Sonunda olan 5 harfli 37 kelime var. AÇ ile biten kelimeler listesini inceleyerek aradığınız kelimeleri bulabilirsiniz. Türkçe araştırmalarınızda, scrabble oyununda bu kelimeleri kullanabilirsiniz. Ayrıca İçinde aç olan kelimeler listesine ya da başında aç olan kelimeler listesine gözatmak isteyebilirsiniz. Ayrıca şunu da deneyebilirsiniz, işlerinizi kolaylaştıracak bir kelime bulucu : Kelime bulma makinesi

Harf Sayısına Göre Kelimeler


Kelime bulma makinesi

Daha kapsamlı sonuç için lütfen kelime bulma makinesini kullanın.



Bazı kelimelerin anlamları (Kaynak : TDK)

KOŞAÇ

  1. [isim] Ad cümlelerinde özne ile yüklemi birleştiren, yükleme güçlü ihtimal, olumluluk, olumsuzluk, süreklilik, kesinlik kavramları veren -dır / -dir eki veya değil kelimesi

OVMAÇ

  1. [isim] Hamuru ovalayarak yapılan kırıntılarla pişirilmiş çorba
  2. Taze tarhana

REVAÇ

Kelime Kökeni : Arapça

  1. [isim] Sürüm
    • "Geniş pencereli, manzaralı salonlar revaçta." (Refik Halit Karay)
    • "Yememek herkesin elinden geldiği için sıskalaşmak revaç buldu." (Refik Halit Karay)
    • "Sakal ve bıyığın revaçta olduğu bir dönemden geçmedik değil!" (Haldun Taner)

KAYAÇ

  1. [isim] Doğada büyük yer tutan, yer kabuğunun yapı gereci olan bir veya birkaç mineralden oluşan kütle, külte, porfir

İNTAÇ

Kelime Kökeni : Arapça

  1. [isim] Bir işi sonuçlandırma, sona erdirme, bitirme

ORTAÇ

  1. [isim] Sıfat-fiil

VURAÇ

  1. [isim] Raket

BABAÇ

  1. [isim] Erkek kümes hayvanlarının en iri ve yaşlı olanı
    • "Bir yıllanmış ağaca anaç derler, babaç demezler." (Burhan Felek)

SIĞAÇ
...
HARAÇ

Kelime Kökeni : Arapça

  1. [isim] Bir yerden, bir kimseden zorbalıkla alınan para
  2. Osmanlı Devleti'nde Müslüman olmayanların devlete ödemekle yükümlü oldukları vergi
  3. Osmanlı Türklerinde genellikle toprak sahiplerinden devletçe alınan vergi

SARAÇ

Kelime Kökeni : Arapça

  1. [isim] Koşum ve eyer takımları yapan veya satan kimse
  2. Koşum ve eyer takımlarını işleyen ve süsleyen kimse
  3. Deri, muşamba vb.nden bavul, çanta yapan kimse

DARAÇ

  1. [sıfat] Dar
    • "Başını, geçtiğimiz daraç bir sokaktaki yamru yumru karanlık evlerin arasından görünen gökyüzünün mavi boşluğuna doğru kaldırarak geniş soluklar alıyor..." (Reşat Nuri Güntekin)

TURAÇ

Kelime Kökeni : Arapça

  1. [isim] Sülüngillerden, uzunluğu 34 cm olan, soyu azalmış bir kuş türü (Tetrao francolinus)
    • "İyi bir avcı olur da turaç vurursan bana da turaç getir." (Yahya Kemal)

SAYAÇ

  1. [isim] Hava gazı, elektrik, su vb.nin kullanılan miktarını veya mekanik etkilenmeleri ölçen alet, saat

ANDAÇ

  1. [isim] Ajanda
  2. Anı, yadigâr
    • "Alabalıkları dağ köylüleri ırmaktan tutar getirirlerdi. Yanında andaç diye bir kâse dolusu dağ çileği yahut badem sunarlardı." (Ayla Kutlu)

TOPAÇ

  1. [isim] Çevresine ip sarılıp birden bırakılarak veya kamçı ile vurularak döndürülen koni biçiminde ucu sivri oyuncak
  2. Kurşun borunun ağzını genişletmekte kullanılan bir tür ağaç tıkaç
  3. Kayık küreğinin toparlakça yeri
  4. Toparlak sepet veya küçük küfe

TOKAÇ

  1. [isim] Çamaşır yıkarken kullanılan, tahtadan, yassı tokmak

TUTAÇ

  1. [isim] Laboratuvar maşası
  2. Tutacak

ARGAÇ

  1. [isim] Dokuma tezgâhlarında enine atılan iplik, atkı

HALAÇ
...
Kelime Anlamları Kaynağı : Türk Dil Kurumu Güncel Türkçe Sözlüğü