A ile baslayan 3 harfli kelimeler

Başında A olan 3 harfli 57 kelime var. A harfi ile başlayan kelimeler listesini scrabble oyununda ya da Türkçe ile ilgili araştırmalarınızda kullanabilirsiniz. Ayrıca İçinde A harfi olan kelimeler listesine ya da sonu A harfi ile biten kelimeler listesine gözatmak isteyebilirsiniz. Ayrıca işlerinizi kolaylaştıracak bir kelime bulucu : Kelime bulma makinesi

Harf Sayısına Göre Kelimeler

Daha kapsamlı sonuç için lütfen kelime bulma makinesini kullanın.

Bazı kelimelerin anlamları (Kaynak : TDK)

ATİ

Kelime Kökeni : Arapça

1. [isim] Gelecek
   • "Ne harabiyim ne harabatiyim / Kökü mazide olan atiyim." (Yahya Kemal Beyatlı)

AGU

1. [ünlem] Süt çocuklarının neşelendikleri zaman çıkardıkları ses

ARA

1. [isim] İki şeyi birbirinden ayıran uzaklık, açıklık, aralık, boşluk, mesafe
   • "Ben onları akşama yemeğe çağırdım. Sen de geleceksin. Orada ben aranızı bulurum." (Memduh Şevket Esendal)
   • "Sabahtan beri ara vermeden yağan sessiz, ince nisan yağmuru." (Peyami Safa)
   • "Bir vakitler aralarından su sızmayan o dünya ahiret kardeş hatun kişiler, şimdi birbirlerini çekemiyor, birbirlerinin arkasından söylemediklerini bırakmıyorlardı." (Haldun Taner)
   • "Emine ile aralarını bulmaya çalışacağını söyledi." (Halide Edip Adıvar)
2. İki olguyu, iki olayı birbirinden ayıran zaman, fasıla
3. Kişilerin veya toplulukların birbirine karşı olan durumu veya ilgisi
   • "Öğrenciyle öğretmenin arasının daima iyi olması gerekmektedir."
4. Toplu bulunan nesnelerin veya kimselerin içi
   • "Aralarında anası babası ile Binnaz'ın da bulunduğu on sekiz işçiydiler." (Necati Cumalı)
5. Aralık
6. Bir oyunda, bir filmde dinlenme süresi, antrakt
7. Toplu jimnastik dizilmelerinde, sıradakilerin birbirlerinden yanlamasına olan uzaklıkları
8. Futbol oyununun kırk beşer dakikalık iki devresi arasında verilen on beş dakikalık dinlenme süresi
9. Basketbol ve voleybolda takımların dinlenmek, taktik almak ve oyun alanlarını değiştirmek için kullandıkları süre

AYI

1. [isim] Memelilerin etobur takımından, beş parmaklı, tabanlarına basarak yürüyen, yurdumuzda boz türü bulunan, iri gövdeli hayvan (Ursus arctos)
2. [ünlem] Kaba saba olan insanlar için kullanılan bir seslenme sözü

AYN

Kelime Kökeni : Arapça

1. [isim] Göz

ABA

Kelime Kökeni : Arapça

1. [isim] Yünün dövülmesiyle yapılan kalın ve kaba kumaş
   • "Sen mi verdin ona gönül yoksa o mu yaktı sana daha önce abayı?" (Osman Cemal Kaygılı)
2. Bu kumaştan yapılmış yakasız ve uzun üstlük
3. [sıfat] Bu kumaştan yapılmış olan
   • "Ayağında bir aba potur vardı." (Reşat Nuri Güntekin)
4. Bu kumaştan yapılan ve dervişlerce giyilen hırka
   • "Aba var, post var, meydanda er yok." (Yahya Kemal Beyatlı)
5. Kepenek (I)

AMA

Kelime Kökeni : Arapça

1. [bağlaç] Çelişkili ve tutarsız iki cümleyi birbirine bağlamaya yarayan bir söz, amma
   • "Para kazanmayı hiç sevmiyordu ama hesapsız harcamaya bayılıyordu." (Necati Cumalı)
   • "Ama ne manzara! Ama ne film!"
   • "Ama, diye sözünü kestim adamın. Aması maması yok, dedi o, sert bir sesle. Niye istifa etmedin?" (Nazlı Eray)
2. Uyarma veya şartlı bir ifade niteliğinde olan bir cümleyi, başka bir cümleye bağlamaya yarayan bir söz
   • "İnanmam ama fırsat bulursam baktırmadan da yapamam." (Kemal Tahir)
   • "Ama ne kılık!"
3. Beklenmeyen bir sonucu anlatan iki cümleyi onun sebebi durumunda olan cümleye bağlayan bir söz
   • "Gerçi Miralay bey bu suretle tekrar hatıralarına dalıp derdini unutur ama onu gece yarılarına kadar dinlemek fedakârlığı da yine bize düşer." (Haldun Taner)
4. Bir yargıyı veya bir buyruğu pekiştirmek için de kullanılan bir söz
   • "Güzel ama güzel bir söz söyledi."
5. Bazen dikkati çekmek için cümlenin sonuna getirilen bir söz
   • "Gerçi, vekillerden bazıları yerli yerinde duruyordu ama!" (Yakup Kadri Karaosmanoğlu)

AHA

1. [edat] İşte
   • "Bizim köy aha şuracıkta!"

AKA

1. [isim] Ağabey

ABİ

1. [isim] Bakınız ağabey

ALO

Kelime Kökeni : Fransızca

1. [ünlem] Telefon konuşmasına başlarken kullanılan bir seslenme sözü

ACE

Kelime Kökeni : İngilizce

1. [isim] Teniste rakibin karşılayamadığı, doğrudan doğruya sayı getiren servis

AST

1. [isim] Alt
2. Birinin buyruğu altında olan görevli, madun
3. Birine göre alt aşamada olan kimse, madun
4. Rütbe veya kıdemce küçük olan asker

AKI

1. [isim] Herhangi bir kuvvet alanında, belli bir düzlemin belli bir bölümünden geçtiği varsayılan güç çizgileri, seyelan

ALA

1. [sıfat] Karışık renkli, çok renkli, alaca
   • "Ala kilim eskimiş."
2. [isim] Alabalık
3. Açık kestane renginde olan, ela (göz)
4. [isim] Kekliğin boynundaki siyah halka

AHU

Kelime Kökeni : Farsça

1. [isim] Ceylan
2. [sıfat] Güzel, ince, zarif (kadın)

ARŞ

Kelime Kökeni : Arapça

1. [isim] İslam inanışına göre göğün en yüksek katı

ALT

1. [isim] Bir şeyin yere bakan yanı, zir, üst karşıtı
   • "Pantolonlarımızı şiltelerimizin altına seriyoruz, onlar bütün hafta orada ütüleniyor." (Zeki Ömer Defne)
   • "İlgili sözleşmelerin altına imzamızı koyarken bu imzaya sadık kalma konusunda ne ölçüde niyetliydik?" (Ahmet Cemal)
   • "Bir şey değil, karşıdan bir otomobil filan gelir de altında kalırım diye korktum." (Burhan Felek)
   • "Kısa kesmekten yanaydı ama paraları uzatsa altından bir çapanoğlu çıkar mıydı?" (Orhan Kemal)
2. Bir nesnenin tabanı
   • "Ayağındaki altları nalçalı koca bahçıvan kunduraları ile ona yetişmesi imkânsızdı." (Osman Cemal Kaygılı)
   • "Altından kalkamayacağı suçlamalar ileri sürdüler."
3. Oturulurken uyluk kemiklerinin yere gelen bölümü
   • "Altına sandalye çekmek."
4. Bir şeyin yere yakın bölümü
5. Yanan ocağın alevi
   • "Fokurdamaya başlayan çaydanlığın altını kapadı." (Haldun Taner)
6. Birine göre alt aşamada olan kimse, madun
7. Sınıflamalarda ikinci derecede olan
   • "Alt sınıf. Alt cins. Alt takım."
8. [sıfat] Birkaç şeyden aşağıda olan
   • "Yeleğinin alt düğmesi iliklenmemiş." (Haldun Taner)

ADİ

Kelime Kökeni : Arapça

1. [sıfat] Değersiz, kötü, sıradan, hiçbir özelliği olmayan
   • "Sonra redingot devri geldi ve redingot içinden yarı uşak, yarı kapı kulu, riyakâr, adi bir nesil türedi." (Yakup Kadri Karaosmanoğlu)
2. Aşağılık, bayağı, alçak
   • "Bunlar çok adi ve fena insanlardı." (Reşat Nuri Güntekin)

AFT

Kelime Kökeni : Fransızca

1. [isim] Ağız mukozasında görülen ufak, kirli sarı lekeler