Başında baş olan 7 harfli 28 kelime var. Baş ile başlayan kelimeler listesini scrabble oyununda ya da Türkçe ile ilgili araştırmalarınızda kullanabilirsiniz. Ayrıca İçinde baş olan kelimeler listesine ya da sonu baş ile biten kelimeler listesine gözatmak isteyebilirsiniz.

Karmaşık harflerden başında baş bulunan kelimeleri bulmak için Kelime Bulma Makinesi'ni kullanabilirsiniz.

Harf Sayısına Göre Kelimeler


Kelime bulma makinesi

A B Ş Harfleri İle Yazılabilecek Bazı Kelimeler

3 Harfli Kelimeler

BAŞ

2 Harfli Kelimeler

AB, AŞ

Daha kapsamlı sonuç için lütfen kelime bulma makinesini kullanın.



Bazı kelimelerin anlamları (Kaynak : TDK)

BAŞKİŞİ

  1. [isim] Başkahraman

BAŞKENT

  1. [isim] Bir devletin yönetim merkezi olan şehir, devlet merkezi, başşehir, hükûmet merkezi
    • "Bir akşam, bu servetle başkentin en şık pavyonuna gitmişti." (Çetin Altan)

BAŞİMAM

Kelime Kökeni : Türkçe

  1. [isim] Birden çok imam bulunan camilerde en kıdemli imam

BAŞARMA

  1. [isim] Başarmak işi
    • "Bu işi başarmaya kalkanların sanat kalitesi üzerinde duruyor." (Sait Faik Abasıyanık)

BAŞESKİ

  1. [isim] En kıdemli kimse
  2. Yeniçeri bölüklerinin en kıdemsiz subayı ve erlerinin en kıdemlisi

BAŞINDA

  1. [isim] Bir şeyin sırada önde olanı, önde geleni
    • "Öldürücü illetlerin başında kalp hastalıklarının geldiği malum." (Peyami Safa)

BAŞÜLKE

  1. [isim] Sömürge imparatorluklarında sömürgelere egemen olan ülke
    • "Vaktiyle Hindistan'ın başülkesi Büyük Britanya idi."

BAŞARIŞ

  1. [isim] Başarma işi veya biçimi

BAŞLAMA

  1. [isim] Başlamak işi

BAŞVURU

  1. [isim] Başvurma işi, müracaat
  2. Bilgi sahibi olmak için bir kaynağı kullanma, bilgiye ulaşma, referans
    • "Başvuru kitapları."

BAŞAĞAÇ

  1. [isim] Boyuna dikey yönden kesilmiş olan ve yıl halkaları çember biçiminde görüntü veren ağaç

BAŞUYAK
...
BAŞAKLI

  1. [sıfat] Başağı olan (ekin)
  2. Arka ucu başka biçimde olan (ok)

BAŞKACA

  1. [zarf] Ayrıca

BAŞYAZI

  1. [isim] Gazete ve dergilerde ilk sütuna veya birinci sayfaya konulan önemli yazı, başmakale

BAŞALTI

  1. [isim] Gemilerde tayfa ve erlerin baş taraftaki koğuşları
    • "Bütün tayfa sandıklarını ve torbalarını başaltıdan güverteye taşımışlardı." (Halikarnas Balıkçısı)

BAŞKURT
...
BAŞÜSTÜ
...
BAŞKASI

  1. [zamir] Diğer bir kişi, herhangi bir kimse, diğeri, ötekisi
    • "Bir başkasını gönderir, soruşturmayı daha da derinleştirirlerdi." (Erhan Bener)

BAŞLICA

  1. [sıfat] En önemli, başta gelen
    • "Eleştirme her okurun, her seyircinin başlıca hakkıdır." (Nurullah ataç)

Kelime Anlamları Kaynağı : Türk Dil Kurumu Güncel Türkçe Sözlüğü