Sonunda olan 6 harfli 36 kelime var. AÇ ile biten kelimeler listesini inceleyerek aradığınız kelimeleri bulabilirsiniz. Türkçe araştırmalarınızda, scrabble oyununda bu kelimeleri kullanabilirsiniz. Ayrıca İçinde aç olan kelimeler listesine ya da başında aç olan kelimeler listesine gözatmak isteyebilirsiniz. Ayrıca şunu da deneyebilirsiniz, işlerinizi kolaylaştıracak bir kelime bulucu : Kelime bulma makinesi

Harf Sayısına Göre Kelimeler


Kelime bulma makinesi

Daha kapsamlı sonuç için lütfen kelime bulma makinesini kullanın.



Bazı kelimelerin anlamları (Kaynak : TDK)

MUHTAÇ

Kelime Kökeni : Arapça

  1. [sıfat] Bir şeye gereksinim duyan
    • "Muhtaç olduğun kudret, damarlarındaki asil kanda mevcuttur." (Atatürk)
  2. Yoksul, fakir (kimse)
    • "Muhtaç hemşehrilerin bir kısmı etrafımda dolaşmaya, bana kur yapmaya başladılar." (Reşat Nuri Güntekin)
  3. Bakmaya mecbur olduğu aile bireylerini veya kendisini geçindirmeye yetecek geliri, malı, kazancı bulunmayan

BİRKAÇ

  1. [sıfat] Çok olmayan, az sayıda, az
    • "Sade birkaç, nöbetçi görünüyordu." (Yahya Kemal Beyatlı)

SARMAÇ
...
KAVRAÇ

  1. [isim] Ağır taşları tutup kaldırmaya yarayan, iki tutaklı demir araç

VERKAÇ

  1. [isim] Futbol ve basketbolda topu takım arkadaşına aktaran bir oyuncunun karşı takım kalesine veya uygun bir yöne koşarak aynı kişiden topu geri alması

KAPKAÇ

  1. [isim] Kapıp kaçmak yoluyla yapılan bir çeşit hırsızlık

KAÇKAÇ
...
POTLAÇ

Kelime Kökeni : Fransızca

  1. [isim] Kızılderililerin birbirlerine armağanlar verdikleri dinî bayram

AKAĞAÇ

  1. [isim] Gürgengillerin kerestesinden yararlanılan beyaz kabuklu bir türü (Zelkova carpinifolia)

BURGAÇ

  1. [isim] Girdap
    • "Güldükçe esmer yanağında açılan gamze, bir burgaç gibi." (Çetin Altan)

KAZMAÇ

  1. [isim] Kazaratar

KIRBAÇ

  1. [isim] Tek parça deri veya uzun esnek bir değneğin ucuna sırım bağlanarak yapılmış vurma aracı
    • "Yağız atlar kişnedi, meşin kırbaç şakladı / Bir dakika araba yerinde durakladı." (Faruk Nafiz Çamlıbel)

ÇALMAÇ

  1. [isim] Tahtadan yapılmış kap

BAĞLAÇ

  1. [isim] Eş görevli kelimeleri veya önermeleri birbirine bağlayan kelime türü, rabıt, rabıt edatı: Ve, ya, veya, ya da birer bağlaçtır

TOPLAÇ

  1. [isim] Elektrik dinamolarında, hareketli bölümün üzerindeki iletken devrelerde oluşan akımı toplayıp tek bir devreye veren araç, kolektör

BAKRAÇ

  1. [isim] Çoğunlukla bakırdan yapılan küçük kova
    • "Kuyu bakracı."
  2. [sıfat] Bu kovanın alabildiği miktarda olan
    • "Bir kadın bir bakraç yoğurt götürüyor." (Sait Faik Abasıyanık)

TUTMAÇ

  1. [isim] Dört köşe kesilmiş küçük hamur parçalarından yapılan yoğurtlu çorba

SIKMAÇ

  1. [isim] Kompresör

HAMLAÇ

Kelime Kökeni : Arapça

  1. [isim] Üfleç

SARGAÇ
...
Kelime Anlamları Kaynağı : Türk Dil Kurumu Güncel Türkçe Sözlüğü