Başında ad olan 7 harfli 24 kelime var. Ad ile başlayan kelimeler listesini scrabble oyununda ya da Türkçe ile ilgili araştırmalarınızda kullanabilirsiniz. Ayrıca İçinde ad olan kelimeler listesine ya da sonu ad ile biten kelimeler listesine gözatmak isteyebilirsiniz.

Karmaşık harflerden başında ad bulunan kelimeleri bulmak için Kelime Bulma Makinesi'ni kullanabilirsiniz.

Harf Sayısına Göre Kelimeler


Kelime bulma makinesi

Daha kapsamlı sonuç için lütfen kelime bulma makinesini kullanın.



Bazı kelimelerin anlamları (Kaynak : TDK)

ADLAŞMA

  1. [isim] Adlaşmak durumu

ADAMLIK

  1. [isim] İnsanlık
    • "Sen de biraz adamlığın yolunu tutmalısın." (Reşat Nuri Güntekin)
  2. Yabanlık

ADAMCIK

  1. Kendisine acınılan kimse
    • "Bir tarafa dayanıp durdum. Adamcık benimle hiç meşgul olmuyor göründü." (Memduh Şevket Esendal)
  2. Yerilen, küçümsenen kimse

ADAMCIL

  1. [sıfat] İnsandan ürkmeyen, insana alışmış olan, insana sokulan, sıcakkanlı, munis
    • "Hem de ne adamcıldır, ne candır, bilseniz." (Yakup Kadri Karaosmanoğlu)

ADATMAK

  1. [-i] Adama işini yaptırmak

ADANALI
...
ADLANMA

  1. [isim] Adlanmak işi

ADAKSIZ

  1. [sıfat] Adağı olmayan, adak adamamış olan
  2. Nişanlı olmayan

ADAŞLIK

  1. [isim] Adaş olma, aynı adı taşıma durumu
    • "Adaşlık maceraları yalnız bu kadarla bitmez." (Yusuf Ziya Ortaç)

ADİLLİK

  1. [isim] Adil olma durumu

ADAMSIZ

  1. [sıfat] Yardımcısız, hizmetçisiz
    • "Bu koca ev adamsız çevrilemez."
  2. Güvenecek kimsesi olmayan, dayanağı bulunmayan, arkasız
  3. Erkeksiz, kocasız

ADANMAK

  1. [nsz] Adama işine konu olmak

ADLILIK
...
ADAKLIK

  1. [isim] Adak adanan yer
  2. [sıfat] Adak olarak ayrılmış (hayvan)

ADEZYON
...
ADDETME

  1. [isim] Addetmek işi

ADAMOTU

  1. [isim] Patlıcangillerden, geniş yapraklı, kötü kokulu bir bitki, kankurutan, adamkökü (Mandragora autumnalis)

ADİSYON

Kelime Kökeni : Fransızca

  1. [isim] Hesap

ADALELİ

  1. [sıfat] Kaslı
    • "İki kolunu da yukarı kadar sıvadı, sert adaleli kollarını meydana çıkardı." (Peyami Safa)

ADAPTÖR

Kelime Kökeni : Fransızca

  1. [isim] Bir aletin çapları birbirinden farklı olan parçalarından birini ötekine geçirebilmek için yararlanılan bağlayıcı
  2. Aygıtın kullanabileceği düzeye göre elektrik akımını ayarlayan alet, uyarlayıcı

Kelime Anlamları Kaynağı : Türk Dil Kurumu Güncel Türkçe Sözlüğü