F ile biten 5 harfli kelimeler

Sonunda F olan 5 harfli 79 kelime var. F harfi ile biten kelimeler listesini inceleyerek aradığınız kelimeleri bulabilirsiniz. Türkçe araştırmalarınızda, scrabble oyununda bu kelimeleri kullanabilirsiniz. Ayrıca İçinde F harfi olan kelimeler listesine ya da başında F harfi olan kelimeler listesine gözatmak isteyebilirsiniz. Ayrıca şunu da deneyebilirsiniz, işlerinizi kolaylaştıracak bir kelime bulucu : Kelime bulma makinesi

Harf Sayısına Göre Kelimeler

Daha kapsamlı sonuç için lütfen kelime bulma makinesini kullanın.

Bazı kelimelerin anlamları (Kaynak : TDK)

HİLAF

Kelime Kökeni : Arapça

1. [isim] Aykırı, karşıt, ters
   • "Sen hilaf yok diyorsun yani; maktulün pansiyonuna gelen kız gazinodaki garsonun bahsettiği kız, eşkâl uyuyor." (Atilla İlhan)
2. Yalan
   • "Hiç hilafım yok."

RESİF

Kelime Kökeni : Fransızca

1. [isim] Su düzeyindeki sıra kayalar

MOTİF

Kelime Kökeni : Fransızca

1. [isim] Yan yana gelerek bir bezeme işini oluşturan ve kendi başlarına birer birlik olan ögelerden her biri
   • "Halı motifi. Danteldeki motifler."
2. Bir eserde sık sık tekrarlanan süsleyici öge
3. Bestenin bir parçasına çeşitli yönlerden birlik sağlayan belirleyici küçük birim
   • "Melodi motifi."

AMORF

Kelime Kökeni : Fransızca

1. [sıfat] Biçimsiz

ZÜYUF

Kelime Kökeni : Arapça

1. [isim] Kalp veya ayarı düşük paralar

İTHAF

Kelime Kökeni : Arapça

1. [isim] Birinin adına sunma, armağan etme

MASİF

Kelime Kökeni : Fransızca

1. [sıfat] Kütlesi, görünürdeki bütün hacmi kaplayan, kaplama veya doldurma olmayan, som

HOŞAF

Kelime Kökeni : Farsça

1. [isim] Bütün veya dilimler hâlindeki kuru meyvenin şekerli suyla kaynatılmasıyla yapılan bir tür tatlı

TELİF

Kelime Kökeni : Arapça

1. [isim] Uzlaştırma
   • "Eski insanlar, esasen bu iki hadiseyi telif etmişler." (Yakup Kadri Karaosmanoğlu)
2. Kitap yazma
   • "Babamın gene o tarihte oynanan bir telif piyesi de o sahnede oynamıştı." (Halit Fahri Ozansoy)
3. Telif hakkı

NISIF

Kelime Kökeni : Arapça

1. [isim] Yarı

VAKIF

Kelime Kökeni : Arapça

1. [isim] Bir hizmetin gelecekte de yapılması için belli şartlarla ve resmî bir yolla ayrılarak bir topluluk veya bir kimse tarafından bırakılan mülk, para
   • "Siyasi partiler vakıf kuramazlar." (Anayasa)
2. Bir topluluk veya bir kimse tarafından bırakılan mülk ve paranın idare edildiği yer
   • "Dernekler, vakıflar ... kendi konu ve amaçları dışında toplantı ve gösteri yürüyüşü düzenleyemezler." (Anayasa)
3. Birçok kişi tarafından kurulan ve toplum yararına çalışmayı ilke edinen kuruluş

TAVAF

Kelime Kökeni : Arapça

1. [isim] İslam dininde hac sırasında Kâbe'nin çevresini yedi kez dolaşma
   • "Duvarlardaki mermer levhalara kazılı yazıları okuya okuya, kendi kendine, bütün mabedi tavaf etti." (Yakup Kadri Karaosmanoğlu)
2. Bir şeyin çevresini dolaşma
3. Kutsal bir yeri ziyaret etme

İTLAF

Kelime Kökeni : Arapça

1. [isim] Öldürme, yok etme, telef etme
   • "Bu, beni kalbimin en derininden yaralayan ... bir itlaf hançeri oldu." (Aka Gündüz)

HEDEF

Kelime Kökeni : Arapça

1. [isim] Nişan alınacak yer, nişangâh
   • "Metin yayını ve çeviri: insancı davranış bu çalışmayı hedef güder." (Azra Erhat)
2. Amaç, gaye, maksat
   • "Asıl önemlisi devlet büyük hedefler dikmişti; milletin benimsediği, övündüğü hedeflerdi bunlar." (Tarık Buğra)
   • "Bu işi onların yapmadığına inanıyor; birilerinin hedef saptırmaya çalıştığını söylüyor." (Ahmet Ümit)
3. Varılacak yer, ulaşılacak son nokta
   • "Ordular! İlk hedefiniz Akdeniz'dir. İleri!" (Atatürk)

KAŞİF

...

DATİF

Kelime Kökeni : Fransızca

1. [isim] Yönelme durumu

TELEF

Kelime Kökeni : Arapça

1. [isim] Yok etme, öldürme
2. Boş yere harcama, yıpratma

HALEF

Kelime Kökeni : Arapça

1. [isim] Birinin ardından gelip onun makamına geçen kimse, ardıl, selef karşıtı

CÜRUF

Kelime Kökeni : Arapça

1. [isim] Erime durumundaki madenlerin yüzeyinde toplanan madde, demir boku, dışık
   • "Fabrikalar da bütün asitlerini, cüruflarını, pisliklerini denize döküyorlar." (Haldun Taner)
2. Kaloriferlerden çıkan yanmış kömür artığı

ZAYIF

Kelime Kökeni : Arapça

1. [sıfat] Eti, yağı az olan, sıska, cılız, arık (insan veya hayvan)
   • "Uzun boylu, zayıf, ellilik bir hanım." (Sermet Muhtar Alus)
   • "Güya bu sene biraz zayıf düşmüşüm." (Reşat Nuri Güntekin)
   • "Muhalefeti hep zayıf düşüren, muhalefeti hep hedefinden uzaklaştıran kusur, ondaki bu sonsuz kanma ve aldanma huyudur." (Yakup Kadri Karaosmanoğlu)
   • "Kendisini en zayıf yerinden yakalamak istediğinden şüphelenir gibi." (Reşat Nuri Güntekin)
2. Görevini yapacak yeterli gücü olmayan
   • "Zayıf bir ordu. Gözleri zayıf."
3. Sağlamlığı, dayanıklılığı olmayan
   • "Zayıf bir yapı."
4. Önemli, güvenilir olmayan
   • "Zayıf bir bilgi."
5. Çok az
   • "Zayıf bir ihtimal."
6. Enerjisi, etkisi, yoğunluğu az olan
   • "Radyoda uzak bir istasyonun zayıf sesini duydu. Zayıf ışık."
7. [isim] Başarısızlığı gösteren not
8. Bilgi yönünden yeterli olmayan, yeteneksiz
   • "Zayıf bir öğretmen."
9. Kişilik ve ruhsal yönden gereği kadar güçlü olmayan
   • "Zayıf ve uydurma bir âşık bu cevaba karşı perişan olurdu." (Aka Gündüz)