Ç ile biten 5 harfli kelimeler

Sonunda ç olan 5 harfli 106 kelime var. Ç harfi ile biten kelimeler listesini inceleyerek aradığınız kelimeleri bulabilirsiniz. Türkçe araştırmalarınızda, scrabble oyununda bu kelimeleri kullanabilirsiniz. Ayrıca İçinde ç harfi olan kelimeler listesine ya da başında ç harfi olan kelimeler listesine gözatmak isteyebilirsiniz. Ayrıca şunu da deneyebilirsiniz, işlerinizi kolaylaştıracak bir kelime bulucu : Kelime bulma makinesi

Harf Sayısına Göre Kelimeler

Daha kapsamlı sonuç için lütfen kelime bulma makinesini kullanın.

Bazı kelimelerin anlamları (Kaynak : TDK)

BABAÇ

1. [isim] Erkek kümes hayvanlarının en iri ve yaşlı olanı
   • "Bir yıllanmış ağaca anaç derler, babaç demezler." (Burhan Felek)

EZGİÇ

1. [isim] Boyaları ezmeye yarayan demir veya porselen alet

NESİÇ

Kelime Kökeni : Arapça

1. [isim] Doku
2. Dokuma

ORTAÇ

1. [isim] Sıfat-fiil

ARDIÇ

1. [isim] Servigillerden, güzel kokulu yapraklarını kışın da dökmeyen, yuvarlak kara yemişleri ilaç olarak kullanılan bir ağaççık (Juniperus)

EMMEÇ

1. [isim] Aspiratör

USANÇ

1. [isim] Usanma duygusu, bıkma, bıkkınlık, melal
   • "Çehremde usanç alametlerinin arttığını sezen kâhya sustu." (Refik Halit Karay)
   • "Efendim, Tanrının günü aynı pilava kaşık sallamaktan usanç getirmişsindir." (Ercüment Ekrem Talu)
   • "Binlerce kahraman, bu yazın usanç veren günlerini de ateşe, ısınmış demire karşı ve kızgın toprak üstünde geçirecekler." (Falih Rıfkı Atay)

İNANÇ

1. [isim] Bir düşünceye gönülden bağlı bulunma
   • "Otuz yıl boyu, Türk tiyatrosunun, Türk oyunları ile kalkınacağına inancını bir gün yitirmedi." (Haldun Taner)
2. Birine duyulan güven, inanma duygusu
3. İnanılan şey, görüş, öğreti
   • "Kendi getirdikleri inançtan başka her şeye kapalıdır zevkleri." (Nurullah ataç)
4. Tanrı'ya, bir dine inanma, akide, iman, itikat
   • "Herkes, vicdan, dinî inanç ve kanaat hürriyetine sahiptir." (Anayasa)

ERKEÇ

1. [isim] İğdiş edilmiş, üç yaşından büyük erkek keçi

VURAÇ

1. [isim] Raket

İLGEÇ

1. [isim] Edat

KAYAÇ

1. [isim] Doğada büyük yer tutan, yer kabuğunun yapı gereci olan bir veya birkaç mineralden oluşan kütle, külte, porfir

SURUÇ

...

BADIÇ

1. [isim] Bakla, fasulye, bezelye vb. taze sebzelerde, içinde tohumların sıralanmış bulunduğu kabuk, baklamsı meyve

KUMUÇ

1. [isim] Sivrisineğe benzer çok küçük bir tür sinek
2. İçine et veya peynir konarak yapılan bir çeşit sigara böreği

TIKAÇ

1. [isim] Herhangi bir şeyin delik veya ağzını tıkamaya yarayan nesne

STREÇ

Kelime Kökeni : İngilizce

1. [sıfat] Esnek
2. [isim] Çeşitli maddelerin havayla etkileşimini ortadan kaldırmak amacıyla sarıldığı şeffaf paketleme malzemesi

PABUÇ

Kelime Kökeni : Farsça

1. [isim] Ayakkabı
   • "Ökçesi basık pabucunun içinde kara ve çatlak topuklu ayakları ellerinden ziyade ortadadır." (Yakup Kadri Karaosmanoğlu)
   • "Olur olmaz adama pabuç bırakmaz." (Sait Faik Abasıyanık)
   • "Baktı pabuç pahalı, işi şakaya vurdu."
   • "Bu ne hâl, sen kendini pabucu büyüğe okut."
2. Masa, sandalye vb. mobilyaların ayaklarına takılan metal veya plastik eklenti
3. İletken telleri elektrik birimlerine bağlayan veya cıvatalı bağlantıyı sağlayan parça
4. Bina kolonlarının temeldeki basma yüzeyinin geniş ve daha güçlü olarak yoğunlaştırılmış bölümü

HARİÇ

Kelime Kökeni : Arapça

1. [isim] Dış, dışarı
   • "Hemen on dakika yürüyünce kasaba haricine çıkılır." (Sait Faik Abasıyanık)
2. Yabancı ülke, dışarı
   • "On yıl hariçte kalmış."
3. [zarf] Dışta kalmak üzere, dışında sayılmak üzere, müstesna
   • "Dişçi koltuğu hariç, kim bir koltuğa oturursa kendini bir şey zanneder." (Burhan Felek)

HURUÇ

Kelime Kökeni : Arapça

1. [isim] Çıkma, çıkış
2. Göç