R ile biten 3 harfli kelimeler

Sonunda R olan 3 harfli 58 kelime var. R harfi ile biten kelimeler listesini inceleyerek aradığınız kelimeleri bulabilirsiniz. Türkçe araştırmalarınızda, scrabble oyununda bu kelimeleri kullanabilirsiniz. Ayrıca İçinde R harfi olan kelimeler listesine ya da başında R harfi olan kelimeler listesine gözatmak isteyebilirsiniz. Ayrıca şunu da deneyebilirsiniz, işlerinizi kolaylaştıracak bir kelime bulucu : Kelime bulma makinesi

Harf Sayısına Göre Kelimeler

Daha kapsamlı sonuç için lütfen kelime bulma makinesini kullanın.

Bazı kelimelerin anlamları (Kaynak : TDK)

TUR

Kelime Kökeni : Fransızca

1. [isim] Dolaşma
   • "Yemekten sonra araba ile tura çıktık." (Yahya Kemal Beyatlı)
   • "Bir kaşıkçı kuşu çok yükseklerde tur atıyor." (Haldun Taner)
   • "Her ay, mehtapta bir iki kere merkeplerle tura çıkardık." (Abdülhak Şinasi Hisar)
2. Bir sonuca ulaşıncaya kadar yapılan iş
3. Başladığı noktada biten, bir veya daha fazla yere önceden belirlenmiş bir programa göre yapılan seyahat

SÖR

Kelime Kökeni : Fransızca

1. [isim] Katolik mezhebinde kendini dine adayan ve manastırda yaşayan kadın
2. Katolik mezhebinde dinle ilgili bir yükümlülük almayan ancak din uğruna hemşirelik, hasta bakıcılık vb. işlerde çalışan kadın

ÇİR

1. [isim] Kayısı, erik, zerdali vb. meyvelerin kurusu

HÜR

Kelime Kökeni : Arapça

1. [sıfat] Özgür
   • "Fikri hür, vicdanı hür, irfanı hür bir şairim." (Tevfik Fikret)
2. [zarf] Özgür bir biçimde
   • "Ben ezelden beridir hür yaşadım, hür yaşarım, / Hangi çılgın bana zincir vuracakmış? Şaşarım." (Mehmet Akif Ersoy)

BİR

1. [isim] Sayıların ilki
   • "Süfli gayeler, kütleleri ya oldukları yere mıhlayan ve bir arpa boyu ileri götürmeyen sefil isteklerdir." (Samiha Ayverdi)
   • "Karabibik tenha sokakta bir aşağı bir yukarı gezinmekteydi." (Nabizade Nazım)
   • "Yanımızdan bir ayak evvel kaçmak için içinden yanıyordu." (Halide Edip Adıvar)
   • "Bir ayak üstünde kırk yalanın belini büktüğü hâlde para hesabına bir türlü akıl erdiremez, bakkala bozdurulan paranın gerisini daima eksik getirirdi." (Reşat Nuri Güntekin)
2. Bu sayıyı gösteren 1, I rakamlarının adı
   • "Bir de ne göreyim! Bir de öyle demişim ne çıkar?"
   • "Bu çocuğa bir hâl oldu, bu çocuk avareleşti." (Yakup Kadri Karaosmanoğlu)
   • "Bana bir şeyler oluyor dedi ve bayıldı."
3. [sıfat] Bu sayı kadar olan
   • "Bir kalem."
   • "Bana bir şey olursa çocuklar size emanet."
4. [sıfat] Herhangi bir varlığı belirsiz olarak gösteren (sayı)
   • "Bir adam sizi arıyor."
5. [sıfat] Tek
   • "Allah birdir."
6. [sıfat] Beraber
   • "Hep biriz, ayrılmayız."
7. [sıfat] Eş, aynı, bir boyda
   • "Bu kalemlerin ikisi birdir, hangisini isterseniz alınız."
8. [sıfat] Ortaklaşa olan, birleşik, müşterek
   • "Bizim kesemiz birdir."
9. [sıfat] Değer, önem bakımlarından birbirinden farksız, birbirine eşit, birbirine benzer
10. [zarf] Bir kez
    • "Bir ona, bir ona, bir bana baktı, sonra..."
11. [zarf] Sadece
    • "Her şey bitti, bir bu kaldı."
12. [zarf] Ancak, yalnız
    • "Bunu bir sen yapabilirsin."

GAR

Kelime Kökeni : Fransızca

1. [isim] Demir yolu ile yolculuk edenlerin gereksinimlerinin geniş ölçüde karşılandığı büyük tren istasyonu
   • "Bu beylerle Selanik garının civarında bazı bahçelerden geçerek gidiyorduk." (Yahya Kemal Beyatlı)

ÇAR

Kelime Kökeni : Rusça

1. [isim] Rus imparatorlarına ve Bulgar krallarına verilen unvan

KİR

1. [isim] Herhangi bir şeyin veya vücudun üzerinde oluşan, biriken pislik
   • "Yanaklarında yer yer kirle karışmış gözyaşı var." (Halide Edip Adıvar)
2. Utanılacak durum, leke, şaibe

SUR

Kelime Kökeni : Arapça

1. [isim] Kale duvarı

YIR

1. [isim] Ezgi, türkü, nağme
2. Şiir

KAR

1. [isim] Havada beyaz ve hafif billurlar biçiminde donarak yağan su buharı
   • "Kıştı, yerler iki karış kar tutmuştu." (Tarık Buğra)
   • "Ben kışın kar yağarken bile kova kova soğuk su dökünürüm." (Refik Halit Karay)
   • "Karda yürüyüp izini belli etmemek, cümlesiyle tarif edilen bu sinsilik, hedefine asla varamayan adi bir hiledir." (Peyami Safa)

FIR

1. [zarf] Fırıl fırıl
   • "Kızı, annesinin çevresinde fır dönüyor."
2. [isim] Piç, fırlama

GÜR

1. [sıfat] Bol ve güçlü olarak çıkan veya fışkıran
   • "Gür, kumral saçlarının çerçevelediği narin yüzü kıpkırmızı idi." (Ömer Seyfettin)
2. Bol, verimli, feyyaz
   • "Oralarda deve dikenleri ve çalı süpürgeleri gür, yeşil, pembe bitmişti." (Sait Faik Abasıyanık)

NAR

Kelime Kökeni : Farsça

1. [isim] Nargillerden, yaprakları karşılıklı, çiçekleri büyük, koyu kırmızı renkte, küçük bir ağaç (Punica granatum)
2. Bu ağacın kırmızımtırak sarı sert bir kabukla örtülü, içinde çok sayıda kırmızımtırak, sulu taneler bulunduran yuvarlak yemişi

PİR

Kelime Kökeni : Farsça

1. [isim] Yaşlı, koca, ihtiyar kimse
   • "Ak sakallı pir, bunları söyleyerek sırra kadem basmış." (Yakup Kadri Karaosmanoğlu)
   • "İki ay pir aşkına çalıştık."
2. Bir tarikat veya sanatın kurucusu
   • "Büyük Itri'ye eskiler derler / Bizim öz musikimizin piri." (Yahya Kemal Beyatlı)
3. [zarf] Adamakıllı, iyice
   • "Bir söyledi ama pir söyledi."
4. Herhangi bir konuda, bir meslekte deneyim kazanmış, eskimiş kimse

LİR

Kelime Kökeni : Fransızca

1. [isim] Kaynağı mitolojik çağlara dayanan kirişli bir çalgı

FAR

Kelime Kökeni : Fransızca

1. [isim] Taşıtların ön bölümünde bulunan, kısa ve uzun mesafeyi aydınlatmaya yarayan ışık düzeneği
   • "Taksi yaklaşırken farların ışıkları gittikçe güçlenerek yukarılara doğru tırmandı." (Necati Cumalı)

ZAR

1. [isim] İnce perde veya örtü
2. İnce ve yumuşak yaprak biçimindeki organlar veya organ bölümleri, çeper
3. Birbirine sımsıkı yapışık hücre veya moleküllerden oluşan ve bitkilerin çeşitli bölümlerini bir kın gibi saran ince tabaka, cidar, çeper
   • "Çekirdek zarı. Hücre zarı."

TÜR

1. [isim] Çeşit, cins
   • "Yazı türleri."
2. Ortak özellikleri olan bireylerin tamamı, cinslerin ayrıldığı bölüm, janr
   • "Aslan ve insan türleri."
3. Kendi içinde bir birim olan ve üzerinde cins kavramının bulunduğu mantıksal kavram
   • "Parça bütünün, cins türün yerine geçti mi daralma olur. Hayvan canlı varlık karşısında türdür, aslan karşısında cinstir."
4. [sıfat] Türlü
   • "Bu tür davranışlar."

FER

Kelime Kökeni : Farsça

1. [isim] Parlaklık, aydınlık
2. Gözdeki canlılık
   • "Otuz yaşıma gelmeden gözlerimin feri sönmüştü." (Halide Edip Adıvar)
3. Güç, kuvvet, nüfuz