Ö ile başlayan 6 harfli kelimeler

Başında ö olan 6 harfli 99 kelime var. Ö harfi ile başlayan kelimeler listesini scrabble oyununda ya da Türkçe ile ilgili araştırmalarınızda kullanabilirsiniz. Ayrıca İçinde ö harfi olan kelimeler listesine ya da sonu ö harfi ile biten kelimeler listesine gözatmak isteyebilirsiniz.

Karmaşık harflerden başında ö bulunan kelimeleri bulmak için Kelime Bulma Makinesi'ni kullanabilirsiniz.

Harf Sayısına Göre Kelimeler

Daha kapsamlı sonuç için lütfen kelime bulma makinesini kullanın.

Bazı kelimelerin anlamları (Kaynak : TDK)

ÖDEMLİ

1. [sıfat] Ödemi olan

ÖNAYAK

1. [sıfat] Bir işte öncü, işi yürüten (kimse)
   • "Bu işte de önayak olmuş ve neler becermiş." (Reşat Nuri Güntekin)

ÖZENME

1. [isim] Özenmek işi, özen

ÖLÜMLÜ

1. [sıfat] Gelip geçici, kalımsız, fâni
   • "Onu hâlâ hiç olmazsa rüyalarında ölümlülerin sevdiği gibi sevebilir." (Halide Edip Adıvar)
2. [isim] İnsan

ÖDEYİŞ

...

ÖVÜLME

1. [isim] Övülmek işi

ÖLÇMEK

1. [-i] En, boy, hacim, süre gibi nicelikleri kendi cinslerinden seçilmiş bir birimle karşılaştırıp kaç birim geldiklerini belirtmek
   • "Dükkânda arşınla kumaş ölçmekle ömür çürütemeyeceğimi söyledim." (Necati Cumalı)
   • "Değer yargılarımızı her an, hiç durmamacasına yeniden ölçüp biçmek zorunluluğumuz, işte bu aşağılanma sorunundan kaynaklanıyor." (Selim İleri)
2. Aşırı olmamasına dikkat etmek, kontrol etmek
   • "Behiç cesaretini ölçtüğü zaman kendisini oldukça kuvvetli buldu." (Peyami Safa)

ÖVÜNCE

1. [isim] Övünmeye yol açan veya hak kazandıran şey, mefharet

ÖDÜNCÜ

1. [isim] Ödün veren, tavizci
   • "Yüze gülücülüğün at oynattığı bir aydınlar ortamında küsebilmek bile insanı ödüncülerden ayıran bir nitelik oluyor." (Haldun Taner)

ÖĞÜRÜŞ

1. [isim] Öğürme işi veya biçimi

ÖRÜLÜŞ

1. [isim] Örülme işi veya biçimi
   • "Bu ağır ve etkili örülüşün ilmikleri arasında sıkışıp inceliyor, ufak ufak koparak toz olup dağılıyordu." (Atilla İlhan)

ÖSTAKİ

1. [isim] Östaki borusu

ÖLÜEVİ

1. [isim] Bir yakını ölmüş olan aile

ÖVÜNME

1. [isim] Övünmek işi, kıvanç, iftihar
   • "Bu hatıralar sonradan birçok defa övünmeme vesile teşkil etmiştir." (Reşat Nuri Güntekin)

ÖVÜNTÜ

1. [isim] Övünülecek tutum veya davranış
   • "İstikbalini sağlamış olmanın o sinire batan, manasız güveni, budalaca övüntüsü..." (Haldun Taner)

ÖRÜNTÜ

1. [isim] Olay veya nesnelerin düzenli bir biçimde birbirini takip ederek gelişmesi

ÖDENİŞ

1. [isim] Ödenme işi veya biçimi

ÖLÜNME

1. [isim] Ölünmek işi veya durumu

ÖVÜNEK

1. [isim] Övünülecek şey, övünç kaynağı veya sebebi
   • "İnsanoğlu işte şimdi yine başlıca dayanağı ve övüneği olan sağduyusu ve bilinci ile eli şakağında düşünüyor." (Haldun Taner)

ÖBÜRKÜ

1. [zamir] Öbürü