Üş ile başlayan kelimeler

Başında üş olan 20 kelime var. Üş ile başlayan kelimeler listesini scrabble oyununda ya da Türkçe ile ilgili araştırmalarınızda kullanabilirsiniz. Ayrıca İçinde üş olan kelimeler listesine ya da sonu üş ile biten kelimeler listesine gözatmak isteyebilirsiniz.

Karmaşık harflerden başında üş bulunan kelimeleri bulmak için Kelime Bulma Makinesi'ni kullanabilirsiniz.

Harf Sayısına Göre Kelimeler

10 Harfli Kelimeler

ÜŞENGEÇLİK, ÜŞENGENLİK

7 Harfli Kelimeler

ÜŞENGEÇ, ÜŞENGEN, ÜŞENMEK, ÜŞÜRMEK, ÜŞÜŞMEK, ÜŞÜTMEK, ÜŞÜTÜCÜ

6 Harfli Kelimeler

ÜŞENME, ÜŞÜMEK, ÜŞÜNTÜ, ÜŞÜRME, ÜŞÜŞME, ÜŞÜTME, ÜŞÜTÜK

5 Harfli Kelimeler

ÜŞENÇ, ÜŞMEK, ÜŞÜME

4 Harfli Kelimeler

ÜŞME

Daha kapsamlı sonuç için lütfen kelime bulma makinesini kullanın.

Bazı kelimelerin anlamları (Kaynak : TDK)

ÜŞENGEÇLİK

1. [isim] Üşengeç olma durumu, tekâsül
   • "Üşengeçlikten o yargıyı kabullenen bir iki kişi de bu sloganı yineleyince bu kamuoyunun yargısı sayılır." (Haldun Taner)

ÜŞENGENLİK

1. [isim] Üşengen olma durumu

ÜŞÜŞMEK

1. [-e] Her yandan çokça bir araya gelmek, toplanmak, birikmek, üşmek
   • "Bu centilmen sporcuyu tebrik için Fenerliler üşüştüler." (Haldun Taner)

ÜŞÜTMEK

1. [-i] Üşümesine sebep olmak
   • "Havanın üşütecek kadar serin olmasına göre sabah yakın." (Reşat Nuri Güntekin)
2. [nsz] Üşüyüp hasta olmak, soğuk almak
3. [nsz] Delirmek, aklını yitirmek

ÜŞÜRMEK

1. [-i] Üşmek işini yaptırmak, saldırtmak
   • "Köpekleri onun üstüne üşürdü."

ÜŞÜTÜCÜ

1. [isim] Üşümeye yol açan şey
   • "Sabah serinliği âdeta üşütücü..." (Refik Halit Karay)

ÜŞENGEÇ

1. [sıfat] Çok üşenen, tembel, üşengen

ÜŞENMEK

1. [nsz] Kendinde bir gevşeklik duyarak bir işi yapmaya isteği olmamak, erinmek
   • "Demek sen şimdi bu iş için üşenmeden Bursa'ya gideceksin?" (Reşat Nuri Güntekin)

ÜŞENGEN

1. [sıfat] Üşengeç
   • "Eniştem de üşengen bir adamdır, rahatı kaçar diye üstüne düşmedi." (Memduh Şevket Esendal)

ÜŞÜTME

1. [isim] Üşütmek durumu

ÜŞÜMEK

1. [nsz] Isı yokluğundan, azlığından veya ısı kaybından etkilenmek, soğuğun etkisini duymak
   • "Üşümüş, donmuş gibi, kaba, nasırlı, pis ellerini karnının üstünde sıkıyordu." (Ömer Seyfettin)

ÜŞÜNTÜ

1. [isim] Toplanma, üşüşme, üşüşüp bir araya gelme
   • "Karınca üşüntüsü."

ÜŞÜTÜK

1. [sıfat] Aklını yitirmiş, delirmiş (kimse)

ÜŞÜRME

1. [isim] Üşürme işi veya durumu

ÜŞENME

1. [isim] Üşenmek işi
   • "Fakat tam kapıdan çıkacağım zaman, üstüme bir üşenmedir çöküyor." (Falih Rıfkı Atay)

ÜŞÜŞME

1. [isim] Üşüşmek işi

ÜŞÜME

1. [isim] Üşümek iş
   • "Üşüme nöbetine tutulanların hareketiyle cevap verdim." (Aka Gündüz)

ÜŞMEK

1. [-e] Üşüşmek
   • "Herkes başıma üştü. Ekmeğe karınca üştü."

ÜŞENÇ

1. [isim] Üşenme, üşengeçlik
   • "Doğruyu aramanın üşenci ruhlara çöktü mü?" (Sait Faik Abasıyanık)

ÜŞME

1. [isim] Üşmek işi veya durumu