Ş ile başlayan 5 harfli kelimeler

Başında ş olan 5 harfli 106 kelime var. Ş harfi ile başlayan kelimeler listesini scrabble oyununda ya da Türkçe ile ilgili araştırmalarınızda kullanabilirsiniz. Ayrıca İçinde ş harfi olan kelimeler listesine ya da sonu ş harfi ile biten kelimeler listesine gözatmak isteyebilirsiniz.

Karmaşık harflerden başında ş bulunan kelimeleri bulmak için Kelime Bulma Makinesi'ni kullanabilirsiniz.

Harf Sayısına Göre Kelimeler

Daha kapsamlı sonuç için lütfen kelime bulma makinesini kullanın.

Bazı kelimelerin anlamları (Kaynak : TDK)

ŞEHLA

Kelime Kökeni : Arapça

1. [sıfat] Kusurlu sayılmayacak kadar hafif şaşı (göz)
   • "Çakır Emine'nin şehla olan gözünün tarafındaki yanağına elimin tersiyle tokadı yapıştırdım." (Osman Cemal Kaygılı)

ŞAPÇI

1. [isim] Şap yapan veya satan kimse

ŞAŞAA

Kelime Kökeni : Arapça

1. [isim] Görkem, gösteriş
2. Parlaklık, parıltı

ŞAYAK

Kelime Kökeni : Rumca

1. [isim] Kaba dokunmuş, dayanıklı bir çeşit yün kumaş
2. Bu kumaştan yapılmış elbise
   • "Beyaz şayaklar giymiş, kuvvetli, güzel, genç bir âşık." (Ömer Seyfettin)

ŞAYKA

Kelime Kökeni : Macarca

1. [isim] Türklerin Karadeniz'deki ırmak kıyılarının korunmasında, Rus Kazakların kıyılara saldırmada kullandıkları altı düz, yayvan gemi

ŞOVEN

Kelime Kökeni : Fransızca

1. [isim] Şovenizmden yana olan kimse, görüş vb

ŞELEK

1. [isim] Sırtta taşınan yük
2. Boynuzunun biri kırık hayvan

ŞUNCA

1. [sıfat] Epey, çok
2. [zarf] Şu kadar, şu denli
   • "Şuncasını söyleyeyim, ben şiirin şarkılaştırılarak okunmasını sevmem." (Melih Cevdet Anday)

ŞARKİ

...

ŞEHİR

Kelime Kökeni : Farsça

1. [isim] Nüfusunun çoğu ticaret, sanayi, hizmet veya yönetimle ilgili işlerle uğraşan, genellikle tarımsal etkinliklerin olmadığı yerleşim alanı, kent, site
   • "İzmir üzerine dünyada bir şehir daha yoktur diyorlar." (Yakup Kadri Karaosmanoğlu)

ŞEMSİ

...

ŞAPEL

Kelime Kökeni : Fransızca

1. [isim] Kilisecik
2. Büyük kiliselerin içinde bir azizin adına ayrılmış küçük ibadet yeri

ŞİŞİK

1. [sıfat] Kabarık, şiş

ŞOSON

Kelime Kökeni : Fransızca

1. [isim] Kumaş veya ince deriden, çoğunlukla düz topuklu, ayağı bütünüyle saran ayakkabı
   • "Hava yağmurlu olmadığı hâlde ayaklarına gri şosonlar geçirmişti." (Haldun Taner)

ŞAHİN

Kelime Kökeni : Farsça

1. [isim] Kartalgillerden, 50-55 cm uzunluğunda, Avrupa ve Asya'nın dağ, orman ve çalılıklarda yaşayan yırtıcı bir kuş (Buteo buteo)

ŞAYET

Kelime Kökeni : Farsça

1. [bağlaç] Eğer
   • "Bu parayı şayet sen ben vermezsek veren, başkaları olacak." (Ercüment Ekrem Talu)

ŞABAŞ

...

ŞARKI

Kelime Kökeni : Arapça

1. [isim] Tonlama değişiklikleriyle çeşitli duygular uyandıran uyumlu, ezgili insan sesleri dizisi
   • "Pürüzsüz, tane tane şarkı söyler gibi ahenkli bir konuşma tarzı vardı." (Haldun Taner)
   • "Eğlenmek için derin bir heves doğdu, ıslıkla bir şarkı tutturdu." (Peyami Safa)
2. Klasik Türk müziğinde aşk üzerine söylenen, nakaratı ve ara nağmesi olan parça
   • "Şirket vapurları, bir şarkının nakaratı gibi ikide bir geçerlerdi." (Abdülhak Şinasi Hisar)
3. Ezgi, müzik parçası, melodi
   • "Halk şarkıları."
4. Divan edebiyatında, bestelenmek için dörtlükler biçiminde ve uyaklı olarak yazılmış olan şiir biçimi

ŞEDDE

Kelime Kökeni : Arapça

1. [isim] Arap yazısında, bir ünsüzün iki kez okunması gereken harfin üstüne konulan işaret

ŞERİR

Kelime Kökeni : Arapça

1. [isim] Kötü, kötülükçü, fesat kimse
   • "Ben de bu şerirleri aynı cezaya çarptıracağım." (Refik Halit Karay)