Baş ile başlayan 9 harfli kelimeler

Başında baş olan 9 harfli 43 kelime var. Baş ile başlayan kelimeler listesini scrabble oyununda ya da Türkçe ile ilgili araştırmalarınızda kullanabilirsiniz. Ayrıca İçinde baş olan kelimeler listesine ya da sonu baş ile biten kelimeler listesine gözatmak isteyebilirsiniz.

Karmaşık harflerden başında baş bulunan kelimeleri bulmak için Kelime Bulma Makinesi'ni kullanabilirsiniz.

Harf Sayısına Göre Kelimeler

A B Ş Harfleri İle Yazılabilecek Bazı Kelimeler

3 Harfli Kelimeler

BAŞ

2 Harfli Kelimeler

AB, AŞ

Daha kapsamlı sonuç için lütfen kelime bulma makinesini kullanın.

Bazı kelimelerin anlamları (Kaynak : TDK)

BAŞSPİKER

...

BAŞAKTRİS

Kelime Kökeni : Türkçe

1. [isim] Başoyuncu

BAŞLATMAK

1. [-i] Başlamasına yol açmak
   • "Kendini küçük yaşta zorla kemana başlatan amcasını o anda şefkatle hatırladı." (Haldun Taner)
2. Birinin kötü konuşmasına yol açmak

BAŞIBOZUK

1. [isim] Düzensiz topluluk
2. Askerlerin arasına katılmış sivil savaşçı
3. [sıfat] Karışık, içinden çıkılamayan
   • "Böyle bir durumda kendi hâline bırakmak ancak başıbozuk bir ekonomi ortamına yol açabilirdi." (Yakup Kadri Karaosmanoğlu)

BAŞYILDIZ

1. [isim] Çift yıldızlarda kütlesi büyük olan yıldız
2. Sinema, tiyatro veya müzikhol sanatçılarının en önde geleni

BAŞMAKALE

1. [isim] Başyazı

BAŞDELEGE

...

BAŞKURTÇA

...

BAŞARTMAK

...

BAŞYUKARI

1. [isim] Bir yer altı kuyusunun üst kısmına geçmeyi sağlayan geçit

BAŞKANLIK

1. [isim] Başkan olma durumu
   • "Cumhurbaşkanı başkanlığında toplanan Bakanlar Kurulu olağanüstü hâl ilan edebilir." (Anayasa)
2. Başkanın görevi veya makamı, reislik, riyaset

BAŞVURMAK

1. [-e] Bir işin yapılması için bir kimsenin aracılığını istemek
2. Bir şeye yararlanmak amacıyla el atmak
3. Bilgi sahibi olmak için bir kaynağı kullanmak, müracaat etmek

BAŞLAYICI

1. Bir şey öğrenmeye yeni başlayan (kimse), müptedi

BAŞÖRTÜSÜ

...

BAŞARILMA

1. [isim] Başarılmak işi

BAŞEFENDİ

1. [isim] Devlet dairelerinde kıdemli memur

BAŞYAZMAN

1. [isim] Başkâtip

BAŞARILIŞ

...

BAŞTAŞLIK

...

BAŞVURUCU

1. [isim] Bir iş için başvuran kimse, müracaatçı