Başında ş olan 6 harfli 141 kelime var. Ş harfi ile başlayan kelimeler listesini scrabble oyununda ya da Türkçe ile ilgili araştırmalarınızda kullanabilirsiniz. Ayrıca İçinde ş harfi olan kelimeler listesine ya da sonu ş harfi ile biten kelimeler listesine gözatmak isteyebilirsiniz.

Karmaşık harflerden başında ş bulunan kelimeleri bulmak için Kelime Bulma Makinesi'ni kullanabilirsiniz.

Harf Sayısına Göre Kelimeler


Kelime bulma makinesi

Daha kapsamlı sonuç için lütfen kelime bulma makinesini kullanın.



Bazı kelimelerin anlamları (Kaynak : TDK)

ŞEBNEM

Kelime Kökeni : Farsça

  1. [isim] Çiy

ŞIPŞIP

  1. [isim] Ökçesiz ve arkalıksız terlik, şıpıdık

ŞLEMPE

Kelime Kökeni : Almanca

  1. [isim] Tanelerin, melasın fermantasyonuyla veya damıtma yoluyla alkolün alınmasından sonra geriye kalan çok sulu hâldeki lapa

ŞİŞMAN

  1. Deri altında fazla yağ toplanması sebebiyle vücudun her yanı şişkin görünen (kimse), şişko, mülahham
    • "Şişman odacı sahanlıkta bir daha gözüktü." (Ercüment Ekrem Talu)

ŞANSLI

  1. [sıfat] Talihi olan, talihli
    • "Şanslı günlerinin dışında onu yenene pek rastlanmamıştır." (Tarık Buğra)

ŞIRALI

  1. [sıfat] Tadı ve suyu bol
    • "Şıralı üzüm."

ŞEŞBEŞ

  1. [isim] Tavla oyununda atılan zarlardan birinin altı, öbürünün beşli gelmesi

ŞAHLIK

  1. [isim] Şah olma durumu
  2. Afgan ve İran hükümdarlığı
  3. Bir kimsenin saltanat dönemi

ŞURADA

  1. [zarf] Şu yerde

ŞAHSEN

Kelime Kökeni : Arapça

  1. [zarf] Kendi (kendim, kendin ...), bizzat
    • "İngiltere sefiri, kendi devletinin prensibini burada şahsen de takip ediyor." (Ercüment Ekrem Talu)
  2. Tanışmadan, dış görünüşü ile, uzaktan
    • "Onu şahsen tanırım, ahbaplığımız yoktur."

ŞIKŞIK

  1. [isim] Çıngıraklı çocuk oyuncağı

ŞİPŞAK

  1. [zarf] Çabucak
    • "Eğer siz bana haftada iki defa gelseniz ikinci hafta şipşak kim olduğunuzu söylerim." (Burhan Felek)

ŞAKALI
...
ŞAHBAZ

Kelime Kökeni : Farsça

  1. [isim] İri bir tür akdoğan
  2. [sıfat] Çevik ve becerikli
  3. [sıfat] Yiğit, kahraman, mert (kimse)

ŞÖMİNE

Kelime Kökeni : Fransızca

  1. [isim] Odalarda, genellikle duvar kenarlarında tuğla veya taştan yapılmış, bacası olan yer, ocak
    • "Müsveddeleri harıl harıl yanan açık şömineye atıyordu." (Halide Edip Adıvar)

ŞAKULİ

Kelime Kökeni : Arapça

  1. [sıfat] Çekülle ilgili
  2. Düşey

ŞİMŞEK

  1. [isim] Bir bulutun tabanı ile yer arasında, iki bulut arasında veya bir bulut içinde elektrik boşalırken oluşan kırık çizgi biçimindeki geçici ışık, balkır, çakım, çakın, yalabık, yıldırak
    • "Üst üste birkaç şimşek çakıyor." (Atilla İlhan)
    • "Şimşek gibi bir semte atıldık yedi koldan / Şimşek gibi Türk atlarının geçtiği yoldan." (Yahya Kemal Beyatlı)
  2. Parıltı
    • "Bazen kara gözlerinde şimşekler çakıyordu." (Reşat Enis)

ŞİSTLİ

  1. [sıfat] Şist gibi yapraklı
    • "Şistli kaya."

ŞECERE

Kelime Kökeni : Arapça

  1. [isim] Bir kişinin veya bir ailenin en uzak atasından başlayarak bütün kollarını belirten çizelge, soy ağacı, soy kütüğü, hayat ağacı
  2. Atların soyunun yazılı olduğu çizelge

ŞOFBEN

Kelime Kökeni : Fransızca

  1. [isim] Gaz veya elektrikle çalışarak sıcak su sağlayan araç

Kelime Anlamları Kaynağı : Türk Dil Kurumu Güncel Türkçe Sözlüğü