Aat ile biten kelimeler

Sonunda aat olan 30 kelime var. AAT ile biten kelimeler listesini inceleyerek aradığınız kelimeleri bulabilirsiniz. Türkçe araştırmalarınızda, scrabble oyununda bu kelimeleri kullanabilirsiniz. Ayrıca İçinde aat olan kelimeler listesine ya da başında aat olan kelimeler listesine gözatmak isteyebilirsiniz. Ayrıca şunu da deneyebilirsiniz, işlerinizi kolaylaştıracak bir kelime bulucu : Kelime bulma makinesi

Harf Sayısına Göre Kelimeler

11 Harfli Kelimeler

KİLOVATSAAT

9 Harfli Kelimeler

AMPERSAAT, LÜMENSAAT

8 Harfli Kelimeler

MÜMANAAT, MÜRACAAT, MUTAVAAT

7 Harfli Kelimeler

MENFAAT, VATSAAT

6 Harfli Kelimeler

BERAAT, CEMAAT, DEFAAT, FECAAT, İCRAAT, İFŞAAT, İNŞAAT, KANAAT, KIRAAT, KITAAT, ŞECAAT, ŞEFAAT, ŞENAAT, SINAAT, TABAAT, ZANAAT, ZİRAAT

5 Harfli Kelimeler

İTAAT

4 Harfli Kelimeler

NAAT, SAAT, TAAT, VAAT

A A T Harfleri İle Yazılabilecek Bazı Kelimeler

3 Harfli Kelimeler

ATA

2 Harfli Kelimeler

AT, TA

Daha kapsamlı sonuç için lütfen kelime bulma makinesini kullanın.

Bazı kelimelerin anlamları (Kaynak : TDK)

KİLOVATSAAT

...

AMPERSAAT

...

LÜMENSAAT

1. [isim] Işık miktarı birimi lümenlik ışık akısıyla 1 saatte yayılan ışık ölçüsü

MUTAVAAT

Kelime Kökeni : Arapça

1. [isim] Boyun eğme, uyma, itaat etme
2. [sıfat] Dönüşlü

MÜRACAAT

Kelime Kökeni : Arapça

1. [isim] Başvuru
   • "Bize daha önce yapmış olduğunuz müracaatla evlenmek istediğinizi bildirmişsiniz." (Çetin Altan)
   • "Mademki böyledir, müracaat eder, müsaadesini alırız, dedim." (Haldun Taner)
2. Danışma
3. Herhangi bir eserden yararlanma

MÜMANAAT

Kelime Kökeni : Arapça

1. [isim] Engel olma, karşı koyma

VATSAAT

...

MENFAAT

Kelime Kökeni : Arapça

1. [isim] Çıkar
   • "Gelip gidenlerden çok menfaat oluyor." (Halide Edip Adıvar)
   • "Hayatımda hiçbir zaman menfaat gütmedim, paragözlü olmadım." (Sermet Muhtar Alus)

ŞEFAAT

Kelime Kökeni : Arapça

1. [isim] Birinin suçunun bağışlanması veya dileğinin yerine getirilmesi için o kimseyle Tanrı arasında peygamberin yaptığı aracılık

ZİRAAT

Kelime Kökeni : Arapça

1. [isim] Tarım

CEMAAT

Kelime Kökeni : Arapça

1. [isim] Bir imama uyup namaz kılan kişiler
2. İnsan kalabalığı, topluluk
   • "Sonra, dağılmayan, etrafını saran cemaate dönüyor." (Tarık Buğra)
3. Bir dinden veya bir soydan olanların topluluğu
   • "Önde Rum patriği, arkada bütün cemaatlerin patrikleri, hepsi sırma esvaplı ve altın taçlı, sopalarını taşa vurarak mezarın etrafını tavaf ettiler." (Falih Rıfkı Atay)

DEFAAT

Kelime Kökeni : Arapça

1. [isim] Kereler, kezler

İNŞAAT

Kelime Kökeni : Arapça

1. [isim] Yapı, yapı işleri
   • "Arsalar satıldıktan sonra inşaat başladı." (Haldun Taner)
2. Yapma işi, yapım
   • "Gemi inşaatı."

FECAAT

Kelime Kökeni : Arapça

1. [isim] Çok acıklı, yürekler acısı durum
   • "Balkan Harbinin fecaatlerinden sonraki hadiseler de malumunuzdur." (Etem İzzet Benice)

ZANAAT

Kelime Kökeni : Arapça

1. [isim] İnsanların maddeye dayanan gereksinimlerini karşılamak için yapılan, öğrenimle birlikte deneyim, beceri ve ustalık gerektiren iş, sınaat
   • "Âşık Mehmet yalnız bir zanaat sahibi değil, bir sanatkârdı." (Yakup Kadri Karaosmanoğlu)
2. El ustalığı isteyen işler

ŞENAAT

Kelime Kökeni : Arapça

1. [isim] İğrençlik, kötülük, alçaklık
   • "Bir müsteşarı elinde bulundurmak için her türlü şenaate katlanabileceğine inanmıyordu." (Peyami Safa)

SINAAT

Kelime Kökeni : Arapça

1. [isim] Zanaat

KANAAT

Kelime Kökeni : Arapça

1. [isim] Elindekinden hoşnut olma durumu, kanıklık, yeter bulma, yetinme, fazlasını istememe, doyum
   • "Halk, gördüklerine kanaat ederek ve oyunun bittiğini anlayarak memnun, sessizce tiyatroyu boşalttılar." (Memduh Şevket Esendal)
   • "Artık Kâmuran'ın ömrümün en büyük aşkı, geleceğime bir tek hâkim kudret olduğuna kanaat getirdim." (Halide Edip Adıvar)
2. Kanma, inanma
   • "Sınıfını geçeceğine kanaatim yok."
3. Kanış, kanı, inanç, düşünce
   • "Biz kanaatlerimizi açık söyleriz." (Etem İzzet Benice)

BERAAT

Kelime Kökeni : Arapça

1. [isim] Aklanma
   • "Bu kararın okunuşu üzerine beraat edenler serbest bırakılmışlardı." (Hüseyin Cahit Yalçın)

İFŞAAT

Kelime Kökeni : Arapça

1. [isim] Gizli bir şeyi ortaya çıkarmak için yapılan açıklamalar
   • "İkimiz de hayatlarımız hakkında ifşaatta bulunmadık." (Refik Halit Karay)