ÇI ile baslayan 7 harfli kelimeler

Başında çı olan 7 harfli 27 kelime var. ÇI ile başlayan kelimeler listesini scrabble oyununda ya da Türkçe ile ilgili araştırmalarınızda kullanabilirsiniz. Ayrıca İçinde çı olan kelimeler listesine ya da sonu çı ile biten kelimeler listesine gözatmak isteyebilirsiniz. Ayrıca işlerinizi kolaylaştıracak bir kelime bulucu : Kelime bulma makinesi

Harf Sayısına Göre Kelimeler

Daha kapsamlı sonuç için lütfen kelime bulma makinesini kullanın.

Bazı kelimelerin anlamları (Kaynak : TDK)

ÇIKMALI

1. [sıfat] Çıkma durumunda olan

ÇINARLI

1. [sıfat] Çınarı olan
   • "Çınarlı köşkün önüne gelince durdu." (Haldun Taner)

ÇIRAKMA

Kelime Kökeni : Farsça

1. [isim] Şamdan

ÇIKARIŞ

1. [isim] Çıkarma işi veya biçimi

ÇIĞIRIŞ

1. [isim] Çığırma işi veya biçimi

ÇIKIŞMA

1. [isim] Çıkışmak işi
2. Birine sert sözler söyleme
   • "Nedense ona açıktan açığa çıkışmaya cesaret edemiyordu." (Reşat Nuri Güntekin)

ÇIRASIZ

1. [sıfat] Çırası olmayan

ÇIKARIM

1. [isim] Çıkarma işi
2. Belli önermelerin kabul edilen veya gerçek olan doğruluklarından, yanlışlıklarından, başka önermelerin kabul edilen veya gerçek olan doğruluklarını, yanlışlıklarını çıkarma, istidlal

ÇITIRTI

1. [isim] Çıtırdama sesi
   • "Yanımda bir dal çıtırtısı duydum." (Sait Faik Abasıyanık)

ÇINLAMA

1. [isim] Çınlamak işi

ÇIKINTI

1. [isim] Bir yüzeyde ileri doğru çıkan bölüm
   • "Gırtlağının çıkıntısı, hiddetli bir adamın yumruğu gibi titriyordu." (Yakup Kadri Karaosmanoğlu)
2. Bir metni düzeltmek veya ona bir şey eklemek için satır dışına yazılan yazı, çıkma
3. Kambur

ÇIRALIK

1. [sıfat] Çıra olarak kullanılmaya elverişli (ağaç, tahta)
2. [isim] Çıra konulan yer
   • "Çıralık yanınca Koca Osman onu öylece gördü, yüzüne ters ters, alaylı baktı." (Yahya Kemal)

ÇIRPICI

1. [isim] Çırpma işini yapan kimse veya şey
2. Yazma kumaş işlerini, boyaları tutsun diye deniz suyunda çırpan kimse
3. Pişirmeden önce malzemeyi çırpan, karıştıran elektrikli alet

ÇIKIKÇI

1. [isim] Çıkıkları düzelten kimse, sınıkçı, kırıkçı
   • "... buzdan kayıp bacağını kırdı. Çıkıkçı getirdiler, bacağı şimdilik alçıda." (Tarık Dursun K)

ÇIRPMAK

1. [-i] Halı, kilim vb. şeyleri hızla ve kesik kesik silkelemek
2. [nsz] Kanatları hızla ve kesik kesik hareket ettirmek
   • "Kanat çırparken birden durulur, suya konarlar." (Haldun Taner)
3. İki şeyi birbirine çarpmak
   • "Ali Bey ellerini çırptı: -Elif Hanım, hepimize kahve, diye seslendi." (Halide Edip Adıvar)
4. Bir şeyin ucundan bir parça kesmek
   • "Ağacın dallarını çırpmak."
5. Sulu yiyecekleri hızla ve sürekli olarak çatal, kaşık vb. ile karıştırmak
6. Çalmak, hırsızlık etmek
7. Güreşte rakibinin kollarını beli hizasında sımsıkı kavrayarak minderde kendi üzerinden sağa ve sola sırtüstü savurmak

ÇIKARMA

1. [isim] Çıkarmak işi, emisyon
2. Düşman kıyılarına gemi, bot vb.nden asker indirme, asker çıkarma
3. Dört işlemden biri, çıkarmak işlemi, tarh

ÇIKARCI

1. [isim] Yalnız kendi çıkarını düşünen, çıkarını kollayan kimse, çıkarsever, menfaatçi, menfaat düşkünü, menfaatperest, menfaatperver, menfaattar
   • "Büyüklere ve topluma en büyük fenalık çıkarcı oğlu çıkarcı pohpohçulardan gelir." (Haldun Taner)

ÇINAYAZ

1. [isim] Açık, mehtaplı, çok soğuk hava

ÇIĞIRTI

1. [isim] Çığırma sesi

ÇIRAMOZ

1. [isim] Balıkçıların, ateş balığı avlarken üzerinde çıra ve funda yaktıkları ızgara