Ç ile başlayan 4 harfli kelimeler

Başında ç olan 4 harfli 36 kelime var. Ç harfi ile başlayan kelimeler listesini scrabble oyununda ya da Türkçe ile ilgili araştırmalarınızda kullanabilirsiniz. Ayrıca İçinde ç harfi olan kelimeler listesine ya da sonu ç harfi ile biten kelimeler listesine gözatmak isteyebilirsiniz.

Karmaşık harflerden başında ç bulunan kelimeleri bulmak için Kelime Bulma Makinesi'ni kullanabilirsiniz.

Harf Sayısına Göre Kelimeler

Daha kapsamlı sonuç için lütfen kelime bulma makinesini kullanın.

Bazı kelimelerin anlamları (Kaynak : TDK)

ÇAĞA

1. [isim] Çocuk, bebek

ÇUCU

1. [isim] Semerci

ÇİVİ

1. [isim] İki şeyi birbirine tutturmak için çakılan, ucu sivri, başlı, metal veya ağaçtan yapılmış ufak çubuk, mıh
   • "Ayağının çivi kestiğini ancak o zaman fark etti." (Haldun Taner)
   • "Misafirlerimize trende çivi kestirmekte mana yok." (Reşat Nuri Güntekin)
   • "Bakanlıktan biri bir çivi sürer diye korkuyor." (Memduh Şevket Esendal)
   • "Bu ülkenin, bu dünyanın çivisi çıkmış, ben mi çakacağım?" (Ahmet Ümit)
2. Kalkan balığının üzerindeki düğmeye benzer kemiksi oluşum
   • "Suyu çivi gibi tutan toprak testiyi çarpıp kırmıştı bir seferinde." (Tarık Dursun K)

ÇIMA

Kelime Kökeni : İtalyanca

1. [isim] Halat ucu

ÇITA

1. [isim] Düzgün biçilmiş uzun ve ensiz tahta

ÇİPO

Kelime Kökeni : İtalyanca

1. [isim] Çıpa

ÇIPA

Kelime Kökeni : İtalyanca

1. [isim] Gemilerin dalgalara, akıntılara kapılarak yer değiştirmemesi için suya atılan, zincirle gemiye bağlı bulunan, ucu çengelli ağır demir araç, çipo, demir

ÇİSE

1. [isim] İnce yağmur, çisenti

ÇUHA

Kelime Kökeni : Farsça

1. [isim] Tüysüz, ince, sık dokunmuş yün kumaş
   • "Yüzü al çuha gibi kızarmıştı." (Reşat Nuri Güntekin)

ÇATI

1. [isim] Bir yapının, bir evin damını kuran parçaların bütünü
   • "Sık ağaçlar arasında yalnız üst katının çatısı görünen kırmızı aşı boyalı bir eski eve doğru yürüyorlardı." (Ömer Seyfettin)
2. Birbirine çatılmış, çakılmış şeylerin bütünü
3. Yapının tavanı ile damı arasındaki kullanılan yer
4. İnsan ve hayvanda iskeletin kuruluşu
5. Barınılan, sığınılan yer
6. Belli bir maksada yönelik kimselerin oluşturduğu birlik
7. Özne, nesne durumlarına göre, belirli çatı eklerinin fiil kök veya gövdelerine getirilen türev, bina: Sevinmek (sev-in-), sevdirmek (sev-dir-), sevindirmek (sev-in-dir-) gibi
8. Hikâye, roman, piyes vb. edebî türlerde olay kuruluşu, kurgu
   • "Halit Ziya Uşaklıgil'in, Yakup Kadri Karaosmanoğlu'nun, Reşat Nuri Güntekin'in romanlarındaki sağlam çatıyı onunkilerde bulamazdınız." (Haldun Taner)
9. Bir yapıyı örten ve eğik yüzeyleri olan damın tahtadan iç yapısı

ÇENK

Kelime Kökeni : Farsça

1. [isim] Arpı andıran, telli bir çalgı

ÇAKI

1. [isim] Açılıp kapanan bir veya birkaç ağızlı küçük cep bıçağı
   • "İki çocuk tahta saplı bir çakı ile kollarını çizdiler." (Ömer Seyfettin)
   • "Övünmek saymazsanız, çakı gibi topçu subayı oluyordum." (Refik Erduran)
2. Denizçakısı

ÇOĞU

1. [zamir] Bir şeyin büyük bölümü
   • "Biz o zaman okuduğumuz mısraların çoğunu ezber bilirdik." (Abdülhak Şinasi Hisar)
   • "İkinci defa düğünümüzden bahsettim: -Biraz daha sabret Sara dedi. Çoğu gitti azı kaldı." (Aka Gündüz)
2. Çok kimse
   • "Arkadaşlarımın çoğu gibi mektebe lalalarla, uşaklarla gitmedim." (Ahmet Hamdi Tanpınar)

ÇIRA

Kelime Kökeni : Farsça

1. [isim] Çam vb. reçineli ağaçların yağlı ve çabuk yanmaya elverişli bölümü
2. Bu bölümden küçük küçük kesilerek hazırlanmış, tutuşturma ve aydınlatma işlerinde kullanılan parça
3. Lamba

ÇEÇE

Kelime Kökeni : Fransızca

1. [isim] İki kanatlılardan, insana uyku hastalığı aşılayan, sinekten büyük bir cins Güney Afrika böceği (Glossina)

ÇIKI

1. [isim] Çıkın
   • "Düğünün hamamı benden. Çerezi, çıkısı hepsi benden." (Abbas Sayar )

ÇAPA

Kelime Kökeni : İtalyanca

1. [isim] Tarlalarda toprağı işlemek için kullanılan ağaç veya demir saplı kazı aracı
   • "İleride iki büklüm eğilmiş, elindeki çapayla tarhlarda çalışan bahçıvan, otomobilin gelişini görünce ağır ağır doğruldu." (Halide Edip Adıvar)
2. Çapalama işi

ÇİNE

...

ÇİFT

Kelime Kökeni : Farsça

1. [sıfat] Birbirini tamamlayan iki tekten oluşan (nesneler)
   • "Harmanı biz dövelim, öküzleri biz çifte koşalım, tarlayı biz sürelim, siz yukarıda aşık atın." (Sait Faik Abasıyanık)
2. [isim] Bir erkek ve bir dişiden oluşan iki eş
   • "Kocası İtalyan, karısı Sırbistanlı olan bu çift ile araları pek iyi idi, ailece de görüşüyorlardı." (Refik Halit Karay)
3. [isim] Toprağı sürmek için birlikte koşulan iki hayvan
4. [isim] Küçük maşa veya cımbız
   • "Kuyumcu çifti. Saatçi çifti."

ÇIĞA

1. [isim] Mersin balığının, yumurtasından havyar yapılan türü (Acipenser ruthenus)