O ile başlayan 4 harfli kelimeler

Başında o olan 4 harfli 73 kelime var. O harfi ile başlayan kelimeler listesini scrabble oyununda ya da Türkçe ile ilgili araştırmalarınızda kullanabilirsiniz. Ayrıca İçinde o harfi olan kelimeler listesine ya da sonu o harfi ile biten kelimeler listesine gözatmak isteyebilirsiniz.

Karmaşık harflerden başında o bulunan kelimeleri bulmak için Kelime Bulma Makinesi'ni kullanabilirsiniz.

Harf Sayısına Göre Kelimeler

Daha kapsamlı sonuç için lütfen kelime bulma makinesini kullanın.

Bazı kelimelerin anlamları (Kaynak : TDK)

OĞUL

1. [isim] Erkek evlat
   • "Ertesi günü kardeşimin büyük oğlu geldi." (Memduh Şevket Esendal)
2. Bazı kelimelerin anlamını pekiştirmek için kullanılan bir söz
   • "Hinoğluhin."
3. Bir ana arıyla birlikte kovandan ayrılan, yeni yetişmiş arı topluluğu
   • "Oğul arısı."
4. [ünlem] Yaşlı kimselerin genç erkeklere söylediği bir seslenme sözü
   • "Bu su onu da devirir oğul!" (Sait Faik Abasıyanık)

OZAN

1. [isim] Sazla şiirler söyleyen halk şairi, âşık
   • "Oralarda âşıklar, halkı coşturmak için ozanların kopuzlarını çalıyorlar." (Orhan Seyfi Orhon)
2. Şiir yazan kimse, şair

OPUS

Kelime Kökeni : Fransızca

1. [isim] Bestecinin, besteleniş sırasına göre numaralanmış müzik eseri

OYUŞ

1. [isim] Oyma işi veya biçimi

OPAL

Kelime Kökeni : Fransızca

1. [isim] Silisin hidratlı ve jelatinli bütün türlerini kapsayan değerli bir mineral, panzehir taşı
2. İnce, düzgün dokunmuş pamuklu kumaş

OCAK

1. [isim] Ateş yakmaya yarayan, pişirme, ısıtma, ısınma vb. amaçlarla kullanılan yer
   • "Üç balıkçı güneş batarken kumların üzerine iki taştan bir ocak yaptılar ve ateş yaktılar." (Halikarnas Balıkçısı)
   • "Aşk tuzakları birçok ocakların sönmesine sebep olmuştur." (Falih Rıfkı Atay)
   • "Birini bulup da evlenirsem birkaç yıl içinde, yeniden bir ocak tütmeye başlar, diye düşünüyordum." (Memduh Şevket Esendal)
   • "Hanımefendi, gençliğin kadrini biliniz... Ocağınıza düştük." (Peyami Safa)
2. Şömine
   • "Ocağın önünde oturup acayip bir dikkatle odunların yanışına bakar." (Yakup Kadri Karaosmanoğlu)
3. Isı vererek üzerine veya içine konulan maddeleri ısıtan, pişiren, kaynatan, eriten araç veya alet
   • "Anlaşılan çamaşırcı giderken ocağı tam söndürmemiş olacak." (Haldun Taner)
4. Kahvelerde, kuruluşlarda çay, kahve vb.nin yapıldığı yer
   • "Konuşmalar iyice kızışmaya başladığı vakit kahve ocağının önünde görünür." (Salâh Birsel)
5. Yer üstünde veya yer altında cevher çıkarılan yer
   • "Mermer ocağı. Kömür ocağı."
6. Bahçelerde ve bostanlarda her tür meyve ve sebze ekimine ayrılmış, çevresinden biraz yükseltilmiş toprak parçası
   • "Mustafa, arkasına güçlü kuvvetli bir kadın takmış, üç evleğine çizgiler, ocaklar açıyordu." (Sait Faik Abasıyanık)
7. Aynı amaç ve düşünceyi paylaşanların kurdukları kuruluş veya toplandıkları, görev yaptıkları yer
   • "Başlangıçtan beri burası bir vatansever ocağı idi." (Falih Rıfkı Atay)
8. Yılın otuz bir gün süren, birinci ayı, kânunusani
   • "Ocak ayını sevmem, oldum olası." (Burhan Felek)
9. Yeniçeri teşkilatını oluşturan odalardan her biri
10. Ev, aile, soy
    • "Henüz temelleri atılmayan kendi ocağım kurulmadan yıkılmıştı." (Aka Gündüz)
11. Bazı hastalıkları iyi ettiğine inanılan aile

OPAK

...

ODUN

1. [isim] Yakılmak için kesilmiş, parçalanmış ağaç
   • "Sobada çıralar hemen alev almış, odunları da tutuşturmuştu." (Tarık Buğra)
2. [sıfat] Anlayışsız ve kaba (kimse)

OSLO

...

OJİT

Kelime Kökeni : Fransızca

1. [isim] Yanardağ kütlelerinde bulunan ve feldspatla birlikte bazaltların temelini oluşturan piroksen cinsinden mineral madde

ORAK

1. [isim] Yarım çember biçiminde yassı, ensiz ve keskin metal bir bıçakla, buna bağlı bir saptan oluşan ekin biçme aracı
2. Ekin biçme zamanı
   • "Orakta köylünün işi çok olur."
3. Ekin biçme işi
   • "Ot orağından dönen birkaç köylü, omuzlarında uzun tırpanlarıyla geçiyorlardı." (Memduh Şevket Esendal)

OKSU

...

ONCA

1. [sıfat] O kadar, o denli
   • "Koca Yusuf onca atın içinden üç at seçememişti." (Yahya Kemal)
2. [zarf] Ona göre, onun düşüncesine göre
   • "Onca yapılacak şey bir gelin entarisi, iki sofra da yemek..." (Memduh Şevket Esendal)

OMUR

1. [isim] Omurgayı oluşturan kemiklerden her biri, fıkra
   • "Boyun omurları. Bel omurları. Sağrı omurları. Kuyruk omurları."

OVAL

Kelime Kökeni : Fransızca

1. [sıfat] Yumurta biçiminde olan, yumurtamsı, söbe, beyzi
2. Kapalı, dışbükey ve uzunca (bütün eğriler), özellikle elips gibi iki simetri ekseni olan (simetrik eğri)

OKUR

1. [isim] Okuyan kimse, okuyucu, kari
   • "Bu iki yazar çok okuru olmanın tadını çıkarmasını da bilmişlerdir." (Salâh Birsel)

OTLU

1. [sıfat] Otu olan
   • "Ona çok güzel, sulak, otlu bir ova buldum." (Yahya Kemal)

OBÜS

Kelime Kökeni : Fransızca

1. [isim] Yüksek ve alçaktan mermi atabilen kısa namlulu top

OLMA

1. [isim] Olmak işi veya durumu

OMUZ

1. [isim] Boynun iki yanında, kolların gövdeye bağlandığı bölüm
   • "Başı omuzları içine çökmüş gibi idi." (Falih Rıfkı Atay)
   • "Seni hizmetime alacağım, dedim. Âdeta omuz silkerek: -Pekâlâ, dedi." (Falih Rıfkı Atay)