Çöm ile başlayan kelimeler

Başında çöm olan 19 kelime var. Çöm ile başlayan kelimeler listesini scrabble oyununda ya da Türkçe ile ilgili araştırmalarınızda kullanabilirsiniz. Ayrıca İçinde çöm olan kelimeler listesine ya da sonu çöm ile biten kelimeler listesine gözatmak isteyebilirsiniz.

Karmaşık harflerden başında çöm bulunan kelimeleri bulmak için Kelime Bulma Makinesi'ni kullanabilirsiniz.

Harf Sayısına Göre Kelimeler

12 Harfli Kelimeler

ÇÖMELEBİLMEK, ÇÖMELİVERMEK

11 Harfli Kelimeler

ÇÖMELEBİLME, ÇÖMELİVERME, ÇÖMELTİLMEK, ÇÖMLEKÇİLİK

10 Harfli Kelimeler

ÇÖMELTİLME

9 Harfli Kelimeler

ÇÖMELTMEK

8 Harfli Kelimeler

ÇÖMELMEK, ÇÖMELTME, ÇÖMEZLİK, ÇÖMLEKÇİ

7 Harfli Kelimeler

ÇÖMELİŞ, ÇÖMELME

6 Harfli Kelimeler

ÇÖMLEK, ÇÖMMEK

5 Harfli Kelimeler

ÇÖMÇE, ÇÖMEZ, ÇÖMME

M Ç Ö Harfleri İle Yazılabilecek Bazı Kelimeler

2 Harfli Kelimeler

MÖ, ÖÇ

Daha kapsamlı sonuç için lütfen kelime bulma makinesini kullanın.

Bazı kelimelerin anlamları (Kaynak : TDK)

ÇÖMELİVERMEK

1. [nsz] Çabucak veya ansızın çömelmek

ÇÖMELEBİLMEK

1. [nsz] Çömelme imkânı veya olasılığı bulunmak

ÇÖMLEKÇİLİK

1. [isim] Çanak, çömlek, testi vb. yapma sanatı, seramikçilik

ÇÖMELEBİLME

1. [isim] Çömelebilmek işi

ÇÖMELİVERME

1. [isim] Çömelivermek işi

ÇÖMELTİLMEK

1. [nsz] Çömelmesi sağlanmak

ÇÖMELTİLME

1. [isim] Çömeltilmek işi

ÇÖMELTMEK

1. [-i] Çömelme işini yaptırmak

ÇÖMEZLİK

1. [isim] Çömez olma durumu
2. Müderrisin yanında öğrencilik etme
3. Birinin sözünden çıkmama, davranışlarına uyma durumu
   • "Arkadaşının çömezliğini yapıyor."

ÇÖMLEKÇİ

1. [isim] Çanak, çömlek, testi yapan veya satan kimse

ÇÖMELTME

1. [isim] Çömeltmek işi veya durumu

ÇÖMELMEK

1. [nsz] Dizlerini bükerek topukları üzerine oturmak
   • "Eteklerini toplayıp kemençecinin yanına çömelirken hâlinde bir ihtiyar kadın pişkinliği vardı." (Reşat Nuri Güntekin)

ÇÖMELME

1. [isim] Çömelmek işi

ÇÖMELİŞ

1. [isim] Çömelme işi veya biçimi

ÇÖMMEK

1. [-e] Çömelmek
   • "Ninem, gözlerini onların gidişlerinden ayırmaksızın yere çömdü." (Tarık Dursun K)

ÇÖMLEK

1. [isim] Toprak tencere
   • "Elinde bir çömlek sadeyağla gelip pazar yerine oturduğu görülmüş." (Yakup Kadri Karaosmanoğlu)

ÇÖMEZ

1. [isim] Medreselerde müderrisin hizmetine bakan ve ondan ders alan öğrenci
   • "Bu çömez deminden beri nerede idi?" (Halit Fahri Ozansoy)
2. Birinin kendi işini öğreterek yetiştirmeye başladığı kimse

ÇÖMME

1. [isim] Çömmek işi

ÇÖMÇE

1. [isim] Tahta kepçe, çemçe