U ile biten 5 harfli kelimeler

Sonunda u olan 5 harfli 127 kelime var. U harfi ile biten kelimeler listesini inceleyerek aradığınız kelimeleri bulabilirsiniz. Türkçe araştırmalarınızda, scrabble oyununda bu kelimeleri kullanabilirsiniz. Ayrıca İçinde u harfi olan kelimeler listesine ya da başında u harfi olan kelimeler listesine gözatmak isteyebilirsiniz. Ayrıca şunu da deneyebilirsiniz, işlerinizi kolaylaştıracak bir kelime bulucu : Kelime bulma makinesi

Harf Sayısına Göre Kelimeler

Daha kapsamlı sonuç için lütfen kelime bulma makinesini kullanın.

Bazı kelimelerin anlamları (Kaynak : TDK)

KUMSU

1. [sıfat] Kumu andıran, kuma benzeyen, kum gibi

SOYLU

1. [sıfat] Doğuştan veya hükümdar buyruğuyla, bazı ayrıcalıklara sahip olan ve özel unvanlar taşıyan (kimse), asaletli, asil
   • "Soylu kişidir, iyi bir öğrenim görmüştür, zekidir, yeteneklidir." (Necati Cumalı)
2. İyi tanınmış, köklü bir aileden gelen (kimse), necip, kişizade, asil
   • "İzmir'in varlıklı ve soylu ailelerinden birinin tek erkek çocuğu." (Tarık Buğra)
3. Saygı uyandıran, yücelik taşıyan
   • "Japonların soylu ve çetin savaşçılık gururuna, bu eğiliş ağır geldi." (Falih Rıfkı Atay)
4. Soyu iyi nitelikli olan, iyi cins soydan gelen (at vb.)

SUTLU

...

MEVDU

Kelime Kökeni : Arapça

1. [sıfat] Emanet edilmiş, verilmiş, bırakılmış

GRİZU

Kelime Kökeni : Fransızca

1. [isim] Normal sıcaklık ve basınçta kömür ocaklarında açığa çıkan ve büyük bölümü saf metandan oluşan, kolayca tutuşabilen gaz
   • "Grizu patlamasını önlemek için lambaların alevi ince tel örgü içine alınır."

MUMLU

1. [sıfat] Mumu olan, mum konulmuş olan
   • "Yedi mumlu pasta."
2. Muma batırılmış, mumla hazırlanmış olan
   • "Mehmet geldiği zaman mektubu bitirmiş, mumlu çaputa sarmıştı" (Mustafa Necati Sepetçioğlu)

TUĞLU

1. [sıfat] Tuğu olan

KOLLU

1. [sıfat] Kolu olan
   • "Kollu sandalye."
2. Herhangi bir biçimde kolu olan

KUTLU

1. [sıfat] Uğur getirdiğine inanılan, uğurlu, ongun, mübarek
   • "İşte akşam oldu, bizim artık her yer / Doldur kutlu ellerinle kadehimi." (Ahmet Muhip Dranas)

TUZCU

1. [isim] Tuz satan kimse

YAVRU

1. [isim] Yeni doğmuş hayvan veya insan
   • "Kedi yavrusu. Kuş yavrusu."
   • "Yavrum, bir yerin mi acıyor?"
2. Çocuk, evlat
   • "O zaman gördü ki küçük çocuk, memleketlisi minimini yavru ağlıyor." (Refik Halit Karay)
3. Bir şeyin küçüğü
   • "Ev, bodrumu, tavan arası ve iki katıyla tam bir konak yavrusudur." (Tarık Buğra)
4. Güzel, alımlı genç kız

DUŞLU

...

ÇULCU

1. [isim] Çul işleriyle uğraşan kimse
2. Gerekli gereksiz giyecek alan kimse

METBU

Kelime Kökeni : Arapça

1. [sıfat] Kendisine bağlanılan

DONLU

1. [sıfat] Donu olan
   • "Beyaz donlu çocukların yol kenarında selama duruşları, beni içlendiriyordu." (Yakup Kadri Karaosmanoğlu)

KOMŞU

1. [isim] Konutları yakın olan kimselerin birbirine göre aldıkları ad
2. [sıfat] Sınır ortaklığı bulunan, mücavir
   • "Komşu bahçeler arasında da pek kullanılmayan yan kapılar vardı." (Çetin Altan)

NAURU

...

PEŞTU

...

BURGU

1. [isim] Delik açmaya yarayan delgiye takılı sarma, yivli, keskin, çelik alet
   • "Yeşil gözlerini iki burgu gibi gözlerime batırdı." (Halide Edip Adıvar)
2. Tıpa çekmeye yarayan, ucu sivri ve helis biçiminde demir alet, tirbuşon
3. Yerin orta ve derin katmanlarına inebilmeyi sağlayan delici alet
4. Telli sazlarda, telleri germeye yarayan mandal

KUŞÇU

1. [isim] Süs kuşları yetiştirip satan kimse
   • "Kendimi tanımaya ve etrafımdakileri seçmeye başladığım zaman bir kuşçu dükkânında bulunuyordum." (Refik Halit Karay)
2. Saraylarda şahin, doğan vb. avcı kuşların bakımıyla görevli kimse
3. Suç işleyen saray hasekilerini cezalandırmak ve yola getirmekle görevli haseki subayı