Ü ile biten 4 harfli kelimeler

Sonunda ü olan 4 harfli 34 kelime var. Ü harfi ile biten kelimeler listesini inceleyerek aradığınız kelimeleri bulabilirsiniz. Türkçe araştırmalarınızda, scrabble oyununda bu kelimeleri kullanabilirsiniz. Ayrıca İçinde ü harfi olan kelimeler listesine ya da başında ü harfi olan kelimeler listesine gözatmak isteyebilirsiniz. Ayrıca şunu da deneyebilirsiniz, işlerinizi kolaylaştıracak bir kelime bulucu : Kelime bulma makinesi

Harf Sayısına Göre Kelimeler

Daha kapsamlı sonuç için lütfen kelime bulma makinesini kullanın.

Bazı kelimelerin anlamları (Kaynak : TDK)

SEZÜ

1. [isim] Mantar meşesi

REVÜ

Kelime Kökeni : Fransızca

1. [isim] Çeşitli dans ve oyunlardan oluşmuş, zengin görünümlü sahne gösterisi
   • "Güzel bir kadın, filmlerdeki asker revü kızları gibi bir selam verdi." (Sait Faik Abasıyanık)

ÜRKÜ

1. [isim] Topluluğu saran ortak korku, panik

GÜCÜ

1. [isim] Bez tezgâhında ipliği ayarlayan tezgâh tarağı

ÖVGÜ

1. [isim] Birini, bir şeyi övmek için söylenen söz veya yazılan yazı, methiye
   • "İstanbul camilerinin övgüsü üstüne açtıkları konuşmalar bitmek bilmezdi." (Necati Cumalı)

BÜYÜ

1. [isim] Tabiat kanunlarına aykırı sonuçlar elde etmek iddiasında olanların başvurdukları gizli işlem ve davranışlara verilen genel ad, afsun, sihir, füsun, bağı
   • "Akkız Ana, Hasan'a gönül vermenin bir büyü olduğunu, ne kadar anlatmışsa da kâr etmemiş." (Halide Edip Adıvar)
   • "Öldük, ölümden bir şeyler umarak / Bir büyük boşlukta bozuldu büyü." (Cahit Sıtkı Tarancı)
   • "Durup durup başıma gelenlerin büyüsüne kapılıyordum." (Orhan Pamuk)
   • "Şayeste'nin reise büyü yaptığına ve adamı başka kadınlara karşı efsunla bağladığına kanaat getirmişti." (Haldun Taner)
2. Karşı durulamaz güçlü etki
   • "Ondan tüten görünmez bir büyünün içinde titriyorum." (Yusuf Ziya Ortaç)

ÖZGÜ

1. [sıfat] Birine, bir şeye ait olan, belli bir kimsede veya şeyde bulunan, has, mahsus
   • "Hepsi de halis sporculara özgü sevimli bir çocukluk ve candanlık içinde kocamışlardı." (Haldun Taner)

BÖCÜ

1. [isim] Kurt
2. Böcek
3. Çocukları korkutmak için söylenen ve hayalet, hortlak vb. hayalî varlık
   • "Ferace ile böcü gibi çıkacak değilim ya." (Hüseyin Rahmi Gürpınar)

KÜSÜ

1. [isim] Küskünlük

ÖRGÜ

1. [isim] Örme işi veya biçimi
2. Tığ, şiş veya özel makineyle ilmiklerin yan yana getirilmesiyle örülerek yapılmış şey
   • "İstediğiniz kadar tel örgü engelleri koyunuz." (Falih Rıfkı Atay)
3. Örülmüş saç bölüğü, belik
   • "Başı yemenili, saçları iki örgü, ayağı takunyalı sarışın bir köylü kızı bana sordu." (Refik Halit Karay)
4. Dokumacılıkta atkı ve çözgü ipliklerinin, dokumayı oluşturacak biçimde belli bir desene göre kesişmesi
5. İletişim, ulaşım vb.nin ülke yüzeyinde yayılmış biçimi, ağ
6. Yapı
   • "Batı Avrupa medeniyeti bütün dış ve iç örgüleriyle bana ilk defa orada ayan olmuştu." (Yakup Kadri Karaosmanoğlu)
7. Her türlü eylem ve olaydan oluşan akış
   • "Yaşamın örgüsü içinde gereğinden bile çok çalışkanım." (Nezihe Meriç)
8. [sıfat] Örülerek yapılmış olan, örme
   • "Örgü bir giysi."
9. Bazı sinir veya damarların birbirine geçip dolaşmasından ortaya çıkan oluşum
10. Konunun ana çizgisi, oyunun işlenişi veya çatısı

ÜNLÜ

1. [sıfat] Ün salmış olan, şöhretli, meşhur, şanlı, namlı, namdar
   • "Kimsenin üzerinde durmadığı birkaç ünlü kişiden birisi de kesinlikle o idi." (Tarık Buğra)
2. [isim] Ses yolunda bir engele çarpmadan çıkabilen ses, vokal, sesli, sesli harf: a, e, ı, i, o, ö, u, ü

ÖNCÜ

1. [isim] Önde gidip haber ulaştıran kimse
2. Bir sanat ve düşünce akımını, çağına göre yeni bir görüşü başlatan kimse veya eser, müjdeci, avangart
3. [sıfat] Önden gelen, önde olan, artçı karşıtı
4. Yürüyüşte kolun ilerisinden giden kıta, pişdar, artçı karşıtı
5. Önder, kılavuz

MENÜ

Kelime Kökeni : Fransızca

1. [isim] Yenecek yemeklerin listesi
2. Sofraya çıkarılacak yemeklerin hepsi
3. Komut veya seçenek listesi

MÖNÜ

1. [isim] Bakınız menü

DÜĞÜ

1. [isim] Elendikten sonra geriye kalan en ince bulgur
2. Pirinç

GÖÇÜ

1. [isim] Toprak kayması

BÖLÜ

1. [isim] Bölme işlemini gösteren "/" veya ":" işaretlerinin okunuşu, taksim
   • ""a/b" anlatımı, "a bölü b" diye okunur."
2. Bir bayağı kesrin gösterilişinde pay ile payda arasına konulan yatay çizginin okunuşu
   • ""a/b" kesri "a bölü b" diye okunur."

GÖRÜ

1. [isim] Görme yetisi
2. Bir yerin çevreyi görme özelliği, nezaret
   • "Buranın görüsü geniş."
3. Dolaysız kavrama, birden kavrama

ÖLÇÜ

1. [isim] Bir niceliği, o nicelik için kabul edilmiş birimlerden birine göre oranlayarak değerlendirme, mizan
   • "Ateşli tartışmalara girdiği zaman bile ölçüyü kaçırmazdı." (Haldun Taner)
2. Bu değerlendirmede kullanılan birim, ölçme birimi
   • "Ziyanımız, ölçülere sığmayacak kadar büyüktür." (Ruşen Eşref Ünaydın)
3. Ölçme sonucu bulunan rakam
   • "Odanın ölçüsü."
4. Belirlenmiş boyut
   • "Elbise ölçüsü. Bel ölçüsü."
5. Ölçüt
6. Değer, itibar
   • "Şimdiki ölçülere uymaz bir biçimi vardı." (Yusuf Ziya Ortaç)
7. Aşırı olmama, ılımlı, uygun olma durumu
   • "Hiçbir şeyde ölçüyü aşmamalı."
8. Bir şiirdeki dizelerin hece ve durak bakımından denk oluşu, vezin
9. Bir ezginin eşit bölümlere ayrılışı

ÖRTÜ

1. [isim] Örtmek için kullanılan şey
   • "Hekim, hastanın üstündeki örtüyü açtı." (Memduh Şevket Esendal)
   • "Kız Ayşe, anana söyle, seni örtüye soksun." (Ömer Seyfettin)
2. Yapılarda çatı, dam