K ile başlayan 3 harfli kelimeler

Başında k olan 3 harfli 69 kelime var. K harfi ile başlayan kelimeler listesini scrabble oyununda ya da Türkçe ile ilgili araştırmalarınızda kullanabilirsiniz. Ayrıca İçinde k harfi olan kelimeler listesine ya da sonu k harfi ile biten kelimeler listesine gözatmak isteyebilirsiniz.

Karmaşık harflerden başında k bulunan kelimeleri bulmak için Kelime Bulma Makinesi'ni kullanabilirsiniz.

Harf Sayısına Göre Kelimeler

Daha kapsamlı sonuç için lütfen kelime bulma makinesini kullanın.

Bazı kelimelerin anlamları (Kaynak : TDK)

KİM

1. [zamir] "Hangi kişi?" anlamında cümlede, özne, tümleç, nesne, yüklem görevinde kullanılan bir soru sözü
   • "Bunu kim söyledi?"
   • "Kim sesini çıkarırsa karşısında beni bulur." (Halit Ziya Uşaklıgil)
   • "Kim bilir nerde, nasıl, kaç yaşında / Bir namazlık saltanatın olacak / Taht misali o musalla taşında." (Cahit Sıtkı Tarancı)
   • "Bambu ağacından takım kim, ben kim?" (Haldun Taner)

KİL

Kelime Kökeni : Farsça

1. [isim] Islandığı zaman kolayca biçimlendirilebilen yumuşak ve yağlı toprak

KEŞ

Kelime Kökeni : Farsça

1. [isim] Yağı alınmış sütten veya yoğurttan yapılan peynir
2. Kış için kurutulan yağsız, tuzsuz yoğurt

KAZ

1. [isim] Perde ayaklılardan, uzun, beyaz veya gri boyunlu, suda ve karada yaşayan, uçan, yabani veya evcil kuş (Anser)
2. [sıfat] Budala

KÜS

1. [sıfat] Küsmüş, dargın
   • "Bu sınıfta küs çocuklar var."

KIL

1. [isim] Bazı hayvanların derisinde, insan vücudunun belli yerlerinde çıkan, üst deri ürünü olan ipliksi uzantı
   • "Hikmet Bey yaman adam, dikkat ettim, hiç istifini bozmadı, kılı kıpırdamadı." (Haldun Taner)
   • "Senin gibi kılı kırk yaran bir kıza name beğendirme başarısından dolayı sevgiliniz beyefendiyi kutlarım." (Hüseyin Rahmi Gürpınar)
   • "Her şeyi kılıfına uydurduktan sonra kılına halel gelmez." (Muammer İzgü)
   • "Yüzlerce Berlinli kendisini seyrediyormuş gibi kılını kıpırdatmadan resim yapardı." (Salâh Birsel)
2. Keçi tüyü
3. [sıfat] Keçi tüyünden yapılmış veya dokunmuş olan
   • "Kıl kilim."
   • "Sana kız mı verirler / Kıl şalvar giymeyincek." (H. Türküsü)
4. [sıfat] Huysuz, geçimsiz (kimse)
5. Bitkilerde görülen, genellikle silindirimsi, içi boş, çok ince uzantı

KİR

1. [isim] Herhangi bir şeyin veya vücudun üzerinde oluşan, biriken pislik
   • "Yanaklarında yer yer kirle karışmış gözyaşı var." (Halide Edip Adıvar)
2. Utanılacak durum, leke, şaibe

KIÇ

1. [isim] Kuyruk sokumu bölgesi, kaba et, popo, makat
2. Deniz teknelerinde art taraf
   • "Pantolonunu, ceketini fırlatır, kıç altındaki âdeta kamaramsı yere sokulur, düşünürdü." (Sait Faik Abasıyanık)
3. [sıfat] Arka bölümde olan
4. Bacak, ayak

KİN

Kelime Kökeni : Farsça

1. [isim] Öç almayı amaçlayan gizli düşmanlık, garaz
   • "Adımız miskindir bizim / Düşmanımız kindir bizim." (Yunus Emre)
   • "İstanbul'dan ayrılmana o sebep oldu, diye gizli gizli ona kızacak, kin bağlayacaktım." (Reşat Nuri Güntekin)
   • "Biz kimseye kin tutmayız / Kamu âlem birdir bize." (Yunus Emre)
   • "Herkes ancak bir iki düşman için kin duyar." (Abdülhak Şinasi Hisar)

KOT

1. [isim] Giysi yapılan bir tür mavi, kaba pamuklu kumaş, blucin
2. [sıfat] Bu kumaştan yapılan (giysi)
   • "Kot pantolon."

KÜF

1. [isim] Ekmek, peynir vb. organik maddelerin üzerinde, nem ve ısının etkisiyle oluşan, çoğu yeşil renkli mantar
2. Pas

KÜR

Kelime Kökeni : Fransızca

1. [isim] İyi bakım ve ilaç tedavisi
   • "Daireden yıllık iznimi alınca kürümü günde on iki saate çıkardım." (Haldun Taner)
2. Özel tedavi yöntemi

KIT

Kelime Kökeni : Arapça

1. [sıfat] İhtiyaca yetmeyecek kadar az, bol karşıtı
   • "O devirde bizim gibi henüz askere gitmemiş şoförler çok kıttı." (Aka Gündüz)
2. Az, yetersiz (duygu, söz vb.)
   • "Sözü kıt bir adamdı." (Halikarnas Balıkçısı)

KOK

Kelime Kökeni : İngilizce

1. [isim] Maden kömürünün damıtılmasıyla elde edilen, birleşiminde kömürden çok daha az oranda uçucu madde bulunan katı yakıt, kok kömürü

KAS

1. [isim] Tellerden oluşan ve kasılarak vücut hareketlerini sağlayan organ ve bu organın telsi dokusu, adale
   • "Kol kasları. Kalp kası."

KIĞ

1. [isim] Koyun, keçi veya deve pisliği

KOV

1. [isim] Yerip çekiştirme, gıybet

KOÇ

1. Damızlık erkek koyun
2. Sağlıklı, gürbüz genç erkek

KIN

1. [isim] Bıçak, kılıç vb. kesici araçların kabı
2. Buğdaygillerde olduğu gibi yapraklarda sapın bir bölümünü uzunlamasına saran, geniş dış bölüm

KİT

1. [isim] Macun