Ü ile biten 4 harfli kelimeler

Sonunda ü olan 4 harfli 38 kelime var. Ü harfi ile biten kelimeler listesini inceleyerek aradığınız kelimeleri bulabilirsiniz. Türkçe araştırmalarınızda, scrabble oyununda bu kelimeleri kullanabilirsiniz. Ayrıca İçinde ü harfi olan kelimeler listesine ya da başında ü harfi olan kelimeler listesine gözatmak isteyebilirsiniz. Ayrıca şunu da deneyebilirsiniz, işlerinizi kolaylaştıracak bir kelime bulucu : Kelime bulma makinesi

Harf Sayısına Göre Kelimeler

Daha kapsamlı sonuç için lütfen kelime bulma makinesini kullanın.

Bazı kelimelerin anlamları (Kaynak : TDK)

DÜĞÜ

1. [isim] Elendikten sonra geriye kalan en ince bulgur
2. Pirinç

GÖRÜ

1. [isim] Görme yetisi
2. Bir yerin çevreyi görme özelliği, nezaret
   • "Buranın görüsü geniş."
3. Dolaysız kavrama, birden kavrama

YÜRÜ

1. yürüyüşe başlatma komutu
   • "Kafası yerde, kamburunu çıkarmış, yürüyordu." (Haldun Taner)

ÖNLÜ

...

GÖÇÜ

1. [isim] Toprak kayması

ÖZGÜ

1. [sıfat] Birine, bir şeye ait olan, belli bir kimsede veya şeyde bulunan, has, mahsus
   • "Hepsi de halis sporculara özgü sevimli bir çocukluk ve candanlık içinde kocamışlardı." (Haldun Taner)

GÜCÜ

1. [isim] Bez tezgâhında ipliği ayarlayan tezgâh tarağı

SEZÜ

1. [isim] Mantar meşesi

ÖYKÜ

1. [isim] Ayrıntılarıyla anlatılan olay
2. Hikâye
   • "Çok yazamıyorum ama öyküler içinde yaşıyorum." (Nezihe Meriç)

DÜRÜ

1. [isim] Dürülmüş şey
2. Armağan, hediye
3. Çeyiz
4. Düğüne çağrılanlara düğün sahibi tarafından verilen armağan

ÜRKÜ

1. [isim] Topluluğu saran ortak korku, panik

BAKÜ

...

ÖRTÜ

1. [isim] Örtmek için kullanılan şey
   • "Hekim, hastanın üstündeki örtüyü açtı." (Memduh Şevket Esendal)
   • "Kız Ayşe, anana söyle, seni örtüye soksun." (Ömer Seyfettin)
2. Yapılarda çatı, dam

TÜTÜ

...

ÜZGÜ

1. [isim] Yersiz ve gereksiz olarak çektirilen sıkıntı, eziyet, eza, cefa
   • "Bilirim, bir üzgü bin avaz yapar."

KÖTÜ

1. [sıfat] İstenilen, beğenilen nitelikte olmayan, hoşa gitmeyen, fena, iyi karşıtı
   • "Kötü bir kalem."
   • "Bir yıldırım gelse de beni de yok etse bari diye kötü kötü düşündüğü oluyordu." (Haldun Taner)
   • "Ne oldu ki Ömer ağa, dedi. Lafımı yanlış anladın, kötüye çektin?" (Sait Faik Abasıyanık)
   • "Görevlerini kötüye kullandılar."
2. Zararlı, tehlikeli
   • "Kötü adam."
   • "O benim dinlemekteki sabrımı, saflığımı kötüye kullandı." (Hüseyin Rahmi Gürpınar)
3. Korku, endişe veren
   • "Yabancının bu kötü kasdına yalnız azmimizle karşı koyduk." (Ruşen Eşref Ünaydın)
   • "... en insaflıları biraz acır, ah zavallı kötü oldu, alnının yazısı imiş derler." (Ömer Seyfettin)
4. Kaba ve kırıcı
   • "Kızına söylemedik kötü lakırtı bırakmamış." (Memduh Şevket Esendal)
5. Kişi veya toplum üzerinde olumsuz etkileri olan
6. [zarf] Aşırı, çok
   • "Kız, oğlana kötü tutuldu."

ÖVGÜ

1. [isim] Birini, bir şeyi övmek için söylenen söz veya yazılan yazı, methiye
   • "İstanbul camilerinin övgüsü üstüne açtıkları konuşmalar bitmek bilmezdi." (Necati Cumalı)

ÖÇLÜ

1. [sıfat] Kin ve intikam dolu, öç alma isteğinde olan
   • "Fransız general beyaz at üstünde Galata'dan geçtiği gün, tıpkı 1908 Meşrutiyeti'nin ilk günlerindeki gazete başyazıları gibi hınçlı ve öçlü idi." (Falih Rıfkı Atay)

GÜNÜ

1. [isim] Kıskançlık, çekemezlik, haset
2. Zamanından önce doğan yavru

SÜRÜ

1. [isim] Evcil hayvanlar topluluğu
   • "Karşıki yamaçların sırtında kısrak sürüleri çanlarını sallayarak otluyordu." (Refik Halit Karay)
   • "Onda hısım akraba sürüsüne bereket!"
2. Bir insanın bakımı altındaki hayvanların tümü
3. Birlikte yaşayan hayvan topluluğu
4. Yönlendirilebilen insan topluluğu
   • "Sokaklarda alay geçerken başka çocuklar da sürüye katılır, mektebe kadar giderler." (Halide Edip Adıvar)