A ile biten 7 harfli kelimeler

Sonunda a olan 7 harfli 1140 kelime var. A harfi ile biten kelimeler listesini inceleyerek aradığınız kelimeleri bulabilirsiniz. Türkçe araştırmalarınızda, scrabble oyununda bu kelimeleri kullanabilirsiniz. Ayrıca İçinde a harfi olan kelimeler listesine ya da başında a harfi olan kelimeler listesine gözatmak isteyebilirsiniz. Ayrıca şunu da deneyebilirsiniz, işlerinizi kolaylaştıracak bir kelime bulucu : Kelime bulma makinesi

Harf Sayısına Göre Kelimeler

Daha kapsamlı sonuç için lütfen kelime bulma makinesini kullanın.

Bazı kelimelerin anlamları (Kaynak : TDK)

COPLAMA

1. [isim] Coplamak işi

DUYURMA

1. [isim] Duyurmak işi

MÜDAFAA

Kelime Kökeni : Arapça

1. [isim] Savunma, koruma

SUÇLAMA

1. [isim] Suçlamak işi, itham
   • "Hemen hemen her faturasının karşısında bir başka fatura, her suçlamaya da bir karşı suçlama vardı." (Tarık Buğra)

SULUOVA

...

TAMBURA

Kelime Kökeni : Arapça

1. [isim] Türk halk müziğinde kullanılan, cura, bulgari, çöğür, bağlama gibi telli ve çalgıçla çalınan çalgıların genel adı
   • "Gündüzleri öğleden sonra yatağından kalkarak tamburasını eline alıyordu." (Ömer Seyfettin)

CIZGARA

1. [isim] Toplu olarak Türk müziği icra edilirken kullanılan bir yaylı saz türü
   • "Saz takımında cızgara denilen ensiz, dikdörtgen bir kemanla santur da yer alır." (Salâh Birsel)

KANDELA

Kelime Kökeni : İtalyanca

1. [isim] Mum

KIPRAMA

1. [isim] Kıpırdama, kıpramak işi

OYALAMA

1. [isim] Oyalamak işi
   • "Bilirim bu oyalama usullerini." (Refik Halit Karay)

SAVILMA

1. [isim] Savılmak işi veya durumu

SINATMA

1. [isim] Sınatmak işi

TAKINMA

1. [isim] Takınmak işi

UFALAMA

1. [isim] Ufalamak işi

CILKAVA

1. [isim] Kurdun veya tilkinin ense postundan yapılan kürk
   • "Sırtına da almış cılkava kürkü / Köroğlu söyledi üç beyit türkü." (Halk türküsü)

ÇOĞALMA

1. [isim] Çoğalmak durumu

DOĞRUCA

1. [sıfat] Doğruya yakın
2. [zarf] Hiçbir yöne sapmadan, dolaylı olmayarak, dolaşmayarak
   • "Belki doğruca Ankara'ya dönersin, değil mi?" (Etem İzzet Benice)

KAVİLYA

Kelime Kökeni : İtalyanca

1. [isim] Yelkenin kasa ve halat dikişlerinde, kollar arasını açmak için kullanılan, sivri ağaç veya demirden yapılmış sert parça

MANDIRA

Kelime Kökeni : Rumca

1. [isim] Koyun, keçi vb. süt veren hayvanların barındırıldığı, süt ve süt ürünlerinin elde edildiği yer
   • "Şehirden iki saat ötedeki mandırasından o gün satılacak koyunları ona getiriyor, ona kestiriyor." (Ömer Seyfettin)

TAŞINMA

1. [isim] Taşınmak işi