F ile biten 3 harfli kelimeler

Sonunda F olan 3 harfli 24 kelime var. F harfi ile biten kelimeler listesini inceleyerek aradığınız kelimeleri bulabilirsiniz. Türkçe araştırmalarınızda, scrabble oyununda bu kelimeleri kullanabilirsiniz. Ayrıca İçinde F harfi olan kelimeler listesine ya da başında F harfi olan kelimeler listesine gözatmak isteyebilirsiniz. Ayrıca şunu da deneyebilirsiniz, işlerinizi kolaylaştıracak bir kelime bulucu : Kelime bulma makinesi

Harf Sayısına Göre Kelimeler

Daha kapsamlı sonuç için lütfen kelime bulma makinesini kullanın.

Bazı kelimelerin anlamları (Kaynak : TDK)

SAF

Kelime Kökeni : Arapça

1. [isim] Dizi, sıra
   • "Bütün garsonlar saf teşkil edip selama dururlardı." (Ercüment Ekrem Talu)
2. Grup

KEF

...

KOF

1. [sıfat] Kuruyarak veya çürüyerek içi boşalmış olan
   • "Kof ceviz."
2. Boş, değersiz, bilgisiz, yetkisiz (kimse)
   • "Bunlar medeni milletlerin lügat kitaplarına süs olsun diye yazılmış fantazyalı kof lakırtılardır." (Hüseyin Rahmi Gürpınar)
3. Güçsüz, dermansız
   • "Kof adam."

TEF

Kelime Kökeni : Farsça

1. [isim] Zilli bir kasnağa geçirilmiş kursak zarından oluşan çalgı
   • "Davul değişmiş, tef değişmiş, kemençe bambaşka bir çalgı olmuştu." (Tarık Buğra)
   • "Sonradan anlaşıldı ki adam hükûmeti tefe koymuş." (Talât Halman)

PÜF

1. [isim] Bir ateşi söndürmek, canlandırmak için dudakları hafifçe büzerek dışarı verilen soluğun çıkardığı ses
   • "Püf desen söner."

YUF

1. [ünlem] Kınama, üzüntü, nefret bildiren bir söz
   • "Allah müstahakkımı versin, gelmişime de geçmişime de ervahıma da yuf olsun!" (Sermet Muhtar Alus)

RAF

Kelime Kökeni : Arapça

1. [isim] Üstüne öteberi koymak için duvara veya bir dolabın içine birbirine paralel olarak tutturulmuş, genellikle geniş, uzun tahta veya metal levha
   • "Yemek paketini, raflarda yer bulamadığı için masa üstüne koydu." (Memduh Şevket Esendal)
   • "Anayasayı rafa kaldırarak keyfî, gelişigüzel sınırlar çizmeye kalkışmak, bu yaygaraları koparanların başlıca özelliğidir." (Necati Cumalı)

ŞİF

1. [isim] Pamuk kozası
2. Şırası alınmış üzüm posası

POF

1. [isim] Yere düşen kaba ve yumuşakça bir şeyin veya havası boşalan bir nesnenin çıkardığı ses
   • "Yastık pof diye yere düştü. Balon pof diye söndü."

LAF

Kelime Kökeni : Farsça

1. [isim] Söz, lakırtı
   • "Ben lafımı bitirmeden o atıldı."
   • "Aralarından bir tanesi ille de laf anlatacağım diye çene patlatıp duruyormuş." (Çetin Altan)
   • "Tabii Hayri Efendi'yle biraz laf atacak belki de biraz işten güçten bahsedecekti." (Yakup Kadri Karaosmanoğlu)
   • "Şimdi unutup laf mı çıkarıyorsun?" (Ömer Seyfettin)
2. Sonuçsuz, yararı olmayan söz
   • "Onun söyledikleri laftan ibaret."
   • "Yakınındaki erkeği kime benzetirse onun lisanından bir şarkı ile laf atıyor." (Falih Rıfkı Atay)
   • "Kocasının erkek kardeşinin sütkardeşi imişsiniz, ben sizi hiç görmedimdi fakat bu evde lafınız geçerdi." (Peyami Safa)
3. Konuşma
   • "Seyircilerin alışılmış sululuklarından, laf atmalardan kaçındıklarını söyledi." (Tarık Buğra)
4. Konu, mevzu, bahis
   • "Lafı değiştirdi."
5. [ünlem] "Öyle şey olamaz, bu sözün hiçbir değeri yok" anlamlarında hafifseme yollu kullanılan bir söz
   • "Şunu yapacakmış, bunu yapacakmış, laf!"
6. Dedikodu

DEF

Kelime Kökeni : Arapça

1. [isim] Savma
   • "Rakı içmesi doğru bir hareket değildi amma sırf defigam etmek için olduktan sonra ehemmiyeti kalmazdı." (Reşat Nuri Güntekin)

PUF

1. [isim] Arkalıksız, alçak, yumuşak, ayakları gözükmeyen oturacak
   • "Aynanın önündeki kumaş kaplı, arkalıksız, kabarık, yumuşacık pufa oturmuş." (Refik Halit Karay)
2. Kaba, kabartılmış, yumuşak minder

SOF

Kelime Kökeni : Arapça

1. [isim] Bir çeşit sertçe, ince yünlü kumaş
2. Ham ipekten yapılmış astarlık kumaş
   • "Ankara sofu."

ÖRF

Kelime Kökeni : Arapça

1. [isim] Yasalarla belirlenmeyen, halkın kendiliğinden uyduğu gelenek
   • "Yaşandığı asrın örf ve âdetlerini belirtmek bakımından kıymetli bulmuyor değilim." (Refik Halit Karay)

LİF

Kelime Kökeni : Arapça

1. [isim] Her türlü maddeyi oluşturan çok ince ve uzun parça
   • "Ihlamur lifleriyle tavana asılmış kış kavunları gözünün önüne geliyordu." (Falih Rıfkı Atay)
2. Yıkanmak için kullanılan bitki telleri demeti veya türlü ipliklerden yapılmış örgü
3. Tel

ŞEF

Kelime Kökeni : Fransızca

1. [isim] Yetki ve sorumluluğu olan, yöneten kimse
   • "İstasyon şefi. Büro şefi."
2. Önder, lider
3. [sıfat] Baş, yönetici durumda bulunan
   • "Şef garson şarabı övünce heveslendim." (Tarık Buğra)

LEF

Kelime Kökeni : Arapça

1. [isim] İçine sokma, iliştirme

KÜF

1. [isim] Ekmek, peynir vb. organik maddelerin üzerinde, nem ve ısının etkisiyle oluşan, çoğu yeşil renkli mantar
2. Pas

TÜF

Kelime Kökeni : Fransızca

1. [isim] Yanardağların püskürttüğü kül, kum ve lav parçacıklarından oluşan, çoğunlukla açık renkli, hafif gözenekli bir tür çökelti taşı

SİF

Kelime Kökeni : İngilizce

1. [isim] İthalatta bir malın bedeli, sigortası ve navlunu giderleriyle birlikte olmak üzere maliyeti