A ile biten 3 harfli kelimeler

Sonunda a olan 3 harfli 38 kelime var. A harfi ile biten kelimeler listesini inceleyerek aradığınız kelimeleri bulabilirsiniz. Türkçe araştırmalarınızda, scrabble oyununda bu kelimeleri kullanabilirsiniz. Ayrıca İçinde a harfi olan kelimeler listesine ya da başında a harfi olan kelimeler listesine gözatmak isteyebilirsiniz. Ayrıca şunu da deneyebilirsiniz, işlerinizi kolaylaştıracak bir kelime bulucu : Kelime bulma makinesi

Harf Sayısına Göre Kelimeler

Daha kapsamlı sonuç için lütfen kelime bulma makinesini kullanın.

Bazı kelimelerin anlamları (Kaynak : TDK)

OVA

1. [isim] Çevrelerine göre çukurda kalmış, çoğunlukla alüvyonla örtülü, eğimi az, akarsuların derine gömülmemiş olduğu, genellikle geniş veya dar düzlük, yazı
   • "Tabiatın kırlara, ovalara verdiği doyulmaz güzellikte bir parça var." (Memduh Şevket Esendal)

İTA

Kelime Kökeni : Arapça

1. [isim] Verme, ödeme

ATA

1. [isim] Baba
   • "Olanlardan sonra yine atadan babadan gördüğümüze döndük." (Tarık Dursun K)
2. Dedelerden ve büyük babalardan her biri
   • "Ey kız gözüme huri görünürsün / Atan sevmez seni benden ziyade." (Karacaoğlan)
3. Kişinin geçmişte yaşamış olan büyükleri

OBA

1. [isim] Göçebelerin konak yeri
   • "Yarın daha gün ışımadan kovduracağım onları obadan." (Yahya Kemal)
2. Bu yerde konaklayan göçebe halk veya aile
   • "Dayısı, amcası dâhil, obadan, oymaktan kimse dünür gitmeye gönüllü değildir." (Tarık Buğra)
3. Genellikle bölmeli göçebe çadırı

AHA

1. [edat] İşte
   • "Bizim köy aha şuracıkta!"

UZA

...

İMA

Kelime Kökeni : Arapça

1. [isim] Dolaylı olarak anlatma, üstü kapalı olarak belirtme, işaretleme, anıştırma, ihsas
   • "Başkalarına ima ile bile söylemekten çekindiğim en mahrem şeyleri bilen insandın sen." (Peyami Safa)
   • "Öyle bir şey olsa laf arasında muhakkak ima ederdi." (Haldun Taner)
2. Açıkça belirtilmeyen, dolaylı olarak anlatılan şey

AZA

Kelime Kökeni : Arapça

1. [isim] Üye
   • "Komşu gencine yüz vermemiş, çocuklu bir mahkeme azasıyla evlenmişti." (Reşat Nuri Güntekin)
2. Vücut parçası, organ
   • "Bu vücut, bütün azası kırılmış, birbiri üstüne yığılmış bir külçe hâlinde." (Yakup Kadri Karaosmanoğlu)

IRA

1. [isim] Karakter

UCA

1. [isim] Kuyruk sokumu kemiği, pöç

RUA

...

OYA

1. [isim] Genellikle ipek ibrişim kullanarak iğne, mekik, tığ veya firkete ile yapılan ince dantel
   • "Kadın fevkalade nazik ve güzel, çocuklar oya gibi idiler." (Sait Faik Abasıyanık)

OHA

1. [ünlem] Büyükbaş hayvanları durdurmak için kullanılan bir seslenme sözü
2. Kaba ve yakışıksız bir davranışta bulunan kişilere karşı kullanılan söz

AĞA

1. [isim] Geniş toprakları olan, sözü geçen, varlıklı kimse
   • "Bu köyün ağası ben miyim, o mu..." (Tarık Buğra)
2. Halk arasında sayılan ve sözü geçen erkeklere verilen unvan
   • "Mehmet ağa. Hüseyin ağa."
3. Büyük kardeş, ağabey
   • "Köye varınca ağamdan parasını muhakkak alır, sana veririm." (Etem İzzet Benice)
4. Okuryazar olmayan yaşlı kimselerin adlarıyla birlikte kullanılan san
5. [sıfat] Cömert, eli açık
6. Koca
7. Osmanlı İmparatorluğu'nda bazı kuruluşların başında bulunanlara verilen resmî san
   • "Yeniçeri ağası. Çarşı ağası."

ABA

Kelime Kökeni : Arapça

1. [isim] Yünün dövülmesiyle yapılan kalın ve kaba kumaş
   • "Sen mi verdin ona gönül yoksa o mu yaktı sana daha önce abayı?" (Osman Cemal Kaygılı)
2. Bu kumaştan yapılmış yakasız ve uzun üstlük
3. [sıfat] Bu kumaştan yapılmış olan
   • "Ayağında bir aba potur vardı." (Reşat Nuri Güntekin)
4. Bu kumaştan yapılan ve dervişlerce giyilen hırka
   • "Aba var, post var, meydanda er yok." (Yahya Kemal Beyatlı)
5. Kepenek (I)

BOA

Kelime Kökeni : Fransızca

1. [isim] Boa yılanı
2. Kadınların boyunlarına aldıkları yılan biçiminde dar ve uzun kürk, boyun kürkü

İFA

Kelime Kökeni : Arapça

1. [isim] Bir işi yapma, yerine getirme
   • "Hürmetlerimi kendim ifa eder, mektup yazarım." (Sait Faik Abasıyanık)
2. Ödeme

AYA

1. [isim] Elin parmak dipleriyle bilek arasındaki iç bölümü, avuç içi
2. Ayak tabanı
3. Yaprakların düz ve parlak bölümü

ALA

1. [sıfat] Karışık renkli, çok renkli, alaca
   • "Ala kilim eskimiş."
2. [isim] Alabalık
3. Açık kestane renginde olan, ela (göz)
4. [isim] Kekliğin boynundaki siyah halka

İLA

1. [edat] ...-den, ...-e kadar
   • "Sınıfın mevcudu on ila on beş kişi arasında değişiyor."