F ile biten 5 harfli kelimeler

Sonunda f olan 5 harfli 78 kelime var. F harfi ile biten kelimeler listesini inceleyerek aradığınız kelimeleri bulabilirsiniz. Türkçe araştırmalarınızda, scrabble oyununda bu kelimeleri kullanabilirsiniz. Ayrıca İçinde f harfi olan kelimeler listesine ya da başında f harfi olan kelimeler listesine gözatmak isteyebilirsiniz. Ayrıca şunu da deneyebilirsiniz, işlerinizi kolaylaştıracak bir kelime bulucu : Kelime bulma makinesi

Harf Sayısına Göre Kelimeler

Daha kapsamlı sonuç için lütfen kelime bulma makinesini kullanın.

Bazı kelimelerin anlamları (Kaynak : TDK)

KAVAF

Kelime Kökeni : Arapça

1. [isim] Ucuz, özenmeden ve bayağı cins ayakkabı, kemer, cüzdan yapan veya satan esnaf

ZAYIF

Kelime Kökeni : Arapça

1. [sıfat] Eti, yağı az olan, sıska, cılız, arık (insan veya hayvan)
   • "Uzun boylu, zayıf, ellilik bir hanım." (Sermet Muhtar Alus)
   • "Güya bu sene biraz zayıf düşmüşüm." (Reşat Nuri Güntekin)
   • "Muhalefeti hep zayıf düşüren, muhalefeti hep hedefinden uzaklaştıran kusur, ondaki bu sonsuz kanma ve aldanma huyudur." (Yakup Kadri Karaosmanoğlu)
   • "Kendisini en zayıf yerinden yakalamak istediğinden şüphelenir gibi." (Reşat Nuri Güntekin)
2. Görevini yapacak yeterli gücü olmayan
   • "Zayıf bir ordu. Gözleri zayıf."
3. Sağlamlığı, dayanıklılığı olmayan
   • "Zayıf bir yapı."
4. Önemli, güvenilir olmayan
   • "Zayıf bir bilgi."
5. Çok az
   • "Zayıf bir ihtimal."
6. Enerjisi, etkisi, yoğunluğu az olan
   • "Radyoda uzak bir istasyonun zayıf sesini duydu. Zayıf ışık."
7. [isim] Başarısızlığı gösteren not
8. Bilgi yönünden yeterli olmayan, yeteneksiz
   • "Zayıf bir öğretmen."
9. Kişilik ve ruhsal yönden gereği kadar güçlü olmayan
   • "Zayıf ve uydurma bir âşık bu cevaba karşı perişan olurdu." (Aka Gündüz)

SAHAF

Kelime Kökeni : Arapça

1. [isim] Genellikle kullanılmış ve eski kitap alıp satan kitapçı

ZİFAF

Kelime Kökeni : Arapça

1. [isim] Gerdeğe girme, gerdek
   • "Zifafa girdiği gece kaynatası ölüverdi." (Ömer Seyfettin)

LATİF

Kelime Kökeni : Arapça

1. [sıfat] Yumuşak, hoş, ince bir güzelliği olan
   • "Bu latif yere rüzgâr nüfuz edemez, güneyin kızgın ateşi orayı yakamazdı." (Halide Edip Adıvar)

LÜTUF

Kelime Kökeni : Arapça

1. [isim] Önem verilen, sayılan birinden gelen iyilik, yardım, ihsan, inayet, atıfet
   • "Allah'ın lütuflarına karşı minnet ve şükran duygularıyla dolmuştu." (Cahit Uçuk)
   • "Merhametin biricik kaynağı olan senden lütuf diliyorum."

TUHAF

Kelime Kökeni : Arapça

1. [sıfat] Acayip
   • "Nahit'in onda hiç görmediği bir tuhaf hâli vardı." (Tarık Buğra)
   • "Hatta onun başına gelen şeyler de ekseriya böyle tuhaf olurmuş." (Abdülhak Şinasi Hisar)
   • "Ömründe bu kadar tuhafına giden söz işitmemiş olduğunu söylerdi." (Abdülhak Şinasi Hisar)
2. Şaşılacak, garip
3. Güldürücü
   • "Kibirli, alıngan olmayan, tuhaf ve nükteli bir adammış." (Abdülhak Şinasi Hisar)
4. Gülünç
   • "Bu kıyafetle tuhaf oluyorsun."
5. Anlaşılmaz
   • "Tuhaf çocuk, günü gününe uymuyor."
6. [ünlem] Şaşılan bir şey karşısında söylenen söz
   • "Tuhaf! Her yerde olduğunun aksine, burada şehirden uzaklaştıkça binaların güzelliği artıyor." (Ahmet Haşim)

DATİF

Kelime Kökeni : Fransızca

1. [isim] Yönelme durumu

HAYIF

Kelime Kökeni : Arapça

1. [isim] Haksızlık, insafsızlık
2. Acınma, üzülme
3. [ünlem] "Vah, heyhat, yazık" anlamlarında kullanılan bir söz

KENEF

Kelime Kökeni : Arapça

1. [isim] Tuvalet
2. [sıfat] Pis, berbat

NAHİF

Kelime Kökeni : Arapça

1. [sıfat] Zayıf, cılız, çelimsiz
   • "Elleri çok ince, lades kemiklerinden yapılmış gibi nahif parmaklar..." (Peyami Safa)

HEDEF

Kelime Kökeni : Arapça

1. [isim] Nişan alınacak yer, nişangâh
   • "Metin yayını ve çeviri: insancı davranış bu çalışmayı hedef güder." (Azra Erhat)
2. Amaç, gaye, maksat
   • "Asıl önemlisi devlet büyük hedefler dikmişti; milletin benimsediği, övündüğü hedeflerdi bunlar." (Tarık Buğra)
   • "Bu işi onların yapmadığına inanıyor; birilerinin hedef saptırmaya çalıştığını söylüyor." (Ahmet Ümit)
3. Varılacak yer, ulaşılacak son nokta
   • "Ordular! İlk hedefiniz Akdeniz'dir. İleri!" (Atatürk)

ZİHAF

Kelime Kökeni : Arapça

1. [isim] Aruzla yazılmış şiirlerde uzun bir ünlünün uzun okunması gerekirken kısa okunması, imale karşıtı

ELYAF

Kelime Kökeni : Arapça

1. [isim] Genellikle iplik durumuna getirilebilir lifli madde
2. [sıfat] Bu maddeden yapılmış

MATUF

Kelime Kökeni : Arapça

1. [sıfat] Bir yöne eğilmiş
2. Yöneltilmiş

SEDEF

Kelime Kökeni : Arapça

1. [isim] Midye, istiridye vb. deniz hayvanlarının kabuğunda bulunan sedefçilikte kullanılan, pırıltılı, beyaz, sert bir madde
2. [sıfat] Bu maddeden yapılmış veya bu madde ile süslenmiş
   • "Sedef saplı avcı bıçağı duvarda, taşın üstünde cızırdıyor sanki." (Tarık Buğra)
3. Sedef hastalığı

ŞEREF

Kelime Kökeni : Arapça

1. [isim] Başkalarının gösterdiği saygının dayandığı kişisel değer, onur
   • "İnsanın şerefi. Yurdun şerefi."
   • "Bugünün şerefine giydiği yabanlık lacivert entarisiyle annesi kapıda bekliyordu." (Halide Edip Adıvar)
   • "Dükkânın açılışı şerefine içildi." (Sait Faik Abasıyanık)
2. Erdem, gözü peklik ve yetenekle kazanılmış iyi şöhret
   • "Kolay şöhret, güç sanatın şerefini daima kıskanmıştır." (Falih Rıfkı Atay)

HİLAF

Kelime Kökeni : Arapça

1. [isim] Aykırı, karşıt, ters
   • "Sen hilaf yok diyorsun yani; maktulün pansiyonuna gelen kız gazinodaki garsonun bahsettiği kız, eşkâl uyuyor." (Atilla İlhan)
2. Yalan
   • "Hiç hilafım yok."

TELEF

Kelime Kökeni : Arapça

1. [isim] Yok etme, öldürme
2. Boş yere harcama, yıpratma

EŞREF

Kelime Kökeni : Arapça

1. [sıfat] Çok onurlu, çok şerefli