Aç ile biten 5 harfli kelimeler

Sonunda aç olan 5 harfli 37 kelime var. AÇ ile biten kelimeler listesini inceleyerek aradığınız kelimeleri bulabilirsiniz. Türkçe araştırmalarınızda, scrabble oyununda bu kelimeleri kullanabilirsiniz. Ayrıca İçinde aç olan kelimeler listesine ya da başında aç olan kelimeler listesine gözatmak isteyebilirsiniz. Ayrıca şunu da deneyebilirsiniz, işlerinizi kolaylaştıracak bir kelime bulucu : Kelime bulma makinesi

Harf Sayısına Göre Kelimeler

Daha kapsamlı sonuç için lütfen kelime bulma makinesini kullanın.

Bazı kelimelerin anlamları (Kaynak : TDK)

YAMAÇ

1. [isim] Dağın veya tepenin herhangi bir yanı
   • "İndiğimiz yamacın eteğinde küçük ve eski bir köy var." (Yakup Kadri Karaosmanoğlu)
2. Ön, kat, huzur
   • "Kız, hele beri gel yamacıma." (Haldun Taner)

TIKAÇ

1. [isim] Herhangi bir şeyin delik veya ağzını tıkamaya yarayan nesne

ORTAÇ

1. [isim] Sıfat-fiil

MİRAÇ

Kelime Kökeni : Arapça

1. [isim] Göğe çıkma

HALAÇ

...

MİZAÇ

Kelime Kökeni : Arapça

1. [isim] Huy, yaradılış, tabiat, karakter
   • "Birdenbire mizacı değişen Sabri'yi kadınlardan bile tanımayan kalmadı." (Ömer Seyfettin)
2. İnsan vücudunun fizyolojik yapısı, sağlık

ANDAÇ

1. [isim] Ajanda
2. Anı, yadigâr
   • "Alabalıkları dağ köylüleri ırmaktan tutar getirirlerdi. Yanında andaç diye bir kâse dolusu dağ çileği yahut badem sunarlardı." (Ayla Kutlu)

DURAÇ

1. [isim] Kaide

KISAÇ

...

HARAÇ

Kelime Kökeni : Arapça

1. [isim] Bir yerden, bir kimseden zorbalıkla alınan para
2. Osmanlı Devleti'nde Müslüman olmayanların devlete ödemekle yükümlü oldukları vergi
3. Osmanlı Türklerinde genellikle toprak sahiplerinden devletçe alınan vergi

DARAÇ

1. [sıfat] Dar
   • "Başını, geçtiğimiz daraç bir sokaktaki yamru yumru karanlık evlerin arasından görünen gökyüzünün mavi boşluğuna doğru kaldırarak geniş soluklar alıyor..." (Reşat Nuri Güntekin)

KAYAÇ

1. [isim] Doğada büyük yer tutan, yer kabuğunun yapı gereci olan bir veya birkaç mineralden oluşan kütle, külte, porfir

TUTAÇ

1. [isim] Laboratuvar maşası
2. Tutacak

SARAÇ

Kelime Kökeni : Arapça

1. [isim] Koşum ve eyer takımları yapan veya satan kimse
2. Koşum ve eyer takımlarını işleyen ve süsleyen kimse
3. Deri, muşamba vb.nden bavul, çanta yapan kimse

TURAÇ

Kelime Kökeni : Arapça

1. [isim] Sülüngillerden, uzunluğu 34 cm olan, soyu azalmış bir kuş türü (Tetrao francolinus)
   • "İyi bir avcı olur da turaç vurursan bana da turaç getir." (Yahya Kemal)

TOKAÇ

1. [isim] Çamaşır yıkarken kullanılan, tahtadan, yassı tokmak

BABAÇ

1. [isim] Erkek kümes hayvanlarının en iri ve yaşlı olanı
   • "Bir yıllanmış ağaca anaç derler, babaç demezler." (Burhan Felek)

KOŞAÇ

1. [isim] Ad cümlelerinde özne ile yüklemi birleştiren, yükleme güçlü ihtimal, olumluluk, olumsuzluk, süreklilik, kesinlik kavramları veren -dır / -dir eki veya değil kelimesi

REVAÇ

Kelime Kökeni : Arapça

1. [isim] Sürüm
   • "Geniş pencereli, manzaralı salonlar revaçta." (Refik Halit Karay)
   • "Yememek herkesin elinden geldiği için sıskalaşmak revaç buldu." (Refik Halit Karay)
   • "Sakal ve bıyığın revaçta olduğu bir dönemden geçmedik değil!" (Haldun Taner)

KIRAÇ

1. Verimsiz veya susuz, bitek olmayan (toprak)