)

BAŞVURU

1. [isim] Başvurma işi, müracaat
2. Bilgi sahibi olmak için bir kaynağı kullanma, bilgiye ulaşma, referans
   • "Başvuru kitapları."

BAŞINDA

1. [isim] Bir şeyin sırada önde olanı, önde geleni
   • "Öldürücü illetlerin başında kalp hastalıklarının geldiği malum." (Peyami Safa)

BAŞLAMA

1. [isim] Başlamak işi

BAŞKURT

...

BAŞLICA

1. [sıfat] En önemli, başta gelen
   • "Eleştirme her okurun, her seyircinin başlıca hakkıdır." (Nurullah ataç)

BAŞUYAK

...

BAŞİMAM

Kelime Kökeni : Türkçe

1. [isim] Birden çok imam bulunan camilerde en kıdemli imam

BAŞAĞAÇ

1. [isim] Boyuna dikey yönden kesilmiş olan ve yıl halkaları çember biçiminde görüntü veren ağaç

BAŞYAZI

1. [isim] Gazete ve dergilerde ilk sütuna veya birinci sayfaya konulan önemli yazı, başmakale

BAŞÜSTÜ

...

BAŞAKLI

1. [sıfat] Başağı olan (ekin)
2. Arka ucu başka biçimde olan (ok)

BAŞKÖŞE

1. [isim] Bir yerde en saygın kişinin veya büyüklerin oturması için ayrılan yer, tör
   • "Adamakıllı bol entarisinin eteklerini savurta savurta geldi, başköşeye kuruldu." (Atilla İlhan)

BAŞÜLKE

1. [isim] Sömürge imparatorluklarında sömürgelere egemen olan ülke
   • "Vaktiyle Hindistan'ın başülkesi Büyük Britanya idi."

BAŞESER

Kelime Kökeni : Türkçe

1. [isim] Şaheser

BAŞIBOŞ

1. [sıfat] Bir şeye veya kimseye bağlı olmayan
   • "Başıboş yaşayışa alışkın değildir." (Haldun Taner)
   • "Durgun sular, başıboş bıraktığım sandalı / Yalıların önünden geçirdi yavaş yavaş." (Faruk Nafiz Çamlıbel)
2. Bağlanmamış, serbest bırakılmış
   • "İstanbul'un başıboş köpekleri rahatça ömür sürmektedirler." (Salâh Birsel)
3. Yönetimsiz, baskısız, denetimsiz bir biçimde
   • "Günün birçok saatlerinde dar sokaklarda başıboş dolaşır, eski Anadolu evlerini seyrederdim." (Ahmet Hamdi Tanpınar)
4. [zarf] Kendi isteğine göre, hiçbir etki altında kalmadan

BAŞKENT

1. [isim] Bir devletin yönetim merkezi olan şehir, devlet merkezi, başşehir, hükûmet merkezi
   • "Bir akşam, bu servetle başkentin en şık pavyonuna gitmişti." (Çetin Altan)

BAŞALTI

1. [isim] Gemilerde tayfa ve erlerin baş taraftaki koğuşları
   • "Bütün tayfa sandıklarını ve torbalarını başaltıdan güverteye taşımışlardı." (Halikarnas Balıkçısı)

BAŞBAYİ

Kelime Kökeni : Türkçe

1. [isim] Bir dağıtım işinde bütün bayilerin bağlı bulunduğu ana bayi