M ile biten 4 harfli kelimeler

Sonunda m olan 4 harfli 70 kelime var. M harfi ile biten kelimeler listesini inceleyerek aradığınız kelimeleri bulabilirsiniz. Türkçe araştırmalarınızda, scrabble oyununda bu kelimeleri kullanabilirsiniz. Ayrıca İçinde m harfi olan kelimeler listesine ya da başında m harfi olan kelimeler listesine gözatmak isteyebilirsiniz. Ayrıca şunu da deneyebilirsiniz, işlerinizi kolaylaştıracak bir kelime bulucu : Kelime bulma makinesi

Harf Sayısına Göre Kelimeler

Daha kapsamlı sonuç için lütfen kelime bulma makinesini kullanın.

Bazı kelimelerin anlamları (Kaynak : TDK)

İMAM

Kelime Kökeni : Arapça

1. [isim] Cemaate namaz kıldıran kimse
2. Müslümanlıkta mezhep kuran kimse
3. Hz. Muhammed'den sonra onun vekilliği görevini üzerine alan halifelere verilen unvan
4. Bazı küçük İslam devletlerinde devlet başkanı
5. En önde bulunan kimse, önder

ULAM

1. [isim] Aralarında herhangi bir bakımdan ilgi veya benzerlik bulunan şeylerin tümü, makule, zümre, grup, kategori
   • "İnsan üstüne düşünenlerin hepsi, her iki ulamda da yetkinliğe az rastlandığı görüşünde birleşirler." (Azra Erhat)
2. Nesnel gerçekliğin ve bilginin en genel ve temel özelliklerini, ilişkilerini yansıtan temel kavramların her biri, nicelik, nitelik, bağıntı, makule, kategori

ELİM

Kelime Kökeni : Arapça

1. [sıfat] Acınacak, acıklı
   • "Geçirmiş olduğum elim sergüzeştin ve sefaletin nihayete ermiş olduğu bir gündü." (Yahya Kemal Beyatlı)

ONUM

1. [isim] Kötü bir durumdan kurtulma

EHEM

Kelime Kökeni : Arapça

1. Çok önemli

ADIM

1. [isim] Yürümek için yapılan ayak atışlarının her biri
   • "Kâmil Bey merdivene doğru adım attı."
   • "Faik Bey artık konağa adımını atmıyor, artık ne Servet Bey'e hatta ne de Cemal'e görünüyordu." (Yakup Kadri Karaosmanoğlu)
   • "Ferit daha hızlı yürüdü, onlar da adımlarını sıklaştırarak aradaki mesafeyi muhafazaya çalışıyorlardı." (Peyami Safa)
2. Bir ayak atışıyla alınan ve uzunluğu yaklaşık 75 cm olan mesafe
3. Girişim, hamle
4. Bir gösterge ucunun eş olarak ayrılmış yaylardan biri boyunca aldığı yol
5. Bir yarışın belirli uzaklığı kapsayan bölümlerinden her biri, etap
6. Ayakta, esas duruşta, bir ayağın türlü yönlerde iki ayak boyu kadar yer değiştirmesi
7. İki dişli arasındaki aralık
   • "Bir vida adımı."

İSİM

Kelime Kökeni : Arapça

1. [isim] Ad
   • "Ama siz ecnebiler ismi çıkmış yerlerden hoşlanırsınız." (Sait Faik Abasıyanık)
   • "Fabrika sahibinin ismini cismini aldı." (Sait Faik Abasıyanık)
2. Kişi, insan
   • "Biz eskidikçe yaşlarımız yirmiden yirmi bire, yirmi birden yirmi ikiye bastıkça yeni yüzler, yeni isimler katılıyor aramıza." (Yusuf Ziya Ortaç)
3. Ad

BROM

Kelime Kökeni : Fransızca

1. [isim] Atom numarası 35, atom ağırlığı 79,909, yoğunluğu 2,97 olan, deniz sularında az, bazı göllerde çok miktarda bulunan, kırmızı renkli, pis kokulu, zehirli, sıvı bir element (simgesi Br)

FİLM

Kelime Kökeni : Fransızca

1. [isim] Fotoğrafçılıkta, radyografide ve sinemacılıkta resim çekmek için kullanılan, selülozdan, saydam, bükülebilir şerit
   • "Sanki buraya film çevirmeye gelmişti." (Sait Faik Abasıyanık)
2. Bir oyunun bütününü taşıyan şerit veya şeritlerin bütünü
3. Sinemalarda gösterilen eser
4. Camlara yapıştırılarak içerinin görünmesini engelleyen bir tür ince yaprak

ADAM

Kelime Kökeni : Arapça

1. [isim] İnsan
   • "Adam hesabına koyup bir hatır sormaz, bir çift lakırtı etmezler." (Memduh Şevket Esendal)
   • "Anasını durmadan nefes aldırmadan azarlıyor, babasını adam yerine koymuyor, ağzını açarken susturuyordu." (Refik Halit Karay)
   • "İşimiz adamına düştü de kolayca yapıldı."
2. Erkek kişi, kadın karşıtı
   • "İyi bir adam isterse, babası da verirse, varacak." (Memduh Şevket Esendal)
   • "Şimdiki belediye başkanı sayesinde şehir adama benzedi."
3. Birinin yanında ve işinde bulunan kimse
   • "Kendisi gayet kibirli, öfkeli olduğu için hizmetçileri ve adamları korkarlar." (Kemal Tahir)
4. Birinin yararlandığı, kullandığı kimse
   • "Hemen hepsi para çevrelerinin adamlarıydı." (Cemil Meriç)
5. Birinin sözünü dinleyen, nazını çeken kimse, kayırıcı
   • "O benim adamımdır, hiçbir ricamı geri çevirmez."
6. Görevli kimse
   • "Artık şunları toplatsak, dedi, kavasa söyleseniz de bir adam buluverse." (Refik Halit Karay)
7. İyi huylu, güvenilir kimse
   • "Amcam, güngörmüş bir adamdı." (Reşat Nuri Güntekin)
8. Bir alanda derin bilgisi olan kimse
   • "Bir sanatçının, bilim adamının düşünmek için bol zamana ihtiyacı vardır." (Haldun Taner)
9. Bir alanı benimseyen kimse
10. [ünlem] Bir şeyin önemsenmediği anlatılmak istendiğinde kullanılan söz
    • "Adam, vazgeç!"
11. Eş, koca

İDAM

Kelime Kökeni : Arapça

1. [isim] Ölüm cezası
2. Ölüm cezası verilen kimseye uygulanan infaz işlemi

ULUM

Kelime Kökeni : Arapça

1. [isim] Bilimler, ilimler

ALEM

Kelime Kökeni : Arapça

1. [isim] Bayrak
   • "Kara elmas sözü de taş kömürüne alem olmuştur." (Burhan Felek)
2. Minare, kubbe, sancak direği vb. yüksek şeylerin tepesinde bulunan, madenden yapılmış ay yıldız veya lale biçiminde süs, ayça

KAİM

Kelime Kökeni : Arapça

1. [sıfat] Başka bir şeyin yerine geçen
   • "Altın para yerine kâğıt para kaim oldu."
2. Ayakta duran, var olan
   • "Varlığımız onunla kaim."
3. Her zaman var olan (Tanrı)

İHAM

Kelime Kökeni : Arapça

1. [isim] Kuruntuya düşürme
2. İki anlamı olan bir sözün akla en az gelen anlamının amaçlanarak kullanılması ve anlamı güçlendirmesi sanatı

RUAM

Kelime Kökeni : Arapça

1. [isim] Sakağı

BLUM

Kelime Kökeni : Fransızca

1. [isim] Bir tür iskambil oyunu

ÖNEM

1. [isim] Bir şeyin nitelik veya nicelik bakımından değeri olma durumu, ehemmiyet
   • "Mustafa Kemal'in hareketine gittikçe daha çok önem vermektedir." (Falih Rıfkı Atay)

EDİM

1. [isim] Yapılmış, gerçekleşmiş iş, amel, fiil
   • "Günlük yaşamımıza şöyle bir baksak, her edimimizin altında umutluluk bulunmadığını görürüz." (Melih Cevdet Anday)
2. İnsan davranışı
3. Alacaklının isteyebileceği ve borçlunun yapmak zorunda olduğu davranış, ivaz
4. Belirli bir durumla karşılaştığı zaman kişinin yapabildiği davranış

İÇİM

1. [isim] İçme işi veya biçimi, içiş
2. Bir şey içilirken alınan tat
   • "Bu çayın rengi yok ama içimi iyi."
3. [sıfat] Bir yudumda içilecek miktarda olan