Ü ile biten 4 harfli kelimeler

Sonunda Ü olan 4 harfli 34 kelime var. Ü harfi ile biten kelimeler listesini inceleyerek aradığınız kelimeleri bulabilirsiniz. Türkçe araştırmalarınızda, scrabble oyununda bu kelimeleri kullanabilirsiniz. Ayrıca İçinde Ü harfi olan kelimeler listesine ya da başında Ü harfi olan kelimeler listesine gözatmak isteyebilirsiniz. Ayrıca şunu da deneyebilirsiniz, işlerinizi kolaylaştıracak bir kelime bulucu : Kelime bulma makinesi

Harf Sayısına Göre Kelimeler

Daha kapsamlı sonuç için lütfen kelime bulma makinesini kullanın.

Bazı kelimelerin anlamları (Kaynak : TDK)

MÖNÜ

1. [isim] Bakınız menü

BAKÜ

...

GÖMÜ

1. [isim] Toprak altına gömülerek saklanmış para veya değerli şeyler, define

ÜZGÜ

1. [isim] Yersiz ve gereksiz olarak çektirilen sıkıntı, eziyet, eza, cefa
   • "Bilirim, bir üzgü bin avaz yapar."

ÜÇLÜ

1. [sıfat] Üç parçadan oluşan, kendinde herhangi bir şeyden üç tane bulunan, müselles
   • "Bu üçlü grup merdivenin en üst basamağında öylece duruyor." (Tarık Buğra)
2. Üç kişiden oluşmuş
3. [isim] İskambil, domino vb. oyunlarda üzerinde üç işareti veya noktası bulunan kâğıt, pul
4. [isim] Üç ses veya çalgı için düzenlenmiş müzik parçası, trio
5. [isim] Bu parçayı çalan üç kişilik müzik topluluğu, trio

TÜLÜ

1. [isim] Uzun tüylü, özel güreşlerde yararlanılan erkek deve

REVÜ

Kelime Kökeni : Fransızca

1. [isim] Çeşitli dans ve oyunlardan oluşmuş, zengin görünümlü sahne gösterisi
   • "Güzel bir kadın, filmlerdeki asker revü kızları gibi bir selam verdi." (Sait Faik Abasıyanık)

SEZÜ

1. [isim] Mantar meşesi

SÜRÜ

1. [isim] Evcil hayvanlar topluluğu
   • "Karşıki yamaçların sırtında kısrak sürüleri çanlarını sallayarak otluyordu." (Refik Halit Karay)
   • "Onda hısım akraba sürüsüne bereket!"
2. Bir insanın bakımı altındaki hayvanların tümü
3. Birlikte yaşayan hayvan topluluğu
4. Yönlendirilebilen insan topluluğu
   • "Sokaklarda alay geçerken başka çocuklar da sürüye katılır, mektebe kadar giderler." (Halide Edip Adıvar)

BÖCÜ

1. [isim] Kurt
2. Böcek
3. Çocukları korkutmak için söylenen ve hayalet, hortlak vb. hayalî varlık
   • "Ferace ile böcü gibi çıkacak değilim ya." (Hüseyin Rahmi Gürpınar)

GÖÇÜ

1. [isim] Toprak kayması

ÖZGÜ

1. [sıfat] Birine, bir şeye ait olan, belli bir kimsede veya şeyde bulunan, has, mahsus
   • "Hepsi de halis sporculara özgü sevimli bir çocukluk ve candanlık içinde kocamışlardı." (Haldun Taner)

BÖLÜ

1. [isim] Bölme işlemini gösteren "/" veya ":" işaretlerinin okunuşu, taksim
   • ""a/b" anlatımı, "a bölü b" diye okunur."
2. Bir bayağı kesrin gösterilişinde pay ile payda arasına konulan yatay çizginin okunuşu
   • ""a/b" kesri "a bölü b" diye okunur."

ÖZLÜ

1. [sıfat] Özü olan, öz bölümü çokça olan
   • "Gönlüm dolu İstanbul'un en özlü sesiyle." (Yahya Kemal Beyatlı)
2. Benliğinde, varlığında, yapısında herhangi bir nitelik bulunan
   • "Ben o kadar bedbaht, doğru özlü bir kadınım ki beni sonra anlayacaksınız." (Aka Gündüz)
3. Yapışkan, verimli (toprak)
4. Düşünceyi gereksiz söz kullanmadan bildiren
   • "Özlü anlatım."

ÖYKÜ

1. [isim] Ayrıntılarıyla anlatılan olay
2. Hikâye
   • "Çok yazamıyorum ama öyküler içinde yaşıyorum." (Nezihe Meriç)

DÜRÜ

1. [isim] Dürülmüş şey
2. Armağan, hediye
3. Çeyiz
4. Düğüne çağrılanlara düğün sahibi tarafından verilen armağan

KÖTÜ

1. [sıfat] İstenilen, beğenilen nitelikte olmayan, hoşa gitmeyen, fena, iyi karşıtı
   • "Kötü bir kalem."
   • "Bir yıldırım gelse de beni de yok etse bari diye kötü kötü düşündüğü oluyordu." (Haldun Taner)
   • "Ne oldu ki Ömer ağa, dedi. Lafımı yanlış anladın, kötüye çektin?" (Sait Faik Abasıyanık)
   • "Görevlerini kötüye kullandılar."
2. Zararlı, tehlikeli
   • "Kötü adam."
   • "O benim dinlemekteki sabrımı, saflığımı kötüye kullandı." (Hüseyin Rahmi Gürpınar)
3. Korku, endişe veren
   • "Yabancının bu kötü kasdına yalnız azmimizle karşı koyduk." (Ruşen Eşref Ünaydın)
   • "... en insaflıları biraz acır, ah zavallı kötü oldu, alnının yazısı imiş derler." (Ömer Seyfettin)
4. Kaba ve kırıcı
   • "Kızına söylemedik kötü lakırtı bırakmamış." (Memduh Şevket Esendal)
5. Kişi veya toplum üzerinde olumsuz etkileri olan
6. [zarf] Aşırı, çok
   • "Kız, oğlana kötü tutuldu."

ÜNLÜ

1. [sıfat] Ün salmış olan, şöhretli, meşhur, şanlı, namlı, namdar
   • "Kimsenin üzerinde durmadığı birkaç ünlü kişiden birisi de kesinlikle o idi." (Tarık Buğra)
2. [isim] Ses yolunda bir engele çarpmadan çıkabilen ses, vokal, sesli, sesli harf: a, e, ı, i, o, ö, u, ü

ÖRGÜ

1. [isim] Örme işi veya biçimi
2. Tığ, şiş veya özel makineyle ilmiklerin yan yana getirilmesiyle örülerek yapılmış şey
   • "İstediğiniz kadar tel örgü engelleri koyunuz." (Falih Rıfkı Atay)
3. Örülmüş saç bölüğü, belik
   • "Başı yemenili, saçları iki örgü, ayağı takunyalı sarışın bir köylü kızı bana sordu." (Refik Halit Karay)
4. Dokumacılıkta atkı ve çözgü ipliklerinin, dokumayı oluşturacak biçimde belli bir desene göre kesişmesi
5. İletişim, ulaşım vb.nin ülke yüzeyinde yayılmış biçimi, ağ
6. Yapı
   • "Batı Avrupa medeniyeti bütün dış ve iç örgüleriyle bana ilk defa orada ayan olmuştu." (Yakup Kadri Karaosmanoğlu)
7. Her türlü eylem ve olaydan oluşan akış
   • "Yaşamın örgüsü içinde gereğinden bile çok çalışkanım." (Nezihe Meriç)
8. [sıfat] Örülerek yapılmış olan, örme
   • "Örgü bir giysi."
9. Bazı sinir veya damarların birbirine geçip dolaşmasından ortaya çıkan oluşum
10. Konunun ana çizgisi, oyunun işlenişi veya çatısı

BÜYÜ

1. [isim] Tabiat kanunlarına aykırı sonuçlar elde etmek iddiasında olanların başvurdukları gizli işlem ve davranışlara verilen genel ad, afsun, sihir, füsun, bağı
   • "Akkız Ana, Hasan'a gönül vermenin bir büyü olduğunu, ne kadar anlatmışsa da kâr etmemiş." (Halide Edip Adıvar)
   • "Öldük, ölümden bir şeyler umarak / Bir büyük boşlukta bozuldu büyü." (Cahit Sıtkı Tarancı)
   • "Durup durup başıma gelenlerin büyüsüne kapılıyordum." (Orhan Pamuk)
   • "Şayeste'nin reise büyü yaptığına ve adamı başka kadınlara karşı efsunla bağladığına kanaat getirmişti." (Haldun Taner)
2. Karşı durulamaz güçlü etki
   • "Ondan tüten görünmez bir büyünün içinde titriyorum." (Yusuf Ziya Ortaç)