Ü ile biten 4 harfli kelimeler

Sonunda ü olan 4 harfli 38 kelime var. Ü harfi ile biten kelimeler listesini inceleyerek aradığınız kelimeleri bulabilirsiniz. Türkçe araştırmalarınızda, scrabble oyununda bu kelimeleri kullanabilirsiniz. Ayrıca İçinde ü harfi olan kelimeler listesine ya da başında ü harfi olan kelimeler listesine gözatmak isteyebilirsiniz. Ayrıca şunu da deneyebilirsiniz, işlerinizi kolaylaştıracak bir kelime bulucu : Kelime bulma makinesi

Harf Sayısına Göre Kelimeler

Daha kapsamlı sonuç için lütfen kelime bulma makinesini kullanın.

Bazı kelimelerin anlamları (Kaynak : TDK)

KÖTÜ

1. [sıfat] İstenilen, beğenilen nitelikte olmayan, hoşa gitmeyen, fena, iyi karşıtı
   • "Kötü bir kalem."
   • "Bir yıldırım gelse de beni de yok etse bari diye kötü kötü düşündüğü oluyordu." (Haldun Taner)
   • "Ne oldu ki Ömer ağa, dedi. Lafımı yanlış anladın, kötüye çektin?" (Sait Faik Abasıyanık)
   • "Görevlerini kötüye kullandılar."
2. Zararlı, tehlikeli
   • "Kötü adam."
   • "O benim dinlemekteki sabrımı, saflığımı kötüye kullandı." (Hüseyin Rahmi Gürpınar)
3. Korku, endişe veren
   • "Yabancının bu kötü kasdına yalnız azmimizle karşı koyduk." (Ruşen Eşref Ünaydın)
   • "... en insaflıları biraz acır, ah zavallı kötü oldu, alnının yazısı imiş derler." (Ömer Seyfettin)
4. Kaba ve kırıcı
   • "Kızına söylemedik kötü lakırtı bırakmamış." (Memduh Şevket Esendal)
5. Kişi veya toplum üzerinde olumsuz etkileri olan
6. [zarf] Aşırı, çok
   • "Kız, oğlana kötü tutuldu."

BÖCÜ

1. [isim] Kurt
2. Böcek
3. Çocukları korkutmak için söylenen ve hayalet, hortlak vb. hayalî varlık
   • "Ferace ile böcü gibi çıkacak değilim ya." (Hüseyin Rahmi Gürpınar)

YÜRÜ

1. yürüyüşe başlatma komutu
   • "Kafası yerde, kamburunu çıkarmış, yürüyordu." (Haldun Taner)

KÜSÜ

1. [isim] Küskünlük

ÜLKÜ

1. [isim] Amaç edinilen, ulaşılmak istenen şey, ideal
   • "Millî birlik duygusunu mütemadiyen ve her türlü vasıta ve tedbirlerle besleyerek geliştirmek millî ülkümüzdür." (Atatürk)
2. İnsanı duyular dünyasının üstüne yükselten ve hiçbir zaman tam olarak gerçekleştirilemeyecek olan, yalnızca erişilmesi istenen amaç olarak kalan kılavuz ilke, örnek yargı ölçüsü, mefkûre, ideal, vizyon
   • "Bu yarının dünyasını, insanlığını düzenleyecek ülkünün sahipleri!" (Halide Edip Adıvar)
3. Gerçekte olmayıp yalnız düşüncede tasarım biçiminde var olan, yalnızca düşünce ile kavranabilen şey, ideal

ÖZLÜ

1. [sıfat] Özü olan, öz bölümü çokça olan
   • "Gönlüm dolu İstanbul'un en özlü sesiyle." (Yahya Kemal Beyatlı)
2. Benliğinde, varlığında, yapısında herhangi bir nitelik bulunan
   • "Ben o kadar bedbaht, doğru özlü bir kadınım ki beni sonra anlayacaksınız." (Aka Gündüz)
3. Yapışkan, verimli (toprak)
4. Düşünceyi gereksiz söz kullanmadan bildiren
   • "Özlü anlatım."

DÜRÜ

1. [isim] Dürülmüş şey
2. Armağan, hediye
3. Çeyiz
4. Düğüne çağrılanlara düğün sahibi tarafından verilen armağan

ÖLÇÜ

1. [isim] Bir niceliği, o nicelik için kabul edilmiş birimlerden birine göre oranlayarak değerlendirme, mizan
   • "Ateşli tartışmalara girdiği zaman bile ölçüyü kaçırmazdı." (Haldun Taner)
2. Bu değerlendirmede kullanılan birim, ölçme birimi
   • "Ziyanımız, ölçülere sığmayacak kadar büyüktür." (Ruşen Eşref Ünaydın)
3. Ölçme sonucu bulunan rakam
   • "Odanın ölçüsü."
4. Belirlenmiş boyut
   • "Elbise ölçüsü. Bel ölçüsü."
5. Ölçüt
6. Değer, itibar
   • "Şimdiki ölçülere uymaz bir biçimi vardı." (Yusuf Ziya Ortaç)
7. Aşırı olmama, ılımlı, uygun olma durumu
   • "Hiçbir şeyde ölçüyü aşmamalı."
8. Bir şiirdeki dizelerin hece ve durak bakımından denk oluşu, vezin
9. Bir ezginin eşit bölümlere ayrılışı

ÖVGÜ

1. [isim] Birini, bir şeyi övmek için söylenen söz veya yazılan yazı, methiye
   • "İstanbul camilerinin övgüsü üstüne açtıkları konuşmalar bitmek bilmezdi." (Necati Cumalı)

GÖMÜ

1. [isim] Toprak altına gömülerek saklanmış para veya değerli şeyler, define

ÖNLÜ

...

ÜZGÜ

1. [isim] Yersiz ve gereksiz olarak çektirilen sıkıntı, eziyet, eza, cefa
   • "Bilirim, bir üzgü bin avaz yapar."

TÜLÜ

1. [isim] Uzun tüylü, özel güreşlerde yararlanılan erkek deve

ÜÇLÜ

1. [sıfat] Üç parçadan oluşan, kendinde herhangi bir şeyden üç tane bulunan, müselles
   • "Bu üçlü grup merdivenin en üst basamağında öylece duruyor." (Tarık Buğra)
2. Üç kişiden oluşmuş
3. [isim] İskambil, domino vb. oyunlarda üzerinde üç işareti veya noktası bulunan kâğıt, pul
4. [isim] Üç ses veya çalgı için düzenlenmiş müzik parçası, trio
5. [isim] Bu parçayı çalan üç kişilik müzik topluluğu, trio

BÖLÜ

1. [isim] Bölme işlemini gösteren "/" veya ":" işaretlerinin okunuşu, taksim
   • ""a/b" anlatımı, "a bölü b" diye okunur."
2. Bir bayağı kesrin gösterilişinde pay ile payda arasına konulan yatay çizginin okunuşu
   • ""a/b" kesri "a bölü b" diye okunur."

BÖRÜ

...

ÜRKÜ

1. [isim] Topluluğu saran ortak korku, panik

ÖÇLÜ

1. [sıfat] Kin ve intikam dolu, öç alma isteğinde olan
   • "Fransız general beyaz at üstünde Galata'dan geçtiği gün, tıpkı 1908 Meşrutiyeti'nin ilk günlerindeki gazete başyazıları gibi hınçlı ve öçlü idi." (Falih Rıfkı Atay)

ÜNLÜ

1. [sıfat] Ün salmış olan, şöhretli, meşhur, şanlı, namlı, namdar
   • "Kimsenin üzerinde durmadığı birkaç ünlü kişiden birisi de kesinlikle o idi." (Tarık Buğra)
2. [isim] Ses yolunda bir engele çarpmadan çıkabilen ses, vokal, sesli, sesli harf: a, e, ı, i, o, ö, u, ü

DÜĞÜ

1. [isim] Elendikten sonra geriye kalan en ince bulgur
2. Pirinç