An ile biten 5 harfli kelimeler

Sonunda an olan 5 harfli 159 kelime var. AN ile biten kelimeler listesini inceleyerek aradığınız kelimeleri bulabilirsiniz. Türkçe araştırmalarınızda, scrabble oyununda bu kelimeleri kullanabilirsiniz. Ayrıca İçinde an olan kelimeler listesine ya da başında an olan kelimeler listesine gözatmak isteyebilirsiniz. Ayrıca şunu da deneyebilirsiniz, işlerinizi kolaylaştıracak bir kelime bulucu : Kelime bulma makinesi

Harf Sayısına Göre Kelimeler

Daha kapsamlı sonuç için lütfen kelime bulma makinesini kullanın.

Bazı kelimelerin anlamları (Kaynak : TDK)

VATAN

Kelime Kökeni : Arapça

1. [isim] Yurt
   • "Eğil de kulak ver, bu sessiz yığın / Bir vatan kalbinin attığı yerdir." (Ncmettin Halil Onan)
   • "Vatan tutup bu yerlerde kalınmaz / İlleri var bizim ile benzemez." (Karacaoğlan)

YUNAN

...

KAYAN

1. [sıfat] Kayarak yer değiştiren
2. [isim] Yassı, düz, kat kat oluşmuş taş
3. [isim] Dağdan inen sel

HAVAN

Kelime Kökeni : Farsça

1. [isim] İçinde bir şey dövüp ufalamaya yarayan, tahta, taş, maden veya plastikten yapılan kap
2. Havan topu
3. Tütün kıyma makinesi

ŞERAN

Kelime Kökeni : Arapça

1. [zarf] Şeriat bakımından

VOLAN

Kelime Kökeni : Fransızca

1. [isim] Bir hareketi bir mekanizmaya aktaran veya makinelerde hareketin hızını düzgün tutmaya yarayan tekerlek
2. Kadın giysilerinin etek ucu, kol vb. yerlerine verev kesilmiş kumaştan yapılan süs

YAVAN

1. [sıfat] Yağı az
   • "Yavan yemek."
2. Katıksız
   • "Birçok günler yavan ekmek bile bulamaz." (Falih Rıfkı Atay)
3. Hoşa gitmeyen, tatsız
   • "Hayatları gerçekten yavan ve dayanılmaz bir sıkıntıyla sonuçlanır." (Halide Edip Adıvar)
4. Görgüsüz, bilgisiz

SABAN

1. [isim] Çift süren hayvanların koşulduğu demir uçlu tarım aracı

BAYAN

1. [isim] Kadınların ad veya soyadlarının önüne getirilen saygı sözü
   • "Bayan İnci."
2. Kadın
   • "Bir bayan geldi."
3. Eş, karı
   • "Süleyman Bolluk da bayanın sımsıkı koluna girmişti." (Halide Edip Adıvar)
4. [ünlem] Kadınlara bir seslenme sözü
   • "Bayan! Kimi aradınız?"

KOVAN

1. [isim] Fişeğin kapsül, barut ve kurşun taşıyan yuva bölümü, kapçık
   • "İşte, etrafa yayılan top kovanları, kırık tüfekler, fişek yığınları..." (Halide Edip Adıvar)
2. Çoğunlukla toprak veya tahtadan yapılan arı barınağı
3. Yayık

YABAN

Kelime Kökeni : Farsça

1. [isim] İnsan yaşamayan ıssız yer
   • "Kendini pek yabana atma. Olabilir ki bu kadın sana tutulmuştur." (Reşat Nuri Güntekin)
2. Issız yerde yaşayan veya yetişen canlı
   • "Yaban keçisi. Yaban kedisi. Yaban sarımsağı."
3. [sıfat] Issız
   • "Yalnız, yaban ormanda yaşayan yerliler bu zehrin ilacını bilirler." (Falih Rıfkı Atay)
4. Yabancı, el, yerli halktan olmayan kimse
   • "Yerliler bize yaban derler ve aramıza katılmazlardı." (Falih Rıfkı Atay)

ZAMAN

Kelime Kökeni : Arapça

1. [isim] Bir işin, bir oluşun içinde geçtiği, geçeceği veya geçmekte olduğu süre, vakit
   • "Zaman geçtikçe hafifleyecek yerde, daha ziyade ağırlaşan bir vicdan azabı duyarım." (Ömer Seyfettin)
   • "Nihayet yalnız kaldığım bir zamanı avlayarak yanıma yaklaşıyor." (Reşat Nuri Güntekin)
   • "Kaybolmuş şeyleri bulurum ama sen zamanı geçirmişsin, saatini bulamadım." (Abdülhak Şinasi Hisar)
2. Bu sürenin belirli bir parçası, vakit
   • "Efendiler, az söylemek çok yapmak zamanı gelmiştir." (Atilla İlhan)
3. Belirlenmiş olan an
4. Çağ, mevsim
   • "Gül zamanı. Çocukluk zamanı."
5. Bir işe ayrılmış veya bir iş için alışılmış saatler, vakit
6. Dönem, devir
   • "Eski müdür zamanında hayli şımarmış olan bu miskin ve ukala herifi sepetledi." (Haldun Taner)
7. Bir süre ile ilgili durum ve şartlar
   • "Sigarasını efkârlı olduğu zamanlar yaptığı gibi sık nefeslerle çabuk çabuk içiyordu." (Haldun Taner)
8. Olayların oluş ve akış sırasını belirleyen, düzenli ve dönemli gök olaylarını birim olarak kullanan sanal bir kavram
9. Fiillerin belirttikleri geçmiş zaman, şimdiki zaman, gelecek zaman, geniş zaman kavramı
   • "Geldi, gelmiş, geliyor, gelecek, gelir."
10. Yer kabuğunun geçirdiği gelişimde belirlenen ve fosillere göre dörde ayrılan geniş evrelerden her biri

KAPAN

Kelime Kökeni : Arapça

1. [isim] Bazı hayvanları yakalamak için kullanılan, hayvanın ayağının değmesiyle işleyen tuzak
   • "Onlar beni kapana koyacaklarını sanadursunlar." (Refik Halit Karay)
   • "İçindekiler kendilerini ayaklarıyla bir kapana kıstırmışlardır." (Reşat Nuri Güntekin)
   • "Fikirlerindeki çelişmeyi belirtip adamı kıskıvrak bir kapana sıkıştırır." (Haldun Taner)
2. Düzen, hile

AZMAN

1. [sıfat] Aşırı gelişmiş
   • "Adam azmanı."
2. Azma
   • "Kurt azmanı bir köpek."
3. [isim] Kerestelik tomruk

BÜTAN

Kelime Kökeni : Fransızca

1. [isim] Metal bidonlar içinde az bir basınç altında sıvılaşan, yakıt olarak yararlanılan HC formülündeki hidrokarbür gazı

TAPAN

1. [isim] Tarlaya atılan tohumu örtmek için gezdirilen, ağaçtan geniş araç, sürgü

REVAN

Kelime Kökeni : Farsça

1. [sıfat] Giden, yürüyen
   • "Arabalarımıza binip Tiran yoluna revan, âdeta, kır gezintisine çıkmış bir aile hâlinde idik." (Yakup Kadri Karaosmanoğlu)

OKTAN

Kelime Kökeni : Fransızca

1. [isim] Formülü C8H18 olan doymuş hidrokarbonlara verilen ad

AYRAN

1. [isim] Süt veya yoğurt yayıkta çalkalanarak yağı alındıktan sonra kalan sulu bölüm
2. Yoğurdun sulandırılıp çalkalanmasıyla yapılan içecek
   • "Sadrazamın ayranı kabarsın diye üç gün beklenildikten sonra ... gelini, alayla, eşinin konağına iletmişlerdir." (Salâh Birsel)

ÇOBAN

Kelime Kökeni : Farsça

1. [isim] Koyun, keçi, sığır, manda sürülerini otlatan kimse
   • "Çoban kaval çaldı sordu bülbüle / Sürülerim hani, ovam nerede?" (Ziya Gökalp)